Uygulama Grupları: öğretmenler

Fidan, M., Debbağ, M., & Çukurbaşı, B. (2020). Technology proficiency self-assessments of teachers becoming professional in the 21st century: A scale adaptation study. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 10(2), 465-492. http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2020.016

Polat, E., Hopcan, S., & Yahşi, Ö. (2022). Are K-12 teachers ready to e-learning?. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 23(2), 1-28.

Gündüz, B. (2005). Akılcı Olmayan İnançlar ölçeği öğretmen formu (AOİÖ-ÖF)’nun geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(29), 1 – 7.

Demirtaş, Z., Çaçan, H., & Uslukaya, A. (2023). Perceived Teacher Informal Relationship Scale: A scale development and measurement invariance study.: Informal Relationship Scale. International Journal of Contemporary Educational Research, 10(1), 250–261. https://doi.org/10.33200/ijcer.1273967

Derinbay, D. (2011). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin algıladıkları örgütsel destek düzeyleri (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Açıkgöz, D., Uluçınar-Sağır, Ş. ve Ozan, F. (2018). Araştırma Sorgulamaya Dayalı Öğretim Hakkında Öğretmen Tutumları Ölçek uyarlama çalışması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(11), 1-14.

Adıgüzel, O. C. ve Özüdoğru, F. (2014). İlkokul 2. sınıf İngilizce öğretim programına yönelik Aydınlatıcı Değerlendirme Modeline Dayalı Program Değerlendirme Ölçeği çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 124-136.

Kulaksız, T. (2020). Fen bilgisi öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisini etkileyen bağlamsal faktörlere yönelik bir model önerisi (Tez No. 651360) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. Kulaksız, T., & Karaca, F. (2023). A path model of contextual factors influencing science teachers’ technological pedagogical content knowledge. Education and Information Technologies, 28, 3001–3026. https://doi.org/10.1007/s10639-022-11301-3

Tok, M. ve Temel, H. (2014). Beden Dili Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(1), 103-122.

Akın, A. (2011). The validity and reliability of the Turkish version of the Berkeley Expressivity Scale. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 30, 27 – 33. doi:10.1016/j.sbspro.2011.10.006

Tortop, H. S. ve Uzbilir-Özçelik, G. (2018). Öğretmenler için Bilimsel Alan Gezisi Yapmaya Yönelik Öz Yeterlik Ölçeği geliştirme çalışması. Üstün Zekalılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 5(1), 99-106.

Karaman, E, G. (2015). Canlı Ders Etkileşim Düzeyi Belirleme Ölçeği’nin geliştirilmesi ve otomatik kestirim sisteminin tasarlanması(Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Ören, F. Ş., Kıyıcı, G., Erdoğmuş, E. ve Sevinç, Ö. S. (2010). Çevre Bilincine Sahip Öğretmen Nitelikleri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 133-152.

Koç, A., Uzun, N.B. & Ünaldı Coral, M.N. (2022). Çevrimiçi ölçme ve değerlendirmeye yönelik özyeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 8(1), 87-98. https://doi.org/10.24289/ijsser.1031155

Büyükbeşe, T., ve Dikbaş, T. (2021). COVID-19 Farkındalık Ölçeği (COVFÖ) Geliştirme Çalışması. Abant Sosyal Bilimler Dergisi, 21(2), 21-40. https://doi.org/10.11616/basbed.vi.858037.

Şahin, M., Uğur, C., Dinçel, S., Balıkçı, A. ve Karadağ, E. (2014). Dağıtımcı Liderlik Ölçeği’nin Türkçe'ye uyarlanması, dil geçerliği ve ön psikometrik incelenmesi. Eğitimde Politika Analizi Dergisi, 3(2),19-30.

Kondakçı, Y., Zayim, M. ve Çalışkan, Ö. (2013). Değişime Hazır Olma Ölçeği’nin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması.İlköğretim Online, 12(1), 23‐35.

Kutlu, Ö., Yıldırım, Ö. ve Bilican, S. (2009, Aralık). Öğretmenler İçin Dereceli Puanlama Anahtarlarına İlişkin Tutum Ölçeği geliştirme çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 76-88.

Gunuc, S. ve Kuzu, A. (2014). Derste Teknoloji Kullanımına Yönelik Eğilim Ölçeği:geliştirme, güvenirlik ve geçerlik. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(4), 863-884.

Göçen Kabaran, G. ve Uşun, S. (2021). Dijital materyal tasarımı yeterlikleri ölçeği (DMTYÖ): Bir ölçek geliştirme çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 11 (2), 281-307. https://doi.org/10.17943/etku.864296

Görmez, E. (2020). Dijital Oyunlardan Yararlanma Ölçeği (Döyo): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 21-34.

Baltacı, A. ve Coşkun, M. K. (2018). Din Dersi Öğretmenlerine Yönelik Öğretmen Algısı Ölçeği'nin geliştirilmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(15), 1450-1473. doi: 10.26466/opus.444349

Uçar, M. E. (2017). Duygu Gereksinimi Ölçeği’nin Kısa formunun Türkçeye Uyarlama Çalışması . Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 0 (44) , 598-620. https://doi.org/10.21764/maeuefd.325393

Basım, H. N., & Begenirbaş, M. (2012).Çalışma yaşamında duygusal emek: Bir ölçek uyarlama çalışması. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 77-90.

Yılmaz, K., Altınkurt, Y. ve Çokluk, Ö. (2011). Eğitim İnançları Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 335-350.