Uygulama Grupları: Öğretmenler

Oluk, N. T., Kan, A., ve Ekmekci, G. (2016). Kavram Haritası Yöntemine Yönelik Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(1), 95-110.

Bayar, A. (2015) Kaynaştırma Uygulamalarında Öğretmen Yeterliği Ölçeği’nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması.Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) ,16(3), 71-85.

Çapri, B. ve Kan, A.(2006). Öğretmen Kişilerarası Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi2(1), 48-61.

Özer, N. ve Dönmez, B. (2013). Kolaylaştırıcı Okul Yapısı Ölçeğinin Türkçe formunun psikometrik özelliklerinin yeniden değerlendirilmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(4), 57-68.

Erdoğan, U. ve Dönmez, B. (2015). Kolektif Öğretmen Yeterliği Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 21(3), 345-366. 10.14527/kuey.2015.013

Köse, A. ve Uzun, M. (2024). Konfor Alanı Yönelim Ölçeği’nin (KAYÖ) Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi (AUEBFD), 57(1), 287-327. https://doi.org/10.30964/auebfd.1288823

Karataş, K. & Oral, B. (2017). Kültürel Değerlere Duyarlı Eğitime Hazırbulunuşluk Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 257-268.

Kılıçoğlu Kıvrak, A., Özden, M., & Erbaş, Y. H. (2023). Kültürel okuryazar mıyım? Bir ölçek geliştirme çalışması. Kültür Araştırmaları Dergisi, (19), 23-40. https://doi.org/10.46250/kulturder.1334296

Akan, D., Yıldırım, İ. ve Yalçın, S. (2014). Okul müdürleri Liderlik Stilleri Ölçeğinin geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(51), 392-415. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.28743

Gençer, R. T., Boyacıoğlu, H., Kiremitçi, O., ve Doğan, B. (2010). Mesleğe Yönelik Davranış ve Yaşantı Modelleri (MEDYAM) Ölçeğinin psikometrik özellikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 138-149.

Utkan, Ç. ve Kırdök, O. (2018). Dört boyutlu mesleki bağlılık ölçeği uyarlama çalışması. International Journal of Social Sciences and Education Research, 4(2), 230-244.

Erol, A., Yurdakal, İ. H., & Tekin-Karagöz, C. (2023). Metaverse/Meta-Education Belief Scale. Malaysian Online Journal of Educational Technology, 11(2), 94–107. https://doi.org/10.52380/mojet.2023.11.2.461

Sünbül, Ö. ve İnandı, Y. (2005). İlköğretim ve lise öğretmenlerinin, ilköğretim ve bakanlık müfettişlerine ilişkin tutumlarını belirlemeye yönelik ölçek geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi,1(2), 214-226.

Ası, D.Ş., ve Karabay, Ş.O. (2018). Öğrenci - Öğretmen İlişki Ölçeği-Kısa Formunun Türkçe’ye uyarlanması. Ege Eğitim Dergisi / Ege Journal of Education, 19(1), 67-82. Doi: 10.12984/egeefd.322358

Çetin, M. ve Subaş, A. (2014). Öğrenen Okul Ölçeği’nin geliştirilmesi ve öğretmenlerinin öğrenen okula ilişkin algıların İncelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 264-304. http://dx.doi.org/10.17556/jef.27483

Karademir, T. (2012). Öğretmenlerin öğrenme nesnesi öz-yeterlilik algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi(Yayınlanmamış Yükseklisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara

Artun, H., Günüç, S. (2016). Öğretim Elemanlarının Teknoloji Entegrasyonu Yeterliğine Yönelik Öğrenci Algısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 544 – 566.

Yaşaroğlu, C., Manav, F.(2015). Öğretim Programına Bağlılık Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslar arası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 247-258.

Karsantık, Y. ve Yağcı, E. (2022). Öğretim Programlarındaki Değişime Uyum Ölçeği’nin geliştirilmesi. Ege Eğitim Dergisi, 23(3), 245- 262. https://doi.org/10.12984/egeefd.1108797

Gülbahar, B. (2016). Öğretimi Planlama Yeterlik Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(3), 699-715.

Karaman, T. (2009). Öğretmenlerin öğretme tutkusunun sürekliliğini etkileyen faktörlerin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karaman, T.(2009). Öğretmenlerin öğretme tutkusunun sürekliliğini etkileyen faktörlerin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karaman, T. (2009). Öğretmenlerin öğretme tutkusunun sürekliliğini etkileyen faktörlerin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Aydın, M. ve Bozer-Özsaraç, E.N. (2017). Öğretme Yaklaşımları Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.230-232). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Karakuş, İ. , Sünbül, Ö. ve Kılıç, F. (2022). Öğretmen Adayı Dijital Yeterlik Algısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(35), 935 – 956. http://doi.org/10.35675/befdergi.883974