Ölçek Kategorileri: 301 Eğitim Psikolojisi

Karataş, K., Ardıç, T. ve Kaya, İ. (2016). ARCS Motivasyon Modeli’ne dayalı öğretim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 1821-1838.

Hasançebi, F. , Tuncay Yüksel, B. & Mesci, G. (2022). Argümantasyona Dayalı Sorgulamaya Yönelik Ders Planları ve Öğretim Uygulamalarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Derecelendirme Ölçeği geliştirme çalışması. International Journal of Assessment Tools in Education, 9(4), 964-997. https://doi.org/10.21449/ijate.948489

Kaygısız, Ö. C. (2004). Askeri öğrenci duyuşsal nitelikler ölçeğinin geliştirilmesi ve Deniz Astsubay Meslek Yüksek Okuluna alınan Deniz Astsubay Hazırlama Okulu ve sivil kaynaklı öğrencilerin bu nitelikler bakımından karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Başol, G (2017). Ayda Sınav Kaygısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (13), 173-193.

Aktan, T. (2006). Başarılı ve başarısız öğrencilerin iç ve dış gruplarına yönelik kalıp yargılarının sevecenlik ve yetkinlik algısı temelinde incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Sökmen, Y., Taş, Y., Yeşilyurt, S. ve Nalçacı, A. (2017). Adaptation of Awareness of Independent Learning Inventory (AILI) to Turkish: Validity and Reliability Study. İlköğretim Online, 16(1), 114-128.

Hacıömeroğlu, G., Bilgen, S. ve Tabuk, M. (2013). Başarı Duygusu Ölçeği-İlkokul’un Türkçe’ye uyarlama çalışması. Eğitim Bilimleri Dergisi, 38, 85-96. doi: 10.15285/EBD.2013385568

Sarıtepeci, M. (2018). Beklenti-değer teorisini temel alan Başarı Motivasyonu Ölçeğini uyarlama çalışması. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4, 28-40.

Aktan, T. (2006). Başarılı ve başarısız öğrencilerin iç ve dış gruplarına yönelik kalıp yargılarının sevecenlik ve yetkinlik algısı temelinde incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Şimşek, N. (2002). BİG 16 Öğrenme Biçemleri Envanteri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1(1), 33-47. http://www.ebuline.com/pdfs/1Sayi/1-3.pdf

Gök, A. & Karamete, A. (2023). A validity and reliability study of the Turkish Computational Thinking Scale. Journal of Educational Technology & Online Learning, 6(2), 421-437. https://doi.org/10.31681/jetol.1217363

Avcı, Ü., Ersoy, H (2018). Bilgisayar Programlama Derslerinde Öğrenme Motivasyonu Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 8(1), 73 – 81.

Duru, P., & Örsal, Ö. (2021). Development of the scientific research competency scale for nurses. Journal of Research in Nursing, 26(7), 684-700. https://doi.org/10.1177/17449871211020061

Muşlu Kaygısız, G., Gürkan, B., & Akbaş, U. (2018). Adaptation of Scientific Reasoning Scale into Turkish and examination of Its psychometric properties. Educational Sciences: Theory and Practice, 18(3), 737-757.http://dx.doi.org/10.12738/estp.2018.3.0175

Yıldırım, M. (2016). A study of developing an attitude scale for using scientific process steps. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 6(2), 255-276. http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2016.014.

Namlu, A. G. (2004). Bilişötesi öğrenme stratejileri ölçme aracının geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2). 123-136.

Kır Yiğit, M. (2022). Fen bilimleri motivasyon ölçeği-II’nin biyoloji eğitimine yönelik Türkçe’ye uyarlanması: Biyoloji motivasyon ölçeği . İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 23(3) , 1826-1840 . DOI: 10.17679/inuefd.1206178

Yılmaz, M. (1997). Öğrencilerin çalışma alışkanlıklarını belirlemeye yönelik bir envanter geliştirme geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Çolakoğlu, Ö.M., ve Mahiroğlu, A. (2018). Çalışma Becerileri Envanterinin öğretmen adayları örneğinde Türkçe’ye uyarlanması. Kastamonu Education Journal, 26(4), 1307-1318. doi:10.24106/kefdergi.434175

Bahçeci, D. (2009). Portfolyo değerlendirmenin sınav kaygısı, çalışma davranışı ve tutum üzerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 169-182.

Kete, R., Avcu, T., ve Aydın, A. (2009). Öğretmen adaylarının çalışma yapraklarında karikatür kullanımına ait tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (2), 531-540.

Bahar, H. H. ve Koç, A. (2023). Çevrimiçi Eğitime Yönelik Öz-yeterlik Algı Ölçeğinin geliştirilmesi (ÇEYÖAÖ). Milli Eğitim, 52 (239), 1787-1806.

Yörük, T. ve Özçetin, S. (2021). Çevrimiçi Öğrenmeye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), 1640-1657. doi: 10.33437/ksusbd.983825

Ertürk-Kara, H. G. (2017). The role of chıldren’s behavioral skills in predicting early academic skills. The Journal of International Social Research, 10(49), 432-441.

Yeşil, R., Arslanderen, M. ve Şahan, E. (2018). Çocuk Eğitimi Yeterliği Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Online Journal of Educational Sciences, 10(3), 283-302. doi: http://dx.doi.org/10.15345/iojes.2018.03.018