Ölçek Kategorileri: 338 Yüksek Öğretim

Çetin, Ş., Eke, K., Yılmaz Tam, H. B., Taşkın Gökçe, T. G. & Görkaş Kayabaşı, B. (2023). Development of Postgraduate Education Attitude Scale: (PEAS) validity and reliability study. Journal of Teacher Education and Lifelong Learning, 5(1), 295-306. https://doi.org/10.51535/tell.1268124

Cetin, Y., & Dincer, B. (2020). High school students’ higher education expectation: A scale development study. Cypriot Journal of Educational Sciences, 15 (2), 232–245. https://doi.org/10.18844/cjes.v15i2.4617

Yaşaroğlu, C. (2017). Mekânsal Bağlılık Ölçeği: Türkçe’ye uyarlama çalışması. Journal of Human Sciences, 14(3), 2810-2817. doi: 10.14687/jhs.v14i3.4665

Baltacı, E. (1994). Meslek lisesi öğrencilerinin yükseköğretimden beklentileri (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Büyükoğlu, H. (2015). Meslek yüksekokulları-sanayi işbirliğine ilişkin değerlendirme ölçeği geliştirme ve bu işbirliğine ilişkin farklı meslek grupları arasındaki görüş farkı. Journal Of Eurasia Social Sciences, 6(19), 194-205.

Erol, A., Yurdakal, İ. H., & Tekin-Karagöz, C. (2023). Metaverse/Meta-Education Belief Scale. Malaysian Online Journal of Educational Technology, 11(2), 94–107. https://doi.org/10.52380/mojet.2023.11.2.461

Demirtaş, S., Kardeş, B. (2022). Müzik Öğretmeni Adaylarına Yönelik Memnuniyet Ölçeği geliştirilmesi. B. Aytemur ve B. Çokamay (Ed.), Müzik sanatı ve eğitiminde çağdaş yaklaşımlar III içinde (s. 270-286). Eğitim Yayınevi.

Şimşek, H., İslim, Ö. F. ve Öztürk, N. (2019). Yükseköğretimde kalite arayışında bir gösterge olarak öğrenci memnuniyeti: Bir ölçek geliştirme çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 9(3), 380-395. doi:10.24315/ tred.441397

Baykal, Ü., Sökmen, S., & Korkmaz Akgün, E. (2002). Öğrenci memnuniyeti ölçeği geliştirme çalışması. Hemşirelik Dergisi, 11(49), 23-32.

Şimşek, H., Kuzu, Y., Elyıldırım, E. & Erbay Mermer, Ş. (2022). Öğrenci Merkezli Eğitim: Bir ölçek geliştirme çalışması . Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,19 (Van Yüzüncü Yıl Üniversitesinin Kuruluşunun 40. Yıl Dönümü Şubat Özel Sayısı), 88-107. https://doi.org/10.33711/yyuefd.1068087

Silkü, A. H. (2002). Üniversite öğrencilerinin öğretim elemanlarıyla olan iletişimi ve bu konuda yönetimden beklenenler. ( Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Kerimoğlu, E., Alcı, B., & Doenyas, C. (2023). Measuring student-to-student confirmation in the college classroom: A Turkish adaptation and validation study. International Journal of Intercultural Relations, 96, 101858. https://doi.org/10.1016/j.ijintrel.2023.101858

Eroğlu-Garip, S. (2022). Öğrenme için Evrensel Tasarım Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği’nin geliştirilmesi (Tez No. 714626) [Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Gümüş, M. M., & Kara, M. (2025). Development and validation of the Generative AI Literacy for Learning Scale (GenAI-LLs). Australasian Journal of Educational Technology, 41(4). https://doi.org/10.14742/ajet.10236

Durmuş, S. ve Nartgün, Z. (2003). Öğretim Elemanı Değerlendirme Ölçeği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(7), 49-56.

Marulcu, İ., & Bozkuş, K. (2017). Adaptation of the teacher effectiveness scale in higher education into Turkish language. European Journal of Education Studies, 3(10), 284-292. doi: 10.5281/zenodo.1005306

Eker, D. (2015). Öğretim elemanı örgütsel özdeşleşme ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4,(4) 118-124.

Dalgıç, G. (2010). Öğretim Elemanı Performans Değerlendirme Envanterleri (ÖEPDE) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 92-105.

Silkü, A. H. (2002). Üniversite öğrencilerinin öğretim elemanlarıyla olan iletişimi ve bu konuda yönetimden beklenenler ( Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Artun, H. ve Günüç, S. (2016). Öğretim Elemanlarının Teknoloji Entegrasyonu Yeterliğine Yönelik Öğrenci Algısı Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 544-566.

Özcan, K. ve Balyer, A. (2012). Öğretim Elemanları Etik Davranışları Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(10),345-376.

Kaba, D. E. (2021). Öğretim elemanları için profesyonellik ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies - Educational Sciences, 16(2), 879-894. https://dx.doi.org/10.47423/TurkishStudies.49703

Kelecioğlu, H., Bilge, F. ve Akman, Y. (2006). Öğretim Elemanları İş Doyumu Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 115-128.

Ömür, Y. E., ve Nartgün, Ş. S. (2014). Öğretim Elemanlarının Değişime Uyumu Ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 20(3), 307-326.10.14527/kuey.2014.013

Aşıcı, F. (2024). Preservice Teachers’ Attitudes toward Teacher Field Knowledge Test: Scale development study. Necatibey Faculty of Education Electronic Journal of Science and Mathematics Education, 18(1), 175-190. https://doi.org/10.17522/balikesirnef.1390464