Ölçek Kategorileri: 190 Örgütsel/Endüstriyel Psikoloji

Sezgin, E., & Çetinkaya, H. (2020). Hızlı yemek (fast food) restoranları çalışanlarının işyeri koşullarını ve performans-motivasyonlarını belirleme amaçlı bir ölçek geliştirme çalışması. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(1), 307-321. http://dx.doi.org/10.21325/jotags.2020.549

Kiraz, Z., & Bakioglu, F. (2016). Adaptation of Hunter Cynism Scale to Turkish: Validity and reliability study. Universal Journal of Educational Research, 4(11), 2643-2650. doi: 10.13189/ujer.2016.041118

Gürsoy, B., E. & Öner Özkan, B. (2020). Adaptation study of relationship social comparison scale. Nesne, 9(19), 30-41. DOI: 10.7816/nesne-09-19-03

Alkiş-Küçükaydin, M., & Akkanat, Ç. (2022). Adaptation into Turkish of the Computational Thinking Test for primary school students. Problems of Education in the 21st Century, 80(6), 765-776. https://doi.org/10.33225/pec/22.80.765

Girgin, İ. ve Ilgaz, G. (2021). İngilizce Öğretmenlerinin Üstün Yeteneklilerin Öğretimine İlişkin Özyeterliklerinin Belirlenmesi (Tez No. 684161) [Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Özer, B. (1998). İnsan Kaynağı Geliştirme Uzmanı Yeterlikleri Ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 22(107), 58-64.

Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çetinceli, K. (2023). İş Arkadaşlarına Güven: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 6(Özel Sayı), 225-232.

Akın, A., Sarıçam, H., Kaya, Ç., & Demir, T. (2014). Turkish version of Job Crafting Scale (JCS): The validity and reliability study. The International Journal of Educational Researchers, 5(1), 10-15.

Ergin, C. (1997). Bir İş Doyumu Ölçümü Olarak İş Betimlemesi Ölçeği: Uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 12(39), 25-36.

Müceldili, B., Tatar, B. ve Erdil, O. (2021). İş Biliş Envanteri Ölçeği: Bir ölçek uyarlaması çalışması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (46), 31-41. doi: 10.30794/pausbed.8284305

Yaşın, F. (2013). İş Doyumsuzluğuna Verilen Tepkiler Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nesne Dergisi,1(2),1-20. DOI: 10.7816/nesne-01-02-01

Durak-Batıgün, A. ve Şahin, N.H. (2006). İş Stresi ve Sağlık Psikolojisi araştırmaları İçin iki ölçek: A-Tipi Kişilik ve İş Doyumu. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(1), 32-45.

Tan, N. (2003). Anadolu lisesi öğretmenlerinin iş doyumunu etkileyen etmenler (Ankara ili örneği)(Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gençer, A. (2002). Öğretmenlerin iş doyumu ile mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiler. (Yüksek lisans tezi).Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Tezer, E. (2001). İş doyumu ölçeğinin güvenilirlik ve geçerliği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(16), 33-39.

Ünsal, P. ve Özalp Türetgen, İ. (2005). Bir İş Doyumu Ölçeği Geliştirme Çalışması. Yönetim, 16(51), 43-55.

Öncel, A. (1998). Üniversite öğretim elemanlarının meslek doyum düzeylerine ilişkin bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Kitapçıoğlu, G. (2000). Bornova Sağlık Grup Başkanlığı bölgesinde görev yapan ebelerin iş güçlüğü faktörlerinin belirlenmesi ve iş doyumu, tükenmişlik, örgütsel bağlılık üzerine etkisi (Tıpta uzmanlık tezi). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Önder, Ç., & Wasti, A. S. (2002). İş Güvencesi Endeksi ve İş Güvencesi Memnuniyeti Ölçeği: Güvenirlik ve geçerlik analizi. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23-47.

Önder, Ç., & Wasti, A. S. (2002). İş Güvencesi Endeksi ve İş Güvencesi Memnuniyeti Ölçeği: Güvenirlik ve geçerlik analizi. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23-47.

Taşdemir Afsar, S.,& Burcu, E. (2014). The adaptation and validation of Quality of Work Life Scale to Turkish culture. Applied Research Quality Life, 9, 897–910. DOI 10.1007/s11482-013-9276-0.

Kim, H. J., Buyukgoze-Kavas, A., Duffy, R. D., & Perez, G. (Under review). A Cross-Cultural Validation of Psychology of Working Theory with Turkish Working Adults.

Özalkuş, A. (1995). The Transliteral equivalence, reliability and the validity of the Work Environment Scale (WES) / İş Ortamı Ölçeği (WES)'nin dil eşdeğerliliği tutarlılığı ve geçerliliği (Yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Deniz, M. ve Kumru, S. (2022). İş Performans Ölçeği geliştirme çalışması: Özel bir hastane uygulaması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32(2), 549-562. https://doi.org/10.18069/firatsbed.833940