Ölçek Kategorileri: 190 Örgütsel/Endüstriyel Psikoloji

Karataş, E. (2011). Hedonic consumption: Confirmation of the Scale and analyzing the effects of demographic factors and an application in Izmir by using LISREL (Master's thesis). Dokuz Eylul University Graduate School of Social Sciences, İzmir.

Türe Yılmaz, A. ve Yıldırım, A. (2016). Hemşire iş doyum ölçeği’nin Türkçe geçerlilik ve güvenirliği. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 3(3), 158 – 168.

Çakıroğlu, O. Ç., Ünver, G. T., & Boduç, N. (2024). Hemşireler için Ekip İş Becerikliliği Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. CBU Sağlık Bilimleri Dergisi (CBU-SBED), 11(2), 260–269. https://doi.org/10.34087/cbusbed.1387960

Ağar, A., Dirgar, E., Berşe, S. (2023). Development of the Workplace Work Environment Ergonomics Scale for Nurses. International Journal of Disabilities Sports and Health Sciences, 6 (2), 251-260. Doi: 10.33438/ijdshs.1273063

Korku, C. (2022). Psychometrıc Propertıes of The Turkısh Versıon of The Work-Related Qualıty of Lıfe Scale on Nurses. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 25(2), 287-300. https://dergipark.org.tr/en/pub/hacettepesid/issue/70891/981298

Baykara Mat, S., & Baykal, U. (2024). Development of the attitude scale for wasteful behaviors towards nurses and examination of its psychometric properties. Journal of Nursology, 27(4), 331-341. https://doi.org/10.17049/jnursology.1447799

Basaran, F., & Kosgeroglu, N. (2023). Development and psychometric evaluation of the Gender Attitudes of Nursing Students Towards The Nursing Profession Scale. Nursing Practice Today, 10 (1), 71-80. https://doi.org/10.18502/npt.v10i1.12259

Merdan, E., & Erdem, A. T. (2024). Hizmet sabotajı ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik analizi. Denetişim(31), 75-85. https://doi.org/10.58348/denetisim.1537181

Duyan, E.C. (2014). Hizmetkar Liderliği Anlamak: Teoriden Ampirik Araştırmaya Doğru. Sosyoloji Konferansları, 49 (1), 1-32.

Kahveci, H. ve Aypay, A. (2012). Hizmetkâr Örgütlerde Örgütsel Liderlik Değerlendirme Ölçeği: Türk Kültürüne Uyarlama, Dil Geçerliği ve Faktör Yapısının İncelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 19-42.

Sezgin, E., & Çetinkaya, H. (2020). Hızlı yemek (fast food) restoranları çalışanlarının işyeri koşullarını ve performans-motivasyonlarını belirleme amaçlı bir ölçek geliştirme çalışması. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(1), 307-321. http://dx.doi.org/10.21325/jotags.2020.549

Kiraz, Z., & Bakioglu, F. (2016). Adaptation of Hunter Cynism Scale to Turkish: Validity and reliability study. Universal Journal of Educational Research, 4(11), 2643-2650. doi: 10.13189/ujer.2016.041118

Gürsoy, B., E. & Öner Özkan, B. (2020). Adaptation study of relationship social comparison scale. Nesne, 9(19), 30-41. DOI: 10.7816/nesne-09-19-03

Alkiş-Küçükaydin, M., & Akkanat, Ç. (2022). Adaptation into Turkish of the Computational Thinking Test for primary school students. Problems of Education in the 21st Century, 80(6), 765-776. https://doi.org/10.33225/pec/22.80.765

Girgin, İ. ve Ilgaz, G. (2021). İngilizce Öğretmenlerinin Üstün Yeteneklilerin Öğretimine İlişkin Özyeterliklerinin Belirlenmesi (Tez No. 684161) [Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Özer, B. (1998). İnsan Kaynağı Geliştirme Uzmanı Yeterlikleri Ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 22(107), 58-64.

Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çetinceli, K. (2023). İş Arkadaşlarına Güven: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 6(Özel Sayı), 225-232.

Kuş, Y., & Ünsal, P. (2023). İş Bağlamında Düzenleyici Odak Ölçeği: Türkçeye uyarlama çalışması. Psikoloji Çalışmaları – Studies in Psychology, 43(3).

Akın, A., Sarıçam, H., Kaya, Ç., & Demir, T. (2014). Turkish version of Job Crafting Scale (JCS): The validity and reliability study. The International Journal of Educational Researchers, 5(1), 10-15.

Ergin, C. (1997). Bir İş Doyumu Ölçümü Olarak İş Betimlemesi Ölçeği: Uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 12(39), 25-36.

Müceldili, B., Tatar, B. ve Erdil, O. (2021). İş Biliş Envanteri Ölçeği: Bir ölçek uyarlaması çalışması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (46), 31-41. doi: 10.30794/pausbed.8284305

Yaşın, F. (2013). İş Doyumsuzluğuna Verilen Tepkiler Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nesne Dergisi,1(2),1-20. DOI: 10.7816/nesne-01-02-01

Durak-Batıgün, A. ve Şahin, N.H. (2006). İş Stresi ve Sağlık Psikolojisi araştırmaları İçin iki ölçek: A-Tipi Kişilik ve İş Doyumu. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(1), 32-45.

Tan, N. (2003). Anadolu lisesi öğretmenlerinin iş doyumunu etkileyen etmenler (Ankara ili örneği)(Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.