Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Sezgin, N., Erol, N., ve Savaşır, I. (1993). 0–6 Yaş Çocukları İçin Gelişim Tarama Envanteri. Türk Psikiyatri Dergisi, 4(1), 9-17.

Aslan, Ö.M.(2017).36-71 Aylık Çocuklar İçin Oyun Davranış Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 897-910.

Eke, K. (2018). 4-6 Yaş sosyal davranış ölçeğinin geliştirilmesi ve çocukların sosyal davranışları ile ebeveyn tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Balcık, G. (2011). 5 Yaş Çocuklar İçin Kendini Yönetme Davranışı Ölçeği’nin geliştirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ergin T., Ergin H. ve Hollo E. (2009, Ekim). ET 6-6 (6 Aydan 6 Yaşa Gelişim Tarama Testi)’nın Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. X. Ulusal Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Kongresinde sunulan sözel bildiri, Adana.

Kösem- Şen, F. (2002). Adolesan Ayrılma-Birleşme Testi geçerlik güvenirlik çalışması (Tıpta uzmanlık). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Gezici-Yalçın, M., Şenyurt, A. Y., Gültepe, B., ve Coşkun, H. (2016). Ahlâkî Uzaklaşma Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kalem Uluslararası Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 309-332.

Sözer-Çapan, A. (2005). 3-11 yaş çocuklarının ahlak gelişimlerinin Piaget`in ahlaki gelişim kuramına göre incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ulusoy,N.,& Graessel,E.(2017).Validation of the Turkish version of the Burden Scale for Family Caregivers. Zeitschrift fur Gerontologie und Geriatrie,50 (4) 339–346,DOI https://doi.org/10.1007/s00391-016-1044-y

Yalçin Irmak, A., Çelikkalp, Ü., Özdemir Aydin, G., Metinoglu, M. (2021). Development and validation of the Gaming Disorder Scale–Family Form. Journal of Psychosocial Nursing and Mental Health Services, 59(11), 25–32. doi:10.3928/02793695-20210527-02.

Karataş, S., Crocetti, E., Schwartz, S. J., & Rubini, M. (2021). Psychological and social adjustment in refugee adolescents: The role of parents’ and adolescents’ friendships. New Directions for Child and Adolescent Development. https://doi.org/10.1002/cad.20395

Akman, Y. (1994). Anaokulu Öğrencileri Ayrılık Kaygısı Ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(1), 13-18.

Özbey, S. ve Alisinanoğlu, F. (2009). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık çocukların problem davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 493-516.

Savaşır, I., Sezgin, N., ve Erol, N. (1994). Ankara gelişim tarama envanteri el kitabı. Ankara, Türk Psikologlar Birliği.

Kocayörük, E. (2010). A Turkish adaptation of the inventory of parent and peer attachment: The reliability and validity study. Eğitim Araştırmalan-Eurasian journal of Educational Research, 40,133-151.

Kılıç, Ş., Kumandaş, H. (2017). Anne-Babaların Çocukların Duyguları Hakkındaki İnanışları Ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi,18(2),169-178

Karataş, S., Levpušček, M. P., & Komidar, L. (2017). Demographic factors and Individuation in relation to parents predicting attachment avoidance and anxiety in Turkish emerging adult. Current Psychology, 1-13.DOI 10.1007/s12144-017-9691-8

Atak, H., & Çok, F. (2008). The Turkish version of Inventory of the Dimensions of Emerging Adulthood (The IDEA). International Journal of Humanities and Social Sciences, 3(7), 148-154.

Uzun, B.N., Aygar Bakır, B., Sezgin, M. & Topuz Gül, A. (2019). Beliren Yetişkinlik ölçeği'nin cinsiyete ve yaş gruplarına göre ölçme değişmezliğinin incelenmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2), 683-694. DOI: 10.17240/aibuefd.2019.19.46660-426985.

Angın, E. D., Arı, R., Deniz, M. E. ve Hamarta, E. (2016). Bracken Temel Kavram Ölçeği-III: Alıcı Formu (BTKÖ-III: A)’nun 60- 71 aylık çocuklar için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 73-83.

Boz, M. ve Güngör-Aytar, A. (2012). Büyük Kas Motor Gelişim‐2 (TGMD‐2) Testinin Türk çocuklarına uyarlama çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi,12, 17‐24.

Adagideli, F. H., Ural, O., Polat, Ö. (2019). Çaba Gerektiren Kontrol Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5(1) , 39-52.

Adın, R. M., Ceren, A. N., Salcı, Y., Fil-Balkan, A., Armutlu, K., & Ayhan-Kuru, Ç. (2022). Dimensionality, psychometric properties and population-based norms of the Turkish version of the Chalder Fatigue Scale among adults, Health and Quality of Life Outcomes, 20(1), 1-16. https://doi.org/10.1186/s12955-022-02074-x

Sezgin, E. ve Demiriz, S. (2016). Çocuk Davranış Değerlendirme Ölçeği’nin (ÇODDÖ) Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 702-718.

Akın-Sarı,, B., İşeri, E., Yalçın, Ö., Akın-Aslan, A. ve Şener, Ş. (2012). Çocuk Davranış Listesi Kısa Formunun Türkçe güvenilirlik çalışması ve geçerliliğine ilişkin ön çalışma. Klinik Psikiyatri Dergisi, 15(3), 135–143.