Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Kıransal, N., & Kaya, F. (2022). Validity and reliability study of the Turkish version of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Stigma Questionnaire. Perspectives in psychiatric care, 58(3), 978-985.

Turaşlı, N. K. (2014). Validity and reliability of the DeMoulin Self-concept Developmental Scale for Turkish preschoolers. Eurasian Journal of Education Research, 55, 55-72. http://dx.doi.org/ 10.14689/ejer.2014.55.4

Anlar, B. ve Yalaz, K. (1996). Denver II gelişimsel tarama testi Türk çocuklarına uyarlanması ve standardizasyonu el kitabı. Ankara: Meteksan Matbası.

Şendil, G., Karabulut, H., Akyüz, D., Güner-Algan, A., & Yahyaoğlu, M. (2016). Turkish adaptation of the Prenatal Maternal Expectations Scale (PMES). In M.A. Icbay, H. Arslan and F. Jacobs, (Eds.), Research on social studies (pp. 223-232). Frankfurt am Main: Peter Lang.

Söylemez, M., & Kaya, A. (2021). Hamileliğe özgü doğum öncesi stresin çalışma hayatından ayrılma niyeti etkisinde algılanan örgütsel desteğin rolü. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, 23, 71–85.

Sapmaz, S. Y., Erkuran, H. O., Ergin, D., Celasin, N. S., Karaarslan, D., Ozturk, M., ... & Aydemir, O. (2017). Validity and Reliability of the Turkish Version of DSM-5" Severity of Acute Stress Symptoms--Child Age 11-17" Form. Dusunen Adam: Journal of Psychiatry & Neurological Sciences, 30(1),32-38

Eser, S., Saatli, G., Eser, E., Baydur, H., & Fidaner, C. (2010). The reliability and validity of the Turkish version of the World Health Organization Quality of Life Instrument-Older Adults Module (WHOQOL-Old). Turk Psikiyatri Dergisi, 21(1), 1-10.

Sakız, E. (2011). Evlilik çatışması ve çocuk uyum problemleri arasındaki ilişkide duygusal güvenliğin ve anne kabul red algısının aracı rolünün incelenmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kızıldağ, S. ve Duran, A. (2017). Ebeveyn Olmaya İlişkin Algı Ölçeği’nin Türkiye’ye Uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 8(30), 1696-1713.

Günaydın, G., Selçuk, E., Sümer, N. ve Uysal, A. (2005). Ebeveyn Ve Arkadaşlara Bağlanma Envanteri Kısa Formu’nun psikometrik açıdan değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 8(16), 13-23.

Aytaç, A., Çen, S., ve Yüceol, G. P. (2018). Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Ölçeği geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 25(3), 209-221.

Erol, T., & Kaya, M. (2022). Edebî Eserlerdeki Kahramanları Rol-Model Alma Ölçeğinin geliştirilmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (31), 348-364. Doi: 10.29000/rumelide.1221583.

Uyar, F., Özmen, D., & Watson, R. (2022). The Edinburgh Feeding Evaluation in Dementia (EdFED) Scale: A Turkish validity and reliability study. International Journal of Older People Nursing, e12470. http://dx.doi.org/10.1111/opn.12470

Aygör-Eskiizmirli, H., Fadıloğlu, Ç., Şahin, S., Aykar-Şenuzun, F., & Akçiçek, F. (2018). Validation of Edmonton Frail Scale into elderly Turkish population. Archives of Gerontology and Geriatrics, 76, 133-137. https://doi.org/10.1016/j.archger.2018.02.003

Arslan, E. ve Arı, R. (2008). Ego Kimlik Süreci Ölçeğinin Türkçeye uyarlama geçerlik ve güvenirlik çalışması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 75-80.

Yılmaz, E. (2002). Ön-ergenlerde (13-14 yaş) ego-santrik düşüncenin denetim odağı ile ilişkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Bozoğlan, B. (2015). Validation of the Turkish version of the Retirement Satisfaction Inventory. Turkish Journal of Geriatrics/Türk Geriatri Dergisi, 18(3), 224-230.

Aslan, S. ve Güven, M. (2009). Ergen Ayrışma Bireyleşme Ölçeği'nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 16(3),123-128.

Yılmaz, A. S. (2020). Ergenlerde kişilerarası problem çözme ve ergen boyun eğiciliği arasındaki ilişki: Anne baba güvenliği üs aracı rolü [Yayınlanmamış doktora tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Ardic, A., & Esin, M. N. (2015). The Adolescent Lifestyle Profile scale: reliability and validity of the Turkish version of the instrument. Journal of Nursing Research, 2(1), 33-40. doi:10.1097/jnr.0000000000000052

Yılmaz, A., & Kabak, S. (2021). Perceived Physical Literacy Scale for Adolescents (PPLSA): Validity and reliability study. International Journal of Education & Literacy Studies, 9(1), 159-171. http://dx.doi.org/10.7575/aiac.ijels.v.9n.1p.159

Çelik, E. (2015). Ergenler için Kısa Heyecan Arayışı Ölçeği’nin psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 5(3), 42-51. http://dx.doi.org/ 10.19126/suje.52806

Ilgaz, H. (2015). Ergenler İçin Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Türkçeye Uyarlama Çalışması. İlköğretim Online Dergisi, 14(3), 874-884. http://dx.doi.org/10.17051/io.2015.75608

Kaşıkcı, F., & Öğülmüş, S. (2023). Development of Self-Regulation Scale for Adolescents. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 56 (1), 56-92 . https://doi.org/10.30964/auebfd.1190039

Kaya, B. (2018). Ergenler için Sağlıklı Yaşam Biçimi İnançları Ölçeğinin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.