Uygulama Grupları: Ortaokul Öğrencileri

Karaca, H. ve Yalçınkaya, İ. (2018). Ortaokul Cebir Öğrenme Alanı Tutum Ölçeği (CTÖ). Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(14), 1-18. DOI: 10.16991/INESJOURNAL.1501

Kılıç, Ç.ve Kan, A. (2020). Çevre Sorunlarına Yönelik Tutum Ölçeği geliştirme çalışması. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(4), 1676-1690. https://dx.doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.58249-540945

Sontay, G., Gökdere, M. ve Usta, E. (2015). Ortaokul seviyesinde çevre okuryazarlık bileşenleri İle İlgili ölçek geliştirme çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(1), 49-80.

Sontay, G., Gökdere, M. ve Usta, E. (2015). Ortaokul seviyesinde çevre okuryazarlık bileşenleri İle İlgili ölçek geliştirme çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(1), 49-80.

Özata-Yücel, E. ve Özkan, M. (2014). Ortaokul öğrencilerine yönelik Çevresel Tutum Ölçeği geliştirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(1), 27-48.

Kurnaz, A. ve Kapçı, E. G. (2013). Saldırganlık ve Mağduriyet Ölçeklerinin ilköğretim ikinci kademe çocuklarına uyarlanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2(2), 106-115.

Yayan, E. H., & Çelebioğlu, A. (2016). Çocuk Ergen Sağlık Davranışları Sosyal Destek Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 19(2), 79-85.

Kurnaz, A. ve Kapçı, E. G. (2013). Saldırganlık ve Mağduriyet Ölçeklerinin ilköğretim ikinci kademe çocuklarına uyarlanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2(2), 106-115.

Baş, A. U., & Siyez, D. M. (2010). Adaptation of the Child and Adolescent Perfectionism Scale to Turkish: The validity and reliability study. İlköğretim Online, 9(3), 898-909.

Demirtaş-Zorbaz, S. ve Korkut-Owen, F. (2013). Çocuklar İçin Aile İlişkileri Ölçeği’nin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (39), 58-67. .

Kaçmaz C. , Cumurcu B. , Çelik O. T. (2023). Çocuklar için Dijital Bağımlılık Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Güvenirlik ve geçerlilik analizi. Bağımlılık Dergisi, 24 (4), 495-506. https://doi.org/10.51982/bagimli.1261063

Çelik, İ. (2017). Çocuklar İçin Kalp Sağlığı Tutum Ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Telef, B. B. (2014). Çocuklar İçin Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlama çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(2), 478-490.

Serin, O., Bulut-Serin, N. ve Saygılı, G. (2010). İlköğretim düzeyindeki Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri’nin (ÇPÇE) geliştirilmesi. İlköğretim Online, 9(2), 446-458.

Kafkas, M. E. (2011). Çocuklar İçin Sporda Hayal Etme Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 101-109.

Ulu, İ. P. ve Fışıloğlu, H. (2004). Çocukların Evlilik Çatışmasını Algılaması Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 7(14), 61-75.

Dulkadir Yaman, N., & Kabakçı Yurdakul, I. (2022). Exploring parental mediation of Internet use through young children's perspective. Education and Information Technologies. https://doi.org/10.1007/s10639-022-10939-3

Kaya, M. F. (2013). Coğrafya Öğrenmeye Yönelik Motivasyon Ölçeği Geliştirme Çalışması. Doğu Coğrafya Dergisi, 18(30), 155-174.

Yeşil, R. (2010). Demokratik Öğretmen Davranış Kararlılığı Ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(4), 2665-2692.

Er, K. ve Ünal, F. T. (2016). Ortaokul öğrencilerine yönelik Dil Bilgisi Tutum Ölçeği geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (40), 343-356.

Melanlıoğlu, D. (2013). Ortaokul Öğrencileri için Dinleme Kaygısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 851-876.

Kapıkıran, Ş . (2016). Ebeveyn Akademik Başarı Baskısı ve Desteği Ölçeğinin psikometrik değerlendirmeleri ve yapısal geçerlik: Ortaokul ve lise öğrencileri. Ege Eğitim Dergisi, 17(1), 62-83. DOI: 10.12984/eed.07848

Cüre, S., & Danışman, G. (2015). Ebeveyn Yetiştirme Tarzları Ölçeği - Çocuk Formu' nun Türkiye örneklemine uyarlama çalışması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 22(2), 81-96.

Dinçer, S. ve Doğanay, A. (2016). Eğitsel Arayüz Değerlendirme Ölçeği Türkçe uyarlama çalışması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(3), 647-674.

Çetin, G. (2004). Besin zinciri ve besin ağı kavramlarının anlaşılması üzerine kültürler arası bir çalışma: İngiltere ve Türkiye örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 69-79.