Uygulama Grupları: Öğretmenler

Arabacıoğlu, S. ,Ünver, A. , Şenler, B. , Okulu, H. ,Özdem Yılmaz, Y. ve  Muslu, N. (2022). Sınıflarda video kaydı hazırbulunuşluk ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, 12(2), 328 – 350. http://doi.org/10.17943/etku.1013535

Soysal, Y., Başalev, S., & Soysal, S., (2021). Soru Sorma Stratejileri Farkındalığı Ölçeği’nin psikometrik özelliklerinin belirlenmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi/Journal of Higher Education and Science, 11(1), 92-110. https://doi.org/10.5961/jhes.2021.432

Akın, A., Turan, M. E. ve Turan, E. (2015). Sosyal nedenli öğretmen tükenmişliği ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(38), 653-656.

İlhan, M., Çetin, B. ve Kinay, İ. (2015). Standart testlere yönelik inanç ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 ( 29 ), 161- 189.

Kızılay, E. (2017). Stem Semantik Farklılık Ölçeği Türkçeye uyarlanması.The Journal of Academic Social Science Studies, 58, 131-144.

Aktaş, İ., & Özmen, H. (2024). STEM-TPAB Öz-Yeterlik Ölçeği: Türkçeye uyarlama çalışması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(2), 798-829. https://doi.org/10.19171/uefad.1480921

Atmaca, A. C., Kiray, S. A., & Pehlivan, M. (2019). Development of a Measurement Tool for Sustainable Development Awareness. International Journal of Assessment Tools in Education, 6(1), 80-91.

Çankaya, İ. H. ve Karakuş, M. (2010). Okul yöneticilerinin takım liderliği davranışlarına yönelik bir ölçme aracı geliştirme çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 16(2), 167-183.

Uslu, Ö. (2013). Öğretmenlere Yönelik Teknolojiyle Bütünleşme Ölçeğinin geliştirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 1-12.

Çelebi, N., Güner, H. ve Yıldız, V. (2015). Toksik Liderlik Ölçeği' nin geliştirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 249 - 268. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.2015111056.

Kavan, N. (2023). Türkçe Dersi Öğretim Programı CIPP Modeli Değerlendirme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türkiye Eğitim Dergisi, 8(1), 159-185.  https://doi.org/10.54979/turkegitimdergisi.1306033

Demircioğlu, E., ve Özdemir, M. (2014). Üretim Karşıtı İş Davranışları Ölçeği'nin eğitim örgütlerinde geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 20(2), 173-190. 10.14527/kuey.2014.008

Tortop, H. S. (2014). Öğretmenler İçin Üstün Yetenekliler Eğitimine İlişkin Tutum Ölçeği Türkiye için uyarlama çalışmasının yeniden gözden geçirilmesi. Üstün Yetenekliler Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi (UYAD), 2(2), 63-71

Düzgün, S. (2018). Türkçeye çevrilmiş Vark Öğrenme Stilleri Envanterinin doğrulayıcı faktör analizi modeli ile doğrulanması: Öğretmenler örneği. Electronic Turkish Studies, 13(11), 1619-1634. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13442

Güney, K.(2008). Mikro-yansıtıcı öğretim yönteminin öğretmen adaylarının sunu performansı ve yansıtıcı düşünmesine etkisi(Yayınlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Konan, N., Demir, H.,ve Karakuş, M. (2015). Yönetici Hizmetkâr Liderlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması. Electronic International Journal of Education, Arts, and Science, 1 (1), 135-155.

Akar, N. (2006). Ortaöğretim kurumlarında karşılaşılan disiplin sorunları ve eğitim yöneticilerinin çözüm yaklaşımları (Denizli ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.