Ölçek Kategorileri: 390 Beden Eğitimi

Urfa, O. ve Aşçı, F. H. (2018). Akıldışı Performans İnançları Envanteri–2’nin psikometrik özelliklerinin sınanması. Psikoloji Çalışmaları - Studies in Psychology, 38(2), 219-236. doi:10.26650/SP2018-0004

Munusturlar, S., ve Yıldızer, G. (2020). Beden eğitimi öğretmenleri için Algılanan Beden Okuryazarlığı Ölçeği’nin faktör yapısının Türkiye örneklemine yönelik sınanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 200-209. doi: 10.16986/HUJE.2019049146

Erman, Ö. ve Güven, Ö. (2011). Beden Eğitimi Dersine Yönelik Ana-Baba Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 184-196.

Yılmaz, İ. (2008). Sporcu algıları çerçevesinde farklı spor branşlarındaki antrenörlerin liderlik davranış analizleri ve iletişim beceri düzeyleri (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Elmas, A. G., Akın, N. K., ve Aşçı, F. H. (2018). Antrenör Kaynaklı Destekleyici ve Kısıtlayıcı Güdüsel İklim Ölçeği’nin Türk adolesan sporcuları için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre, 16(3), 61-80. doi: 10.1501/Sporm_0000000376

Unutmaz, V. ve Gençer, T. (2017). Antrenör Yeterlilik Ölçeği II'nin Türkçe uyarlama çalışması. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 69-78. Doi: 10.25307/jssr.337768

Güven, Ö. ve Öncü, E. (2012). Antrenörlerin Etik Dışı Davranışları İle İlgili Sporcu Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(2), 67-75.

Kılıç, K. ve İnce, M. L. (2019). Antrenörlerin Kullandıkları Öğretim Yöntemleri Ölçeği – sporcu sürümünün (AKÖY – SPORCU) geliştirilmesi. Uluslararası Spor Egzersiz ve Antrenman Dergisi, 5 (3), 119-128. https://doi.org/10.18826/useeabd.579590

Kayır, B. ve Özbek, O. (2019). Antrenörlerin Meslek Etiği Davranışları Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(3), 134-144. doi: 10.33689/spormetre.601953

Ozcan, V , Gunay, M . (2017). The Turkish adaptation ofAthletic Coping Skills Inventory-28 (ACSI-28): The validity and reliability study. Turkish Journal of Sport and Exercise, 19 (1), 130-136.

Çelik, Z. (2011). Basketbol öğretiminde farklı öğretim yöntemlerinin öğrencilerin öğrenme alanları üzerine etkisi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yanık, M. ve Çamlıyer, H. (2013). Ortaöğretimde Beden Eğitimi Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeği geliştirilmesi. International Journal of Human Sciences, 10(2), 691-705.

Daşdan-Ada, E. N., Aşçı, F. H., Kazak-Çetinkalp, F. Z. ve Altıparmak, M. E. (2012) Durumsal Güdülenme Ölçeği’nin (DGÖ) beden eğitimi ders ortamı için geçerlik ve güvenirliği. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(1), 7-12.

Uğraş, S. ve Serbes, Ş. (2019). Beden Eğitimi Dersi Mutluluk Düzeyi Ölçeği geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Journal of Global Sport and Education Research, 2(2), 1-10.

Uğraş, S. & Serbes, Ş. (2019). Beden eğitimi dersi mutluluk düzeyi ölçeği geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Journal of Global Sport and Education Research, 2 (2), 1-10.

Yıldız, Ö. & Güven, Ö. (2016). Beden Eğitimi Dersi Öğrenci Değer Yönelimi Ölçme aracının geliştirilmesi. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 2013(11), 28-42.

Koç, Y. (2013). Beden Eğitimi Dersi Sportmenlik Davranışı Ölçeği (BEDSDÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 96-114.

Özyalavaç, N. T. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile akademik başarı motivasyonlarının incelenmesi (Konya Anadolu Liseleri Örneği). (Yüksek Lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.

Pehlivan, Z. (1997). Beden Eğitimi Dersi Tutum Ölçeği Ön Çalışma Raporu. I. Uluslararası Spor Psikolojisi Sempozyumu.

Güllü, M. ve Güçlü, M. (2009). Ortaöğretim öğrencileri için beden eğitimi dersi tutum ölçeği geliştirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 138-152.

Pehlivan, Z. (1998). Beden Eğitimi Dersi Tutum Ölçeği (BEDTÖ). 5. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 5-7 Kasım 1998, Ankara/Türkiye. Hacettepe Üniversitesi, Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu. Bildiri Özetleri Kitabı.

Erbaş, M. K., Ünlü, H. ve Kalemoğlu-Varol, Y. (2015). Turkish Conformation of the Physical Education Predisposition Scale: A validity and reliability study. Journal of Educational Sciences Research, 5(1), 115-126.

Sunay, Y. (1995). Ankara ilinde lise öğrencilerinin beden eğitimi dersinden beklentilerinin gerçekleşme düzeyine ilişkin görüşleri (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Tekkurşun Demir, G. & Cicioğlu, H. İ. (2023). Beden Eğitimi Dersine Katılım Motivasyonu Ölçeği’nin (BEDKMÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması . Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi , 12 (1) , 134-141 .https://doi.org/10.53424/balikesirsbd.1078077

Bozdemir, R. (2012). Sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi ve spor dersinde karşılaştıkları problemlere yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.