Ölçek Kategorileri: 378 Türkçe Eğitimi

Kocaarslan, M. (2016). “Garfield” görselli 1-6. Sınıflar İçin Okumaya Yönelik Tutum Ölçeğinin Türkçe uyarlama çalışması. İlköğretim Online, 15(4), 1217-1233.

Ateş, M. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin okuduğunu anlama düzeyleri ile Türkçe dersine karşı tutumları ve akademik başarıları arasındaki ilişki (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Gülay, E., Ungan, S. (2022). Development of Academic Writing Block Scale (AWBS): A validity and reliability study. Participatory Educational Research , 9(2), 178-198. https://doi.org/10.17275/per.22.35.9.2  

Urfalı Dadandı, P. (2023). Adapting the Contextualized Reading Strategies Scale into Turkish Culture and Identifying its Psychometric Features. Research on Education and Psychology, 7(2), 252-275. https://doi.org/10.54535/rep.1338918

Gelen, İ. (2003). Bilişsel farkındalık stratejilerinin Türkçe dersine ilişkin tutum, okuduğunu anlama ve kalıcılığa etkisi (Doktora tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Bağcı, Ayrancı B. ve Karahan, L. (2017). Çağrışım tekniğinin yazma becerisinin geliştirilmesine katkısı: Ölçek geliştirme ve etkinlik oluşturma çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1148-1177.

Özdemir, O. (1998). Yazınsal bir tür olarak öykünün çevre duyarlılığına etkisi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Çetinkaya, G., Yalınkılıç, K., Karakoç Yurtseven, T. ve Aydın, M. (2023). Çıkarım Becerilerini Değerlendirme Aracının geliştirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 11 (3), 473-490. https://doi.org/10.16916/aded.1286233

Turan, L.,ve Taşgın, F. G. Çocuk Edebiyatında “Şiddet Dili” Farkındalık Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 12: 232-248.

Pehlivan, A., Aydın, S., İ.,  Uyumaz, G. (2018). Developing Attitude Scale and determining its psychometric qualities in learning grammar. Modern Journal of Language Teaching Methods (MJLTM), 8 (9), 264-278. Doi: 10.26655/mjltm.2018.9.1

Çocuk, H. E. (2020). Dijital Öykü Uygulamalarının Türkçe Öğretmen Adaylarının Akademik Başarılarına, Dijital Okuryazarlık ve Türkçe Öğretimi Özyeterlik Algılarına Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.

Tekşan, K., & Çinpolat, E. (2023). Parental support in language skills development: Scale development and validation. Sakarya University Journal of Education, 13(5), 843–862.

Er, K. ve Ünal, F. T. (2016). Ortaokul öğrencilerine yönelik Dil Bilgisi Tutum Ölçeği geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (40), 343-356.

Özkaya, P ,G. ve Coşkun, M .V. (2018). Dil Bilgisine Yönelik Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6 (3), 636-651. DOI: 10.16916/aded.416193

Erdem, A. ve Erdem, M. (2014). “DinleİzleAnlat” Dinleme ve Konuşma Yeterlikleri Ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Journal of Research in Education and Teaching 3(4), 418-432.

Şahin, A., & Aydın, G. (2009). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersi dinleme becerisi farkındalıklarının belirlenmesine yönelik bir anket geliştirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(9), 454-464.

Yalçın, G. ve Özcan, M. (2022). Dinleme Becerisi Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(3), 1231-1242. Doi: 10.33437/ksusbd.1214707

Melanlıoğlu, D. (2013). Ortaokul Öğrencileri için Dinleme Kaygısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 851-876.

Aydın, A. İ, Demircan, U.,& İnnalı, H.Ö.(2015). Developing the secondary school student's Listening/Watching Self Efficiency According Scale. International Journal of Languages' Education and Teaching, , p. . Doi: 10.18298/ijlet.313.

Kaya, M. F. (2014). Dinleme Türleri Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması, dil geçerliği ve faktör yapısının belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(3), 323-342.

Erol, T., & Kaya, M. (2022). Edebî Eserlerdeki Kahramanları Rol-Model Alma Ölçeğinin geliştirilmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (31), 348-364. Doi: 10.29000/rumelide.1221583.

Karabay, A. (2013). Eleştirel Okuma Öz Yeterlik Algı Ölçeği'nin Geliştirilmesi. Electronic Turkish Studies, 8(13), 1107-1122.

Şahin, E. ve Öztahtalı, İ. (2019). Etkili okuma özyeterlik algı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Journal of Turkish Studies, 14(4), 2685-2703.

Baz, M. A. (2021). Aslı Der’in yapıtlarının çocuk edebiyatının temel ilkeleri ve fantastik ögeler açısından incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gaziantep Üniversitesi.

Bahar, M. A. (2017). 4MAT öğretim düzenine göre gerçekleştirilen üstbilişsel okuma eğitiminin üstbilişsel okuma stratejisini kullanma ve olgusal bilgilendirici metinleri anlama düzeyine etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.