Ölçek Kategorileri: 320 Eğitim Programları

Değirmenci, N., Ünal, A. İ. & Aksoy, B. (2024). Ortaokul öğrencilerinin zaman ve kronolojiyi algılama becerisine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 22(1), 90-113. https://doi.org/10.37217/tebd.1319366

Akbulut, N., & Aslan, S. (2016). Örtük program ölçeği: ölçek geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(56), 169-176.

Akbulut, N. ve Aslan, S. (2016). Örtük Program Ölçeği: Ölçek geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(56), 169-176.

Haşlaman, T. (2005). Programlama dersi ile ilgili özdüzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Bir yapısal eşitlik modeli (yüksek lisnas tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Payam, M. M. (2015). Polis Meslek Yüksekokulları polis etiği dersi öğretim programının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Payam, M. M. (2015). Polis Meslek Yüksekokulları polis etiği dersi öğretim programının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Ak, Ş. (2008). Bilgisayar destekli probleme dayalı öğrenmede öğrencilerin önbilgi düzeyi ve öğrenme yaklaşımlarının problem çözme becerilerine ilişkin algıları ve güdülenmelerine etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Dogan, S., Tatık, R. Ş., & Yurtseven, N. (2017). Professional learning communities assessment: Adaptation, internal validity, and multidimensional model testing in Turkish context. Educational Sciences: Theory & Practice, 17(4), 1203–1229.DOI 10.12738/estp.2017.4.0479

Oner Sunkur, M., & Yilmaz, F. (2024). Prediction of elementary school teachers’ curriculum fidelity by demographic variables and curriculum literacy. Athens Journal of Education, 11, 1-20.

Karabatak, S., &Turhan, M. (2017). Effectiveness of web-based problem-based school administrator training program and its effect on participants' attitudes towards web- based learning. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 7 (4), 2017, 663-712.

Oğuz, A. (2012). Program Geliştirme ve Öğretim Dersine Yönelik Bir Tutum Ölçeği geliştirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 845-861.

Akyıldız, S. (2020). Eğitim programı okuryazarlığı kavramının kavramsal yönden analizi: Bir ölçek geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(73), 315-332. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.554205

Yolcu, O. (2019). Ortaokul fen bilimleri öğretim programının Stufflebeam Değerlendirme Modeli temelinde öğretmen özerkliği açısından incelenmesi (Doktora tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.

Kalkan, E. ve Akman, B. (2010). The Turkish adaptation of the program administration scale. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 2060–2063. doi:10.1016/j.sbspro.2010.03.281

Koç, A. (2020). Bulut tabanlı akran öğretiminin öğretmen adaylarının akademik başarı, iletişim becerileri ve derse ilişkin tutumlarına etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi[. İnönü üniversitesi, Malatya.

Kaçmaz, E.D., Baysan Arabacı, L., & Baysan, C. (2023). Development of the psychiatric nursing course evaluation form and a validity-reliability study. Journal of Psychiatric Nursing, 14(4), 335-342. https://doi.org/10.14744/phd.2023.57614

Büyükalan-Filiz, S., Çelik, S. ve Toraman, Ç. (2018). Sınıf içi soru sorma teknikleri ölçeğinin (SİSSTÖ) geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 16(2), 197-212.

Bayat, S., & Yazar, T. (2022). Sınıf Öğretmenlerinin Değerler Eğitimi Öz-Yeterlik Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(3), 1975-1993. Doi: 10.17679/inuefd.1163397 Bayat, S., & Yazar, T. (2022). Development of Primary School Teachers’ Values Educatıon Self Effıcıency Scale: A valıdıty and relıabılıty study. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 23(3), 1975-1993. Doi: 10.17679/inuefd.1163397

Aldan-Karademir, Ç. ve Saracaloğlu, A. S. (2013). Sorgulama becerileri ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Asya Öğretim Dergisi, 1(2), 56-65.

Kilis, S , ve Yıldırım, Z . (2018). Sorgulayıcı Öğrenme Topluluğu Üst Biliş Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (1), 665-679.

Doğan, F. (2018). Öğrenci ve öğretmen görüşlerine göre ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin soru sormaya yönelik tutumlarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Akgün, Ö. E., Küçük, Ş., Çukurbaşı, B. ve Tonbuloğlu, İ. (2014). Sözel veya Görsel Baskın Öğrenme Stilini Belirleme Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 277 - 297. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.201416218

Özyurt, M., Kuşdemir-Kayıran, B. ve Başaran, M.(2017). STEM Tutum Ölçeğini ilkokul ve lise düzeyine uyarlama çalışması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.1231- 1232). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Ergin, A., & Diker Coskun, Y. (2024). Design Thinking Scale development: Assessing reliability and validity. International Journal on Social and Education Sciences (IJonSES), 6(3), 319-333. https://doi.org/10.46328/ijonses.670  

Hotaman, D. (2008). Yeni ilköğretim programının öğrencilere kazandırmayı öngördüğü temel becerileri öğretmen, veli ve öğrenci algıları doğrultusunda değerlendirilmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.