Ölçek Kategorileri: 320 Eğitim Programları

Sağlam-Çiçek, A. ve Topçu, Ç. (2015). 9. sınıf rehberlik programının öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. Kalem Uluslararası Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 5(8), 171-210. http://dx.doi.org/10.23863/kalem.2017.48

Ünver, N. (2020). Okulöncesi Eğitim Programını Değerlendirme Ölçeği’nin geliştirilmesi. Kastamonu Education Journal, 28 (2), 891-909. doi:10.24106/kefdergi.697826.

Arıcı, Handan , Çetin, Hacer . “Online Din Eğitimlerine Katılım Düzeyi Ölçeği”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9 / 1 (Mart 2022): 366-389 .

Cesur-Özkara, E., & Yanpar-Yelken, T. (2020). Ortaöğretim Öğrencilerine Yönelik Programlama Öz Yeterlilik Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 10(2), 345-365. https://doi.org/10.17943/etku.632606

Sarıca, R. (2020). Ortaöğretim Öğrencilerinin Eğitim-Öğretimden Beklentileri Ölçeğinin geliştirilmesi (OÖE–ÖBÖ): Geçerlik–güvenirlik çalışması. Turkish Studies – Educational Sciences, 15 (2), 1165–1187. https://dx.doi.org/10.29228/TurkishStudies.41612

Topdağı, M. (2019). Ortaokul öğrencilerinin bilişim teknolojileri kullanımının hayat boyu öğrenme tutumlarına etkisi (Tez No. 552795) [Yüksek lisans tezi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kurnaz, H. ve Çelikkanat Nas, Ş. (2022). Ortaokul öğrencilerine yönelik eleştirel okuma öz yeterlik ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi , 11 (2) , 793-812 .

Erol, F. Z. ve Akpınar, E. (2022). Bir ölçek geliştirme çalışması: Ortaokul öğrencilerinin sosyal katılım becerisi ölçeği. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 579–589. https://doi.org/10.17556/erziefd.1172132

Değirmenci, N., Ünal, A. İ. & Aksoy, B. (2024). Ortaokul öğrencilerinin zaman ve kronolojiyi algılama becerisine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 22(1), 90-113. https://doi.org/10.37217/tebd.1319366

Akbulut, N., & Aslan, S. (2016). Örtük program ölçeği: ölçek geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(56), 169-176.

Akbulut, N. ve Aslan, S. (2016). Örtük Program Ölçeği: Ölçek geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(56), 169-176.

Haşlaman, T. (2005). Programlama dersi ile ilgili özdüzenleyici öğrenme stratejileri ile başarı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Bir yapısal eşitlik modeli (yüksek lisnas tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Payam, M. M. (2015). Polis Meslek Yüksekokulları polis etiği dersi öğretim programının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Payam, M. M. (2015). Polis Meslek Yüksekokulları polis etiği dersi öğretim programının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Ak, Ş. (2008). Bilgisayar destekli probleme dayalı öğrenmede öğrencilerin önbilgi düzeyi ve öğrenme yaklaşımlarının problem çözme becerilerine ilişkin algıları ve güdülenmelerine etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Dogan, S., Tatık, R. Ş., & Yurtseven, N. (2017). Professional learning communities assessment: Adaptation, internal validity, and multidimensional model testing in Turkish context. Educational Sciences: Theory & Practice, 17(4), 1203–1229.DOI 10.12738/estp.2017.4.0479

Oner Sunkur, M., & Yilmaz, F. (2024). Prediction of elementary school teachers’ curriculum fidelity by demographic variables and curriculum literacy. Athens Journal of Education, 11, 1-20.

Karabatak, S., &Turhan, M. (2017). Effectiveness of web-based problem-based school administrator training program and its effect on participants' attitudes towards web- based learning. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 7 (4), 2017, 663-712.

Oğuz, A. (2012). Program Geliştirme ve Öğretim Dersine Yönelik Bir Tutum Ölçeği geliştirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 845-861.

Akyıldız, S. (2020). Eğitim programı okuryazarlığı kavramının kavramsal yönden analizi: Bir ölçek geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(73), 315-332. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.554205

Yolcu, O. (2019). Ortaokul fen bilimleri öğretim programının Stufflebeam Değerlendirme Modeli temelinde öğretmen özerkliği açısından incelenmesi (Doktora tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.

Kalkan, E. ve Akman, B. (2010). The Turkish adaptation of the program administration scale. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 2060–2063. doi:10.1016/j.sbspro.2010.03.281

Koç, A. (2020). Bulut tabanlı akran öğretiminin öğretmen adaylarının akademik başarı, iletişim becerileri ve derse ilişkin tutumlarına etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi[. İnönü üniversitesi, Malatya.

Kaçmaz, E.D., Baysan Arabacı, L., & Baysan, C. (2023). Development of the psychiatric nursing course evaluation form and a validity-reliability study. Journal of Psychiatric Nursing, 14(4), 335-342. https://doi.org/10.14744/phd.2023.57614

Büyükalan-Filiz, S., Çelik, S. ve Toraman, Ç. (2018). Sınıf içi soru sorma teknikleri ölçeğinin (SİSSTÖ) geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 16(2), 197-212.