Ülkeler: Türkiye

Güçkıran, R. Y. (2024). The effects of online group mentoring on universal design for learning implementation (Tez No. 882263) [Doktora tezi, Yeditepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yavuz, Y. (2019, 2-4 Mayıs). Öğrenmeye Edilgen Direnç Ölçeği [Bildiri sunumu]. 14. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi, İzmir, Türkiye.

Güneyli, A. (2003). Metin türlerine göre okuduğunu anlama becerisinin sınanması(Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Silkü, A. H. (2002). Üniversite öğrencilerinin öğretim elemanlarıyla olan iletişimi ve bu konuda yönetimden beklenenler ( Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Yayla, F. (2003). Cumhuriyet Dönemi'ndeki müzik öğretmeni yetiştirme sürecinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gürgan, U. (1999). Bilimsel davranışlar açısından öğretim elemanlarının öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.

Bozanoğlu, B. (2014). Üniversite öğrencilerinin öğretim elemanları tarafından sergilenen istenmeyen davranışlara ilişkin görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.

Demir, Ö. (2015). Öğrencilerin ve öğretim elemanlarının e-öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeylerinin incelenmesi: Hacettepe Üniversitesi eğitim fakültesi örneği (Yüksek lisans tezi). Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Baltacı, R. (2002). Eğitim fakültelerindeki öğretim elemanlarının öğretmen eğitiminde akreditasyon konusundaki algıları. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Tülübaş, T. (2011). Öğretim elemanlarının sessiz kaldıkları durumlar ve sessiz kalma nedenleri (Yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.

Tülübaş, T. (2011). Öğretim elemanlarının sessiz kaldıkları durumlar ve sessiz kalma nedenleri (Yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.

Şen, Z. ve Senemoğlu, N. (2017). Öğretim Hizmetinin Yeterliğine İlişkin Algı: Ölçek geliştirme çalışması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.280-281). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Tonbul, Y. (2002). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerine dönük ödüllendirme uygulamalarının etkililiği ve öğretim performansına dayalı öğretmen ödüllendirme yaklaşımı önerisi (İzmir örneği). ( Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Yıldız, N., N. (2008). Eğitim yöneticilerinin öğretim programları yönetimi yeterliliklerine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Üredi, L. (2006). İlköğretim I. ve II. kademe öğretmenlerinin öğretim stili tercihlerine göre öğretmenlik mesleğine ilişkin algılarının incelenmesi. (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Hürriyetoğlu, N. (2019). Öğretmenlerin öğretme stillerine ve öğretim tercihlerine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması: Geçerlik ve güvenirlik (Tez No: 590586) [Yüksek lisans tezi, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Karaman, T. (2009). Öğretmenlerin öğretme tutkusunun sürekliliğini etkileyen faktörlerin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karaman, T.(2009). Öğretmenlerin öğretme tutkusunun sürekliliğini etkileyen faktörlerin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karaman, T. (2009). Öğretmenlerin öğretme tutkusunun sürekliliğini etkileyen faktörlerin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Aydın, M. ve Bozer-Özsaraç, E.N. (2017). Öğretme Yaklaşımları Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.230-232). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Cem-Gönül, Z. (2002). Biyoloji öğretiminde laboratuvar kullanımı ve laboratuvar çalışmalarında karşılaşılan problemler. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Taşdemir, M. (1995). İlkokul Öğretmeni Yetiştirme Programı'nın öğretim elemanı, öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Karakurt, N, Özbek, N. ve Afacan, Ö. (2019).Öğretmen Adayları Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Öz Yeterlik Ölçeği (ÖBEPÖYÖ): Ölçek geliştirme çalışması13. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu’nda sunulan bildiri. Kırşehir:Ahi Evran Üniversitesi, Türkiye

Yurdakal, İ. H., ve Susar, F. (2020, 3-6 Eylül). Öğretmen Adayları İçin Dijital Okumaya Yönelik Tutum Ölçeği geçerlik güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu] 4. Uluslararası Sınırsız Eğitim ve Araştırma Sempozyumu, Ankara, Türkiye.

Karataş, A. (2008). Öğretmen adaylarının medya okuryazarlık düzeyleri (Yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.