Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Bağçeli-Kahraman, P. ve Başal, H. A. (2013). Okula Hazırbulunuşluğu Değerlendirme Testinin uyarlama çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (1), 889-911.

Taffe, İ. (1992). Reliability and validity of Formative Evaluation and Teaching Aids for Preschool Objectives (Master's thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

Bayar, Ö. ve Tuzgöl Dost, M. (2018). Olumsuz Yaşam Olayları Kontrol Listesi’nin geliştirilmesi [Bildiri sunumu]. 20. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Samsun, Türkiye. Bayar, Ö. (2016). Üniversite öğrencilerinde öz-şefkatin yordayıcıları olarak bağlanma tarzı ve algınanan sosyal destek (Tez No. 454927)  [Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi ]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Uçanok, Z. (2001). Gelişimsel Düzenleme Modeli çerçevesinde genç yetişkin, orta yaş ve yaşlılıkta kontrol stratejilerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Daşıkan, Z., Paker, S., Altıntaş, R. Y., Kazankaya, F., & Bakır, S. (2022). Validity and reliability study of the Turkish version of the Aging Anxiety Scale for Middle‐Aged Women. Perspectives in Psychiatric Care, 58(4), 2918-2926. https://doi.org/10.1111/ppc.13141

Özgül, F., Semiz, K., & Kangalgil, M. (2023). Ortaokul Öğrencileri için Bedensel Okuryazarlık Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 1-12.

Yaman, S. (2016). Ortaokul Öğrencileri İçin Fen Öğrenmeye Yönelik Öz-Yeterlik İnanç Ölçeği Uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 123 – 140.

Çiftcibaşı, F., Korkmaz, Ö. ve Karamustafaoğlu, S. (2020). Ortaokul öğrencileri için yaşam boyu öğrenme becerileri ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), https://doi.org/211–226.10.17556/erziefd.618167 

Kocakülah, A. & Uslu, N. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Kavramsal Öğrenmede Zihinsel Durumlarının Belirlenmesi: Ölçek Geliştirme Çalışması . Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi , 12 (2) , 572-593 . DOI: 10.17522/balikesirnef.506473

Yardımcı F. ve Başbakkal, Z. (2010). Ortaokul Öz-Yeterlilik Ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(4), 321-326.

Tuna, Z., & Şenol-Çelik, S. (2012). Otonomi Değerlendirme Ölçeğinin 65 yaş ve üstü bireylerde geçerlilik-güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 19(1), 51-61.

Sevim, E., & Otrar, M. (2021). Öyküsel Kimlik Farkındalığı Ölçeğinin (ÖKFÖ) Türkçe formunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 29(3), 769-777.

Kuşcu,Y. (2014). Oyun Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlanması ve 36 – 72 aylık çocukların oyun davranışlarının incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Bayer, A., Çağdaş, A. ve Kayılı, G. (2019). 3-6 yaş çocukları için öz bakım becerileri değerlendirme testi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, doi: 10.9779/pauefd.516623

Karataş, Z. ve Tagay, Ö. (2021). Özel/üstün yetenekli ortaokula devam eden ön ergenler için sosyal beceri ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51, 367-392. doi:10.9779/pauefd.746428.

Özdemir, K ve Özkul, A. S. (2023). Özür dileme motivasyonları ölçeği: Bir ölçek uyarlama çalışması. Yalvaç Akademi Dergisi, 8(2), 62-73. https://doi.org/10.57120/yalvac.1306842

Topal, K., Güngör, R., Çoban, H., Şahintürk, S., Kırmızıkaya, E., ve Şendil, T. G. (2021). Üniversite Öğrencilerinde Partner Sosyotelizmi, Bağlanma ve Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 58, 462–475. doi: 10.7816/ulakbilge-09-58-09

Alemdar, E. ve Kahraman, S. (2023). Annelerin Paylaşan Ebeveynlik (sharenting) Eylemlerini İnceleyen Ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Social Sciences and Education Research, 9 (1), 70-82 . https://doi.org/10.24289/ijsser.1220169

Taştepe, T. ve Köksal Akyol, A. (2019). 36-47 aylık çocuklarda peabody motor gelişim ölçeği-2'nin uyarlama çalışması ve motor gelişiminin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 48(223), 61-82.

Aydoğdu, F. (2022). Developing a Peer Relationship Scale for Adolescents: A validity and reliability study. Current Issues in Personality Psychology, 9(1), 164-176. https://doi.org/10.5114/cipp.2021.109461

Bahtiyar, I., Corr, P. J., & Krupić, D. (2019). The psychometric properties of the Turkish version of Reinforcement Sensitivity Theory-Personality Questionnaire–Children (RST-PQ-C). Personality and Individual Differences, 148, 73-76. https://doi.org/10.1016/j.paid.2019.05.019

Ahmetoğlu, E., Acar, İ. H. ve Aral, N. (2016). Penn Etkileşimli Akran Oyun Ölçeği ebeveyn formunun (PIPPS-P) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 11(9), 31-52.

Pınar, R.,& Öz, H. (2011). Validity and reliability of the Philadelphia Geriatric Center Morale Scale among Turkish elderly people. Quality of Life Research, 20, 9-18.

Bayoğlu, B., Unal, Ö., Elibol, F., Karabulut, E., & Innocenti, M. S. (2013). Turkish validation of the PICCOLO (Parenting Interactions with Children: Checklist of Observations Linked to Outcomes). Infant Mental Health Journal, 34(4), 330-338.

Aktu, Y. (2023). The adaptation of the regret elements scale to Turkish culture. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal , 13 (70) , 372-387 . DOI: 10.17066/tpdrd.1301365.8