Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Ergin, C. (1997). Bir İş Doyumu Ölçümü Olarak İş Betimlemesi Ölçeği: Uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 12(39), 25-36.

Müceldili, B., Tatar, B. ve Erdil, O. (2021). İş Biliş Envanteri Ölçeği: Bir ölçek uyarlaması çalışması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (46), 31-41. doi: 10.30794/pausbed.8284305

Yaşın, F. (2013). İş Doyumsuzluğuna Verilen Tepkiler Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nesne Dergisi,1(2),1-20. DOI: 10.7816/nesne-01-02-01

Durak-Batıgün, A. ve Şahin, N.H. (2006). İş Stresi ve Sağlık Psikolojisi araştırmaları İçin iki ölçek: A-Tipi Kişilik ve İş Doyumu. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(1), 32-45.

Tan, N. (2003). Anadolu lisesi öğretmenlerinin iş doyumunu etkileyen etmenler (Ankara ili örneği)(Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gençer, A. (2002). Öğretmenlerin iş doyumu ile mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiler. (Yüksek lisans tezi).Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Tezer, E. (2001). İş doyumu ölçeğinin güvenilirlik ve geçerliği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(16), 33-39.

Ünsal, P. ve Özalp Türetgen, İ. (2005). Bir İş Doyumu Ölçeği Geliştirme Çalışması. Yönetim, 16(51), 43-55.

Öncel, A. (1998). Üniversite öğretim elemanlarının meslek doyum düzeylerine ilişkin bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Kitapçıoğlu, G. (2000). Bornova Sağlık Grup Başkanlığı bölgesinde görev yapan ebelerin iş güçlüğü faktörlerinin belirlenmesi ve iş doyumu, tükenmişlik, örgütsel bağlılık üzerine etkisi (Tıpta uzmanlık tezi). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Önder, Ç., & Wasti, A. S. (2002). İş Güvencesi Endeksi ve İş Güvencesi Memnuniyeti Ölçeği: Güvenirlik ve geçerlik analizi. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23-47.

Önder, Ç., & Wasti, A. S. (2002). İş Güvencesi Endeksi ve İş Güvencesi Memnuniyeti Ölçeği: Güvenirlik ve geçerlik analizi. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23-47.

Aksoy, Ş., & Mamatoğlu, N. (2019). Challenges of Occupational Safety Specialists Scale: A scale development study. Kıbrıs Türk Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi, 1(2), 76-84. doi:10.35365/ctjpp.19.1.09

Taşdemir Afsar, S.,& Burcu, E. (2014). The adaptation and validation of Quality of Work Life Scale to Turkish culture. Applied Research Quality Life, 9, 897–910. DOI 10.1007/s11482-013-9276-0.

Kim, H. J., Buyukgoze-Kavas, A., Duffy, R. D., & Perez, G. (Under review). A Cross-Cultural Validation of Psychology of Working Theory with Turkish Working Adults.

Ergin, Z. Ö. , Tekbaş, G. & Balcı Çelik, S. (2022).İş İlgisizliği Ölçeğinin Türkçe Formu: geçerlik ve güvenirlik çalışması . Verimlilik Dergisi , (3) , 529-538 .  https://doi.org/10.51551/verimlilik.1017631

Akkuş, H. & Taş, K. (2019). Türkiye’de İş Kazaları ve Kader Anlayışı Üzerine Tipolojik Bir Araştırma: İş Kazaları ve Kader Ölçeği. Turkish Studies- Comparative Religious Studies, 14 (4), 591 – 602. DOI: 10.29228/TurkishStudies.37839

Eratay, E. (2016). Work Personalıty Profıle (Wpp) Testinin standardazisyonu ve geçerlik güvenirliği. Eğitim Ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(Özel Sayı 2), 90-95.

Engin, E., & Çam, O. (2009). Validity and reliability study of the Turkish psychiatric nurses of Job Motivation Scale. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 16(5), 462-472. doi: 10.1111/j.1365-2850.2009.01402.x

Özalkuş, A. (1995). The Transliteral equivalence, reliability and the validity of the Work Environment Scale (WES) / İş Ortamı Ölçeği (WES)'nin dil eşdeğerliliği tutarlılığı ve geçerliliği (Yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Deniz, M. ve Kumru, S. (2022). İş Performans Ölçeği geliştirme çalışması: Özel bir hastane uygulaması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32(2), 549-562. https://doi.org/10.18069/firatsbed.833940

Çalışkan, A. & Köroğlu, Ö. (2022). Job performance, task performance, contextual performance: Development and validation of a new scale. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(2), 180-201. Doi: 10.29131/uiibd.1201880

Uskun, E., Güblü, M., Evcil, F.Y., Kalaycı, Ö., Kartal, F.M., Önal, Ö. ve Kişioğlu, A.N. (2022). İş Sağlığı Okuryazarlığı Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirliği: Metodolojik bir çalışma. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi, 42(3), 191-203. Doi: 10.5336/medsci.2022-88390

Sezgin, Ş. (2022). İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinde Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimlerinin etkinliği: Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimleri üzerine bir alan araştırması (Tez No. 730764) [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Uysal, D. (2024). Sağlık profesyonellerinden paramediklerin iş performansı ve iş sorumluluklarında psikolojik güçlendirmenin etkisi. ADYÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(1), 84-96. https://doi.org/10.30569.adiyamansaglik.1405473