Uygulama Grupları: Ergenler

Çeçen, A. R. (2007). Aile Bütünlük (Tutarlılık) Duygusu Ölçeği (ABDÖ-K) Kısa Formunun Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(3), 1199-1220.

Kelecioğlu, H., & Bilge, F. (2009). Akademik Beklentilere ilişkin Stres Envanterinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 148-157.

Yandı, A. ve Köse, İ. A. (2013). Akademik ve Genel Benlik Algısı Envanteri’nin psikometrik özelliklerinin İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,13(2), 289-309.

Artıran, M. (2015). Akılcı Duygucu Davranışçı Kuram ve öz-belirlenim kuramı çerçevesinde yeni bir ölçek: Akılcı-Duygucu Öz-Belirlenim (ADÖB) Ölçeği'nin geliştirilmesi (Doktora tezi). İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Noyan, C. O., Enez-Darçın, A., Nurmedov, S., Yılmaz, O. ve Dilbaz, N. (2015). Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeğinin Kısa Formunun üniversite öğrencilerinde Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16, 73-81.

Esen, B. K. (2003). Akran Baskısı Ölçeği'nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2(3), 65-76.

Erkan-Atik, Z., Esen-Çoban, A., Çok, F., Doğan, T. ve Güney-Karaman, N. (2014). Akran İlişkileri Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(2), 433-446.

Gültekin, Z., ve Sayıl M. (2005). Akran Zorbalığını Belirleme Ölçeği geliştirme çalışması. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 8(15), 47-61.

Karataş, H., Öztürk, C. (2011). Anne-Baba İzleme Ölçeğinin psikometrik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi(12), 151-157.

Aydın, B. ve Akbağ, M. (1997). Aşırı rekabetçi tutum ölçeğinin ülkemiz koşullarına uyarlanması. II. Ulusal Eğitim Sempozyumu Bildiri Kitabı (s.198-204). 18-20 Eylül 1996, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Tatar, A. (2016). Beş Faktör Kişilik Ölçeğinin Kısa Formunun geliştirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17, 14-23. doi: 10.5455/apd.202977

Owen, F. K.. ve Öğretmen, T. (2013). Beş Faktörlü İyilik Hali Ölçeği-Ergen Formu: Türk Ergenler, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 53-73.

Bilgin, M. (2004). Bilişsel Üçlü Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(21), 35-41,

Gökbaraz, N. ve Bozyiğit, E. (2022). Birey-ebeveyn kariyer hedefi tutarsızlığı ölçeği: Türkçe formu faktör yapısı ve bazı değişkenlere göre analizi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (52), 147-158. Doi: 10.30794/pausbed.1076622

Filiz, B. ve Demirhan, G. (2015). Bireysel ve Sosyal Sorumluluk Ölçeği’nin (BSS-Ö) Türk diline uyarlanma çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 26 (2), 51–64.

Yeşilyurt, S. ve Gül, Ş. (2009). Biyoloji Tutum Ölçeği. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 239-258.

Koruklu, N., Totan, T., & Sağkal, A. G. A. S. (2015). Çatışma Çözme Becerilerine Yönelik İhtiyaçlar ve Çatışma Durumlarını Yönetme Becerileri Ölçeklerinin geçerlik ve güvenirliği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 17-32.

Koruklu, N., Totan, T. ve Sağkal, A.. (2015). Çatışma Çözme Becerilerine Yönelik İhtiyaçlar ve Çatışma Durumlarını Yönetme Becerileri Ölçeklerinin geçerlik ve güvenirliği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 17-32. http://dx.doi.org/10.18037/ausbd.75744

Uzun, N., ve Sağlam, N. (2006). Orta öğretim öğrencileri için Çevresel Tutum Ölçeği geliştirme ve geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 240-250.

Turhan, N, O. (2015). Ergenlerin cinsel eğitime yönelik tutumlarına ilişkin bir ölçek geliştirme çalışması (Yüksek Lisans). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.

Gökler, I. (2007). Çocuk ve Ergenler İçin Sosyal Destek Değerlendirme Ölçeği Türkçe formunun uyarlama çalışması: Faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 14(2), 90-99.

Çakın-Memik, N., Ağaoğlu, B., Coşkun, A., Üneri, Ö.Ş. ve Karakaya, I. (2007). Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeğinin 13-18 yaş ergen formunun geçerlik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(4), 353-363.

Gökkaya, F., ve Tekinsav-Sütçü, S. (2015). Çocuklar için Zorbalıkla İlgili Bilişler Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyetri Dergisi, 16(Ek sayı-1), 54-63.

Ulu, İ. P. ve Fışıloğlu, H. (2004). Çocukların Evlilik Çatışmasını Algılaması Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 7(14), 61-75.

Atalan-Ergin, D., & Kapçı, E. G. (2013). Çocuk ve ergenlerde olumsuz bilişlerin değerlendirilmesi: Çocukların Otomatik Düşünceleri Ölçeği’nin uyarlanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2(2), 72-77.