Uygulama Grupları: Ergenler

Bayraktar, F., Kındap, Y., Kumru, A. ve Sayıl, M. (2010). Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlar Ölçeği'nin ergen örnekleminde psikometrik açıdan iİncelenmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 13 (26), 1-13.

Bayraktar, F., Kındap, Y., Kumru, A. ve Sayıl, M. (2010). Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlar Ölçeği'nin ergen örnekleminde psikometrik açıdan incelenmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 13 (26), 1-13.

Telef, B. B. (2013). Olumlu ve Olumsuz Yaşantı Ölçeği: Ergenler için geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 14(1), 62-68.

Çıkrıkçı, N. ve  Odacı, H. (2020). Ön-Ergenler için kendini toparlama gücü ölçeği: İlk psikometrik bulgular. Ekev Akademi Dergisi, 0(82), 263 – 280.

Tok, M., Küçük, B. ve Kırmacı, Ö. (2015) Ortaokul Kitap Okuma Alışkanlığı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(2), 694-716.

Yıldırım, M., ve Sarı, T. (2018). Öz-Şefkat Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), 2502-2517. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.41844-452171

Arslan, G. (2015). Psikolojik İstismar Ölçeği (PİÖ) geliştirme çalışması: Ergenlerde psikometrik özelliklerinin İncelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 727-738. http://dx.doi.org/10.14686/buefad.v4i2.5000146983

Sayıl, M. ve Kındap, Y. (2010). Ergenin Anne-Babadan Algıladığı Psikolojik Kontrol: Psikolojik Kontrol Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirliği. Türk Psikoloji Yazıları, 1325, 62-75.

Gençtanırım-Kuru, D., (2010). Ergenlerde riskli davranışların yordanması(Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Ankara.

Gençtanırım, D., ve Ergene, T.(2014). Riskli Davranışlar Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. The Journal of Academic Social Science Studies , 25-I, 125-138. Doi: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2304

Arıcsk, O., Tanrıkulu, T. ve Kınay, H. (2012). Siber Mağduriyet Ölçeği’ nin ilk psikometrik bulguları. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi. (11), 1-6

Bayraktar. (2013). Sınıfın Sosyal Çevresini Algılama Ölçeği: İki ayrı örneklemde geçerlik ve güvenirliğin sınanması. Türk Psikoloji Yazıları, 16(31), 1-13.

Dökmen, Ü. (1993). Sosyal Atom Ölçeği: Geliştirilmesi, güvenirliği ve geçerliliği. Türk Psikoloji Dergisi, 8 (30), 2-6.

Doğan, T. (2011). Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği’nin Psikometrik Özelliklerinin Ergenlerden Oluşan Bir Örneklemde İncelenmesi. İlköğretim Online, 10(1), 12-19.

Söner, O. ve Yılmaz, O. (2021). Social media fear of dislike in adolescents: A scale development study. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 533-554.

Ögel, K., Aksoy, A., Topuz, A., Liman, O., & Coşkun,S. (2005). Ergenlerde Uçucu Madde Kullanımı Şiddetini Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 16(3), 260-267.

Kutlu, M., Savcı M., Demir, Y. ve Aysan, F. (2016). Young İnternet Bağımlılığı Testi Kısa Formunun Türkçe uyarlaması: Üniversite öğrencileri ve ergenlerde geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(Ek1), 69-76.

Cihan, B. ve Bozo, Ö. (2012). Genç yetişkin kadınlarda zayıflama haplarına yönelik tutumları ölçen bir ölçeğin geliştirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 15(30), 63-69