Ölçek Kategorileri: 378 Türkçe Eğitimi

Kavan, N. (2023). Türkçe Dersi Öğretim Programı CIPP Modeli Değerlendirme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türkiye Eğitim Dergisi, 8(1), 159-185.  https://doi.org/10.54979/turkegitimdergisi.1306033

Kan, A. Ü. (2006). Yeni ilköğretim programında öngörülen temel becerileri kazanmada beşinci sınıf sosyal bilgiler ve Türkçe derslerinin etkilerine ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi (Diyarbakır ili örneği örneği). (Yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Durukan, E., ve Maden, S. (2012). Türkçe Dersi Özyeterlik Algısı Ölçeği (TDÖAÖ): Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43 (43), 164- 173

Durukan, E., ve Maden, S. (2012). Türkçe Dersi Özyeterlik Algısı Ölçeği (TDÖAÖ): Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 164-173.

Kapar-Kuvanç, E. , B. (2008). Yaratıcı yazma tekniklerinin öğrencilerin Türkçe dersine ilişkin tutumlarına ve Türkçe dersindeki başarılarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Aytan, N. (2016). "Türkçe Dersi Tutum Ölçeği" geliştirme çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 535-546.

Ünal, F. T. ve Tayfa, H. (2017). Türkçe Dersinde Etkileşimli Tahtaya Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Language Academy Türkçe’nin Eğitimi-Öğretimi Özel Sayısı, 5(2), 50-62.

Balcı, S. (2013). Türkçe dersinde "Tablet PC pilot uygulaması"yla öğretim gören öğrencilerin tutumlarını belirlemeye yönelik ölçek çalışması. Turkish Studies, 8(1), 855-870.

Varışoğlu, B., Şeref, İ., Gedik, M. ve Yılmaz, İ. (2013). Türkçe dersinde uygulanan eğitsel oyunlara yönelik tutum ölçeği: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1059-1081.

Koç, Ö. (2011). İlköğretim öğrencilerinin Türkçe dersindeki akademik benlik kavramlarının başarılarına etkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Yaman, B. (1999). Birleştirilmiş kubaşık okuma ve yazma tekniğinin temel eğitim beşinci sınıf öğrencilerinin Türkçe dersinde okuduğunu ve dinlediğini anlamaya yönelik akademik başarıları ve Türkçe dersine ilişkin tutumları üzerindeki etkisi (Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Çerçi, A. (2005). Türkçe öğretiminde öğrenmeyi öğrenme stratejilerinin öğrencilerin anlama düzeylerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,. Konya.

Yetim, H. (2002). İlköğretim öğrencilerinin matematik ve Türkçe derslerindeki akademik başarıları üzerine bir araştırma ( Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Topçuoğlu Ünal, F. ve Köse, M. (2014). Türkçe Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi: Bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 233-249.

Topçuoğlu-Ünal, F. ve Köse, M. (2014). Türkçe Dersine Yönelik Tutum Ölçeği geliştirilmesi: Bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 233-249. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.201428180

Ömeroğlu, A. F. ve Onan, B. (2021). Türkçe Dil Bilgisi Tutum Ölçeğinin (TDTÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(3), 978-992.

Aslan, A. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe eğitimi bölümüne ve öğretmenliğine yönelik güdülenme düzeyleri. e-international journal of educational research, 2(3) 1-12.

Ülper, H. ve Bayat, N.(2017). Türkçe Eksilti Ölçeğinin geliştirilmesi. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.1851- 1852). Denizli: Pamukkale Üniversitesi

Çerçi, A. ve Derman, S . (2016). Türkçe Etkinliklerine Yönelik Tutum Ölçeği geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4 (4), 461-473. Doi: 10.16916/Aded.267380

Bahar, H. H., Uludağ, E. ve Yılmaz, O. (2010). Türkçe I Yazılı Anlatım Dersine Yönelik Tutum Ölçeğinin (TÜYATÖ) geliştirilmesi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 108-126

Bulduk, S., Tosun, H. ve Ardıç, E.(2010). Türkçe Kültürler Arası Duyarlılık Ölçeğinin hemşirelik öğrencilerinde ölçümsel özellikleri. TurkiyeKlinikleriJMedEthics, 19(1), 25-31.

Sallabaş, M. E., ve Göktentürk, T.(2018). Türkçe metinleri okumaya karşı yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin tutumunun belirlenmesi: Bir geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 369-385.

Melanlıoğlu, D. ve Demir, T. (2013). Türkçe öğrenen yabancılar için konuşma kaygısı ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(3), 389-404.

Ekşi, H. ve Okan, N. (2021). Türkçe Öğrenme Bariyerleri Ölçeği’nin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31(2), 687-699. https://doi.org/10.18069/firatsbed.822736

Süğümlü, Ü., & Sulak, S. E. (2020). Türkçe öğretim yöntem ve tekniklerini kullanma becerisi ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dil Dergisi, 171(1), 147-171. 10.33690/dilder.686207