Ölçek Kategorileri: 312 Genel Öğretmen Yeterlilikleri

Yurdakul, A., Çelik, K. (2022). Eğitim Örgütlerinde Grup İçi Bağlılık: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 116 – 131. https://doi.org/10.17860/mersinefd.950409

Bolat, Y., & Baş, M. (2023). İki önemli öğretmenlik mesleği yeterliği: Eğitim programı okuryazarlığı ve eğitim programı liderliği. Yaşadıkça Eğitim, 37(2), 294-330. https://doi.org/10.33308/26674874.2023372541

Taş, A. (1995). Ankara ili ilköğretim okulları öğretmenlerinin eğitim sendikalarından, sendikacıların öğretmenlerden beklentileri (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özgüngör, S. (2013). Eğitim Süreci Öğrenci Değerlendirmeleri Ölçeği’nin Türkçeye uyarlama çalışması ve etkili öğretim elemanlarını tanımlayan alt boyutların belirlenmesi. Eğitim ve Bilim, 38 (170), 78 – 94.

Öztürk, M. A. (2011). Eğitimcilerin Eğitim Araştırmalarına Yönelik Tutum Ölçeği’nin (Educators’ Attitudes Toward Educational Research Scale) doğrulayıcı faktör analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11 (2), 727-748.

Güzel, M. A., & Başokçu, T. O. (2023). Eğitimde Üstbilişsel Düzenleme Envanteri: Öğretmen Versiyonu’nun (EÜDE: Öğretmen-Kendi ve Öğretmen-Sınıf) geliştirilme çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 137-149. https://doi.org/10.17556/erziefd.1224757

Kan, A. (2014). Öğretmen adaylarının eğitme-öğretme özyetkinliğine yönelik ölçek geliştirme ve eğitme-öğretme özyetkinlikleri açısından değerlendirilmesi (Mersin Üniversitesi Örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 035-050.

Namlu, N. (2001). İlköğretim okulu yöneticilerinin ekip liderliği özellikleri ve iletişim becerilerine dayalı çatışma eğilimleri (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Erten,S. (2007).Ekosentrik, Antroposentrik ve Çevreye Yönelik Antipatik Tutum Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlama çalışması. Eurasian Journal of Educational Research, 28,67-74.

Acar-Çiftçi, Y. (2017). Eleştirel Çokkültürlü Eğitim Öğretmen Yeterlikleri Ölçeği (EÇEÖYÖ): Bir ölçek geliştirme çalışması. Journal of Suleyman Demirel University Institute of Social Sciences. 26(1), 69-99.

Tuncer, M., & Kamçı, F. (2024). Eleştirel Dinleme Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Journal of Educational Studies, 11(2), 151-173. https://doi.org/10.33907/turkjes.1490765

Alkın-Şahin, S. ve Gözütok, F. D. (2013). Eleştirel Düşünmeyi Destekleyen Öğretmen Davranışları Envanteri (EDDÖDE): geliştirilmesi ve uygulanması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(2), 223-254. http://dx.doi.org/10.12973/jesr.2013.3212a

Tuncer, M., & Kamçı, F. (2024). Eleştirel Yazma Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2), 1-15.  

Kaya, B. ve Çolakoğlu, Ö. M. (2015). Empati Düzeyi Belirleme Ölçeği (EDBÖ) Uyarlama Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 17-30. DOI: 10.17679/iuefd.16127895  

Kenç, M. F. (2011). Rehber öğretmenlerin ve branş öğretmenlerinin epistemik otorite olarak algılanma düzeylerinin incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Önen, E. (2007). Gruplar Arası Karşılaştırmalarda Ölçme Değişmezliğinin İncelenmesi: Epistemolojik İnançlar Envanteri Üzerine Bir Çalışma. Ege Eğitim Dergisi, 8(2), 87-110.

Cam, A., Topcu, M. S., Sulun, Y., Guven, G. & Arabacioglu, S. (2012). Translation and validation of the Epistemic Belief Inventory with Turkish preservice teachers. Educational Research and Evaluation: An International Journal on Theory and Practice, 18(5), 441-458. doi: 10.1080/13803611.2012.689726

Aypay, A. (2011). Epistemolojik İnançlar Ölçeğinin Türkiye uyarlaması ve öğretmen adaylarının epistemolojik inançlarının incelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 1-15.

Girgin, D. (2018). Etkili Bireysel Çalgı Öğretmeni Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizi . İlköğretim Online , 17 (1) , 47-56 . https://doi.org/10.17051/ilkonline.2018.413739

Olgun, B.(2005). Sınıf öğretmenlerinin sınıf içinde etkili iletişim ortamı yaratma ve iletişimde fırsat eşitliği sağlama becerilerinin değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.

Aslan-Tutak, F., Şahin, A., Civan, B. S., & Ertas, G. (2024). Adaptation and validation of Mentoring for Effective Mathematics Teaching (MEMT) – Mentee and Mentor scales to Turkish. Mentoring & Tutoring: Partnership in Learning, 1-23. https://doi.org/10.1080/13611267.2024.2359911

Türkmenli, A., & Çetin, F. (2022). Create effective learning environment development of the self-efficiency beliefs scale (validity and reliability study). International Journal of Educational Research Review, 7(Special Issue), 448-460. http://dx.doi.org/10.24331/ijere.1214510

Toraman, Ç., & Çakmak, M. (2020). The relationship between effective teacher characteristics and reasons for choosing teaching profession: Development of an effective teacher inventory. International Journal of Assessment Tools in Education, 7(3), 420-435. https://doi.org/10.21449/ijate.707272

Gezer, E.T. (2020). The ınfluence of educatıon-themed movıes on pre-servıce teachers’ perceptıon of effectıve teacher attıtudes and personal-professıonal attrıbutes [Unpublished master's thesis]. Midle East Technical University, Ankara.

Toraman, Ç. (2019). Ortaokul öğretmenlerinin etkili öğretmen özellikleri ile öğretmenlik mesleğini seçme nedenleri üzerine bir araştırma (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.