Ölçek Kategorileri: 310 Eğitim Yönetimi

Ünsal Özberk, E. B. (2017). Adalet bakanlığı ceza infaz kurumları personeli eğitim merkezlerinde kullanılmak üzere bir ölçek geliştirme çalışması: Eğitim memnuniyeti ölçeği . İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 18(1) , 71-82 . DOI: 10.17679/inuefd.295719

Akbaba, A. (2011). Eğitim Müfettişleri İçin Örgüt ve Yönetim Algısı Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Mesleki Bazı Değişkenler Açısından Karşılaştırılması. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(1). 59-66.

Tuti, G. ve Özdemir, M. (2021). Eğitim örgütleri için Lidere Güven Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. OPUS– Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(Eğitim Bilimleri Özel Sayısı), 4850-4874. DOI: 10.26466/opus.861588.

Yurdakul, A. ve Çelik, K. (2017). Eğitim Örgütleri İçin Örgütsel Esneklik Ölçeği geliştirme çalışması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.384-385). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Dündar, İ. (2001). Eğitim örgütlerinde iletişim kalitesi (Yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Limon, İ. (2021, 1-3 Aralık). Eğitim Örgütlerinde Uyum: Bir ölçek uyarlama çalışması. III. Uluslararası Eğitim Araştırmaları ve Öğretmen Eğitimi Kongresi, Çevrimiçi.

Bolat, Y., & Baş, M. (2023). İki önemli öğretmenlik mesleği yeterliği: Eğitim programı okuryazarlığı ve eğitim programı liderliği. Yaşadıkça Eğitim, 37(2), 294-330. https://doi.org/10.33308/26674874.2023372541

Yalçınalp, S. ve Cabı, E. (2015). Eğitim Teknolojileri Kullanımı Kaygı Ölçeği (ETKKÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması . İlköğretim Online , 14 (3) , 1005-1016. https://doi.org/10.17051/io.2015.50515

Hacıfazlıoğlu, Ö., Karadeniz, Ş. ve Dalgıç, G. (2011). Eğitim Yöneticileri Teknoloji Liderliği Öz-Yeterlik Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 17(2), 145-166.

Çoban, Ö., Bozkurt, S., ve Kan, A. (2019). Eğitim Yöneticisi 21. yy. Becerileri Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(3), 1059-1071. DOI: 10.24106/kefdergi.2572

Turhan, S. (2020) Eğitim yönetim sisteminde yerelleşme ve Türkiye için bir model önerisi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Yakın Doğu Üniversitesi. http://docs.neu.edu.tr/library/8518312512.pdf

Öztürk, A. (2011). Eğitimcilerin eğitim araştırmalarına yönelik tutum ölçeği’nin (Educators’ attitudes toward educational research scale) doğrulayıcı faktör analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 727 – 748.

Çalışıcı-Çelik, N., ve Kıral, B. (2019). Eğitimde Bencillik Ölçeği'nin geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Social Sciences Research Journal, 8(3), 156-168.

Cemaloğlu, N., & Duykuluğlu, A. (2022). A Scale development study: The Evaluative Scale of Data‐Based Management in Education, Manisa Celal Bayar University Journal of the Faculty of Education, 10(2), 186‐203. https://www.doi.org/10.52826/mcbuefd.1115379

Çöme, A. (2011).Okul yöneticilerinin eğitimde yaratıcı drama faaliyetlerine ilişkin tutumları (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Otrar, M. ve Çöme, A. (2013). Okul yöneticilerinin eğitimde yaratıcı drama etkinliklerine ilişkin tutumları için bir ölçek geliştirme çalışması. Yaratıcı Drama Dergisi, 8 (15), 71-94.

Yerlikaya, S. (2017). Okul yöneticilerinin yetenek yönetimi ile öğretmenler arasındaki farklılıkları yönetme yeterlikleri (Doktora tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Ünsal, S., Bağçeci, B., Meşe, N. N. ve Korkmaz, F. (2015). Eğitimin işlevlerini değerlendirme ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2),266-286. http://dx.doi.org/10.17984/adyuebd.26853

Yalçın, M.T.,ve Ereş, F. (2018). A study of validity and reliability on the Instructional Capacity Scale. Universal Journal of Educational Research, 6 (1), 57-67.

Henkoğlu, H. Ş. ve Mıhcı, P. (2012). Eğitsel içerikli web sitelerinin kullanımını etkileyen faktörler: Ölçek geliştirme çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 1(13), 26-39.

Kılıçarslan, T. (2009). Öğretmenlerin eğitici kulüp çalışmalarına ilişkin tutumları. (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Aslantürk, İ. (2018). Ekolojik Sistem Kuramı Temelli Okul Güvenliği Ölçeği’nin geliştirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Doğan, O. (2019). Dijital dönüşümün yönetimi sürecinde üniversite öğrencilerinin endüstri 4.0 kavramsal farkındalık düzeyleri (Yüksek lisans tezi). Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.

Tanju, E.H., Darıca, N. ve Büyüköztürk, Ş. (2011). Erken Çocukluk Dönemi Eğitim Programına Yönelik İnançlar ölçeğinin uyarlanması ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(1), 120 – 133.

Yazıcı, A. ve Yazıcı, S. (2010). Etik Durum Ölçeği'nin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 1001-1017.