Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Yücel, Ü. A. ve Ergün, E. (2015). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Bilgi Paylaşma Davranışı Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Başkent Unıversity Journal Of Education, 2(2), 219-228.

Ergün, E. ve Usluel, Y. K. (2015). Çevrimiçi Ortamlarında Öğrenci Bağlılık Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 20-33.

Ergün, E., & Koçak Usluel, Y. (2015). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Öğrenci Bağlılık Ölçeği:Geçerlik ve güvenirlik Çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 20-33.

Ilgaz, H. (2008). Uzaktan eğitimde teknoloji kabulünün ve topluluk hissinin öğrenen memnuniyetine katkısı (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gökçearslan, Ş. (2013). Çevrimiçi Öğrenme Topluluğu Hissi Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Kütüphaneciliği, 27(1),154-165.

Usta, İ., Uysal, Ö., & Okur, M. R. (2016). Çevrimiçi öğrenme tutum ölçeği: Geliştirilmesi, geçerliği ve güvenirliği. Journal of International Social Research, 9(43),2215-2222.

Sarsar, F., ve Kışla, T. (2016). Emotional presence in online learning scale: A scale development study. Turkish Online Journal of Distance Education, 17(3), 50-61.

İlhan, M. ve Çetin, B. (2013). Çevrimiçi Öğrenmeye Yönelik Hazır Bulunuşluk Ölçeği'nin (ÇÖHBÖ) Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 3(2), 72-101.

İlhan, M., & Çetin, B. (2013). Çevrimiçi Öğrenmeye Yönelik Hazır Bulunuşluk Ölçeği'nin (ÇÖHBÖ) Türkçe formunun geçerlik güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 3(2), 72-101.

Yörük, T. ve Özçetin, S. (2021). Çevrimiçi Öğrenmeye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), 1640-1657. doi: 10.33437/ksusbd.983825

Koç, A., Uzun, N.B. & Ünaldı Coral, M.N. (2022). Çevrimiçi ölçme ve değerlendirmeye yönelik özyeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 8(1), 87-98. https://doi.org/10.24289/ijsser.1031155

Samsa-Yetik, S. (2011). Çevrimiçi öz düzenleyici öğrenme ortamında farklı denetim odaklarına göre sunulan metabilişsel rehberliğin öğretmen adaylarının öz düzenleme becerilerine ve öz yeterlik algılarına etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kilis, S , Yıldırım, Z . (2018). Online Self-regulation Questionnaire: Validity and Reliability Study of Turkish Translation. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47 (1), 233-245.

Korkmaz, Ö. & Kaya, S. (2012). Adapting Online Self-Regulated Learning Scale into Turkish. Turkish Online Journal of Distance Education (TOJDE), 13(1), 52-67.

Ocak, G. ve Karakuş, G. (2022). Üniversite öğrencilerinin çevrimiçi sınavlara yönelik tutumlarına ilişkin ölçek geliştirme çalışması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(1), 66-86.

Kuzu Demir, E. B. ve Akbulut, Y. (2017). Çevrimiçi Sosyal Ağların Öğretim Amaçlı Kabul ve Kullanımı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 8(1), 52-82.

Kuzu-Demir, E. B. ve Akbulut, Y. (2017). Çevrimiçi Sosyal Ağların Öğretim Amaçlı Kabul ve Kullanımı Ölçeğinin geliştirilmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 8(1), 52-82. DOI: 10.16949/turkbilmat.298120

Kurnaz, F. B., Ergün, E., & Ilgaz, H. (2018). Participation in online discussion environments: Is it really effective?. Education and Information Technologies, 23(4), 1719-1736.

Ilgaz, H. ve Aşkar, P. (2009). Çevrimiçi Uzaktan Eğitim Ortamında Topluluk Hissi Ölçeği geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(1), 27-35.

Kavrat, B. & Türel, Y. K. (2013). Çevrimiçi uzaktan eğitimde öğretmen rollerini ve yeterliliklerini belirleme ölçeği geliştirme . Journal of Instructional Technologies and Teacher Education , 2(2) , – . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jitte/issue/25081/264699

Kundaklı, B. (2002). İlköğretim okulu beşinci sınıf öğretmenlerinin cezayı tercih nedenleriyle ilgili tutumları. ( Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Adın, R. M., Ceren, A. N., Salcı, Y., Fil-Balkan, A., Armutlu, K., & Ayhan-Kuru, Ç. (2022). Dimensionality, psychometric properties and population-based norms of the Turkish version of the Chalder Fatigue Scale among adults, Health and Quality of Life Outcomes, 20(1), 1-16. https://doi.org/10.1186/s12955-022-02074-x

Çiçek-Gümüş, E. & Öncel, S. (2020). Validity and reliability of the Chedoke-McMaster Attitudes towards Children with Handicaps Scale in Turkey: A methodological study. Florence Nightingale Journal of Nursing, 28(1), 1-12. DOI: 10.5152/FNJN.2020.426719

Yılmaz, Ö.M. (2019). The Chedoke MC-master attitudes towards children with handicaps anketinin geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.

Ozgul, I. & Yigit, N. (2017). The development of Chorus Motivation Scale (CMS) for prospective music teacher. Journal of Education and Learning, 6(3), 323-339. doi:10.5539/jel.v6n3p323