Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Şahin, S., ve Yılmaz, H. (2011). A confirmatory factor analysis of the Teaching and Learning Conceptions Questionnaire (TLCQ). Journal of Instructional Psychology, 38(4).

Aypay, A. (2011). Öğretme ve Öğrenme Anlayışları Ölçeği’nin Türkiye uyarlaması ve epistemolojik inançlar ile öğretme ve öğrenme anlayışları arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 7-29.

Aksoy, E., Akbaş, U. & Seferoğlu, G. (2018). Adaptation of the approaches to Teaching Inventory into Turkish and analysis of Turkish academics’ approaches to their own teaching. Education and Science, 43(194), 81-99.

Aydın, M. ve Bozer-Özsaraç, E.N. (2017). Öğretme Yaklaşımları Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.230-232). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Tezci, E. (2017). Adaptation of ATI-R Scale to Turkish samples: Validity and reliability analyses. International Education Studies, 10 (1), 67-81.

Şahan, H. H., & Zöğ, H. (2017). An analysis of the relation between teacher candidates’ attitudes toward the teaching profession and teaching-learning process competencies. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 7(4), 583-610. doi:10.14527/pegegog.2017.021

Bağçeçi, B. , Başaran, M. , Doğan, E. & Şahin, A. (2020). Öğretme-Öğrenme Sürecinde Yapılandırmacı Öğretmen Performansı Değerlendirme Ölçeği: Bir rubrik çalışması. International Journal of Current Approaches in Language, Education and Social Sciences, 2(1), 232-256. https://doi.org/10.35452/caless.2020.1

Demirtaş-Zorbaz, S., Özer, A., Gençtanırım Kurt, D. ve Ergene, T. (2016). Öğretmen–Öğrenci İlişki Ölçeği’nin (ÖÖİÖ) uyarlanması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 7 (2), 407-418.

Akbaşlı, S., Yanpar-Yelken, T., ve Sünbül, Ö.(2010). Öğretmen Adayı Demokratik Eğilim Ölçeği geliştirme çalışması.Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 94-108.

Karakuş, İ. , Sünbül, Ö. ve Kılıç, F. (2022). Öğretmen Adayı Dijital Yeterlik Algısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(35), 935 – 956. http://doi.org/10.35675/befdergi.883974

Cem-Gönül, Z. (2002). Biyoloji öğretiminde laboratuvar kullanımı ve laboratuvar çalışmalarında karşılaşılan problemler. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Taşdemir, M. (1995). İlkokul Öğretmeni Yetiştirme Programı'nın öğretim elemanı, öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Eskici, M. (2016). Öğretmen adaylarının atanamama kaygılarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Studies, 11(19), 361-378.

Karakurt, N, Özbek, N. ve Afacan, Ö. (2019).Öğretmen Adayları Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Öz Yeterlik Ölçeği (ÖBEPÖYÖ): Ölçek geliştirme çalışması13. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu’nda sunulan bildiri. Kırşehir:Ahi Evran Üniversitesi, Türkiye

Gül, Y. E., Karataş, K. ve Borkoev, B. (2019). Öğretmen Adayları Hoşgörü Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlama çalışması. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 1115-1135. doi: 10.26466/opus.603955

Yavuz Güler, Ç. (2015). Öğretmen Adayları İçin Ailelerle Çalışmaya İlişkin Yeterlik Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 329-346. doi: 10.14582/DUZGEF.474

Karaman, P. (2017). Öğretmen adayları için biçimlendirici değerlendirmeye yönelik tutum ve niyet ölçeği uyarlaması ve bir yapısal eşitlik modeli . İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 18(3) , 118-131 . DOI: 10.17679/inuefd.300688

Şad, S.N. ve Nalçacı, Ö.İ. (2015). Öğretmen Adaylarının Eğitimde Bilgi ve İletişim Teknolojilerini Kullanmaya İlişkin Yeterlilik Algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 177-197.

Alkan, M. F. ve Emmioğlu Sarıkaya, E. (2018). Öğretmen Adayları için Bilgi ve İletişim Teknolojileri Yeterlikleri Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 665 - 691. DOI: 10.14686/buefad.375745

Alkan, M. F. & Emmioğlu Sarıkaya, E. (2018). Adaptation of Preservice Teachers’ Information and Communication Technology Competencies Scale into Turkish Culture. Bartın University Journal of Faculty of Education, 7 (2), 665-691. DOI: 10.14686/buefad.375745

Saraç, E. ve Kan, A. (2015). Öğretmen adayları için çevre konularına yönelik tutum ölçeği geliştirme geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 142-150.

Saraç, E. & Sarıkaya, R. (2018). A study on validity and reliability of the Materialistic Tendencies Scale towards the Environment for Prospective Teachers. International Journal of Eurasia Social Sciences, 9(33), 1381-1403.

Çevik, G. B., Yüce, S. G., ve Yavuz, G. (2016). Öğretmen Adayları İçin Çok Kültürlü Eğitime Duyarlılık Ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(3), 103-116.

Yurdakal, İ. H., ve Susar, F. (2020, 3-6 Eylül). Öğretmen Adayları İçin Dijital Okumaya Yönelik Tutum Ölçeği geçerlik güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu] 4. Uluslararası Sınırsız Eğitim ve Araştırma Sempozyumu, Ankara, Türkiye.

Taşkın, Y. (2017). Öğretmen Adayları İçin Eleştirel Dinleme Tutum Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Language Academy. 5(2), 116-128.