Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Bişkin, S. (2019). Okul Öncesi Çocukları için İlkokula Hazır Oluş Ölçeği’nin (OÇİHO) geliştirilmesi. (Tez no. 589679) (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Kapcı, E.G. (1998). Okul-Öncesi Davranış Ölçeğinin Türk çocuklarına uyarlanması ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 5(1), 9-15.

Karabulut, H. (2021). Okul öncesi dönem (3-6 yaş) ve ilkokul dönemi (7-11 yaş) için Annelik Bekçiliği Ölçeği’nin (ABÖ) uyarlanması: anne ve baba formu. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi, 4(7), 34-53.

Gündoğdu, S. (2024). The Inventory of Resources of Power Used by Pre-school Children: A Validity and Reliability Study. Bartın University Journal of Faculty of Education, 13(1), 181-192. https://doi.org/10.14686/buefad.1195014

Yılmaz, H. (2020). Okul Öncesi Duygu Düzenleme Ölçeği’nin geliştirilmesi ve annelerin duygu düzenleme güçlüklerinin çocukların duygu düzenleme becerilerini yordayıcılığı. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Vezioğlu Çelik, M., & Acar, İ. H. (2018). Çocuklarda öğrenme davranışları: Okul öncesi öğrenme davranışları ölçeğinin Türkiye’deki psikometrik özellikleri. Turkish Studies: Educational Sciences, 13(19), 1897-1910. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.14013

Ogelman, H. G. (2012). Okul Öncesi Oyun Davranış Ölçeği’nin (OÖODÖ) Güvenirlik Geçerlilik Çalışmaları. İİB International Refereed Academic Social Sciences Journal , 3(2), 201-221.

Kanmaz, T., Tezel-Şahin, F. (2022). Okul Öncesinde Akran İlişkileri Ölçeği ebeveyn ve öğretmen formlarının geliştirilmesi. Turkish Studies – Education, 17(3), 437-468. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.55791

Kanmaz, T., Tezel-Şahin, F. (2022). Okul Öncesinde Akran İlişkileri Ölçeği ebeveyn ve öğretmen formlarının geliştirilmesi. Turkish Studies – Education, 17(3), 437-468. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.55791

Bağçeli-Kahraman, P. ve Başal, H. A. (2013). Okula Hazırbulunuşluğu Değerlendirme Testinin uyarlama çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (1), 889-911.

Taffe, İ. (1992). Reliability and validity of Formative Evaluation and Teaching Aids for Preschool Objectives (Master's thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

Çiçek, İ., & Çeri, V. (2021). Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği: Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Humanistic Perspective, 3(3), 643-659.

Bayar, Ö. ve Tuzgöl Dost, M. (2018). Olumsuz Yaşam Olayları Kontrol Listesi’nin geliştirilmesi [Bildiri sunumu]. 20. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Samsun, Türkiye. Bayar, Ö. (2016). Üniversite öğrencilerinde öz-şefkatin yordayıcıları olarak bağlanma tarzı ve algınanan sosyal destek (Tez No. 454927)  [Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi ]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Uçanok, Z. (2001). Gelişimsel Düzenleme Modeli çerçevesinde genç yetişkin, orta yaş ve yaşlılıkta kontrol stratejilerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Daşıkan, Z., Paker, S., Altıntaş, R. Y., Kazankaya, F., & Bakır, S. (2022). Validity and reliability study of the Turkish version of the Aging Anxiety Scale for Middle‐Aged Women. Perspectives in Psychiatric Care, 58(4), 2918-2926. https://doi.org/10.1111/ppc.13141

Taşkın, S., & Gençtanırım Kurt, D. (2024). Ortaokul Öğrencileri için Antisosyal Davranış Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Journal of Cognitive-Behavioral Psychotherapy and Research, 13(1), 24–33. https://doi.org/10.5455/JCBPR.158629 

Özgül, F., Semiz, K., & Kangalgil, M. (2023). Ortaokul Öğrencileri için Bedensel Okuryazarlık Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 1-12.

Yaman, S. (2016). Ortaokul Öğrencileri İçin Fen Öğrenmeye Yönelik Öz-Yeterlik İnanç Ölçeği Uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 123 – 140.

Çiftcibaşı, F., Korkmaz, Ö. ve Karamustafaoğlu, S. (2020). Ortaokul öğrencileri için yaşam boyu öğrenme becerileri ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), https://doi.org/211–226.10.17556/erziefd.618167 

Kocakülah, A. & Uslu, N. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Kavramsal Öğrenmede Zihinsel Durumlarının Belirlenmesi: Ölçek Geliştirme Çalışması . Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi , 12 (2) , 572-593 . DOI: 10.17522/balikesirnef.506473

Yardımcı F. ve Başbakkal, Z. (2010). Ortaokul Öz-Yeterlilik Ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(4), 321-326.

Tuna, Z., & Şenol-Çelik, S. (2012). Otonomi Değerlendirme Ölçeğinin 65 yaş ve üstü bireylerde geçerlilik-güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 19(1), 51-61.

Sevim, E., & Otrar, M. (2021). Öyküsel Kimlik Farkındalığı Ölçeğinin (ÖKFÖ) Türkçe formunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 29(3), 769-777.

Kuşcu,Y. (2014). Oyun Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlanması ve 36 – 72 aylık çocukların oyun davranışlarının incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Ertaş, E. (2020). Oyun Oynama Bozukluğu Ölçeği – Ebeveyn formunun geliştirilmesi (Uzmanlık Tezi). Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Tıp Fakültesi.