Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Kovancı, M. S., Özbaş, A. A., & Kalkan, E. C. (2022). Sağlık Personeli-Hasta-İlişki Anketi (Shia)’nin Türkçe formunun geçerlik güvenirlik çalışması. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 9(3), 612-626.

Kurt, G. (2012). Yataklı sağlık kuruluşlarında çocuk ile ilgili sağlık hizmetlerinin çocuk hakları sözleşmesine uygunluğunun ve sağlık profesyonellerinin çocuk hakları konusundaki farkındalık ve tutumlarının değerlendirilmesi (Tıpta uzmanlık tezi). Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kırıkkale.

Mendi O., Yildirim, N., & Mendi, B. (2020). Cross-cultural adaptation, reliability and validity of the Turkish version of the Health Professionals Communication Skills Scale. Asian Nursing Research. https://doi.org/10.1016/j.anr.2020.09.003.

Uruç Öztürk, E., Gemlik, H.N. ve Öztürk İ. (2022). Sağlık Yönetimi Alanında Çalışan Yöneticilerin ve İdari Personelin Örgütsel Sessizlik Düzeylerinin problem çözme Becerileri üzerine etkisi: Bir Kamu Hastanesi Örneği. Sağlık Yönetimi ve Liderlik Dergisi, (1), 1-20. https://doi.org/10.35345/johmal.884846

Çağlar, A., Akyıl, Y. ve İme, Y. (2021). Sağlıklı Aile Ölçeği: Kısa ve uzun formunun Türkçe’ye uyarlanması. LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 174-192.

Öz Soysal, F. S. & Bakalım, O. (2023). The Healthy Selfishness and Pathological Altruism Scale: Adaptation into Turkish and Validity and Reliability Study . Anadolu University Journal of Education Faculty , Volume 7, Issue 1 , 160-174 . DOI: 10.34056/aujef.1196150

Siyez, D. M. ve Uz-Baş, A. (2007). Sağlıklı Davranışlar Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eurasian Journal of Educational Research, 26, 188-198

Arslan, N., Akbaş, A., Kameri, M., Korkmaz, Ö., Polat, B. ve Aydın, A. (2007). Sağlıklı Süt Çocuklarında Beslenme Tipleri ve Annelerin Bebek Beslenmesi Uygulamaları: Anket Çalışması. DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 21(1), 1-5.

Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N., Ersin, F., & Kıssal, A. (2008). Sağlıklı yaşam biçimi davranışları ölçeği II’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1), 1-13.

Özer, E. ve Yılmaz, N. (2020). Sağlıklı yaşam farkındalığı: Bir ölçek geliştirme çalışması. Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Dergisi, 3(1), 47-60. doi: 10.5336/jtracom.2019-72138

Gürel-Küçükbayır, D. (2000), Sağlıkta ve Hastalıkta Kontrol Algısı Ölçeği (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Cavlak, U., Yagci, N., Aslan, U. B., & Ekici, G. (2009). A new tool measuring Health-related Quality of Life (HRQOL): The effects of musculoskeletal pain in a group of older Turkish people. Archives of gerontology and geriatrics, 49(2), 298-303. doi:10.1016/j.archger.2008.11.002

Akın, A , Yalnız, A , Akın, Ü , ve Özçelik, B . (2015). Sahtekârlık Ölçeği Türkçe Formu: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (50), 309-315.

Akın, A., Yalnız, A., Akın, Ü. ve Özçelik, B. (2015). Sahtekârlık Ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Akademik Bakış Dergisi, 50, 309-315.

Akça, E. (2014). Personality and cultural predictors of the quiet ego: comparing Turkey and the United States (Master’s Thesis). Middle East Technical University, Ankara.

Çetinkaya-Yıldız, E. ve Hatipoğlu-Sümer, Z. (2020). Saldırganlığa Alternatif Davranışlar için Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Erciyes Eğitim Dergisi, 4(2), 1-17. https://doi.org/10.32433/eje.736440

Bılgın, H., Tulek, Z., & Ozcan, N., (2011). Psychometric properties of the Turkish version of thePerception of Aggression Scale. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing,, 18, 878–883. doi: 10.1111/j.1365-2850.2011.01742.x

Çelik, H. ve Otrar M. (2009). Saldırganlık Envanterinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Marmara Üniverisitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29(29), 101-120.

Çetinkaya Yıldız, E., Hatipoğlu Sümer, Z. (2021). Saldırganlık için Ebeveyn Desteği Ölçeğinin (SEDÖ) Türkçe formunun değerlendirilmesi. J Cogn Behav Psychother Res, 10(2), 222-231. https://doi.org/10.5455/JCBPR.116225

Tuzgöl, M. (1998). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Gültekin, F. (2008). Saldırganlık ve öfkeyi azaltma programı'nın ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin saldırganlık ve öfke düzeyleri üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Can, S. (2002). Aggression Questionnaire" adlı ölçeğin Türk popülasyonunda geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Tıpta uzmanlık). GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Psikiyatri Anabilim Dalı, İstanbul.

Can, S. (2002). “Aggression questionnaire” Adlı Ölçeğin Türk popülasyonunda geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Uzmanlık tezi, Genel Kurmay Başkanlığı, Gülhane Askeri Tıp Akademisi Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Servis Şefliği, İstanbul).

Şahin, H. (2004). Saldırganlık ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(7), 180-190.

ÖNEN, E. (2009). Saldırganlık ölçeği’nin psikometrik niteliklerinin Türk ergenleri için incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(32), 75 – 84.