Alt Boyutlar: Kaygı

Bindak, R. ve Çelik, H. C. (2006). Öğretmenler İçin Bilgisayar Tutum Ölçeğinin güvenirlik ve geçerlik çalışması. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), (22), 38-47.

Ursavaş, Ö. F., Şahin, S. ve McILROY, D. (2014). Öğretmenler İçin Teknoloji Kabul Ölçeği(Ö-TKÖ). Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(4), 885-917.

Atik, A. D., Kayabaşı, Y., Yağcı, E. ve Erkoç, F. Ü. (2015). Ortaöğretim öğrencilerinin biyoloji bilimine ve dersine yönelik tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(36), 1-18.

Kahraman,S., Özbaşı,D., ve Özdemir,M. (2018). PowerPoint’in Derste Kullanılmasına İlişkin Tutum Ölçeği geliştirme çalışması. Kastamonu Educational Journal. 26(4), 1238-1246.

Özgen, K. ve Pesen, C. (2008). Probleme dayalı öğrenme yaklaşımına ilişkin öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Journal of Qafqaz University, 22, 155-163.

Erdur-Baker, Ö. ve Bugay, A. (2010). The short version of ruminative response scale: reliability, validity and its relation to psychological symptoms. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 2178–2181. doi:10.1016/j.sbspro.2010.07.433

Bilge, Y. ve Tütüncü, N. (2020). Somatik duygusal çatışma ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 12: 180-194. https.//doi.org/10.18863/pgy.748557

Urfa, O. ve Aşçı, F. H. (2019). Spor Duygu Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre: Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 17(4), 42-55. DOI: 10.33689/spormetre.518329

Kulaksızoğlu, A., Dilmaç, B., Ekşi, H. ve Otrar, M. (2003). Uyum Ölçeği – Üniversite Formu’ nun dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2(3), 49-64.

Şenol,A. (2009). Vitiligo hastalarına yönelik yaşam kalite ölçeği geliştirme çalışması . (Tıpta Uzmanlık Tezi). Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul.

Güngör, D., & Bornstein, M. H. (2010). Culture-general and-specific associations of attachment avoidance and anxiety with perceived parental warmth and psychological control among Turk and Belgian adolescents. Journal of Adolescence, 33(5), 593-602. doi:10.1016/j.adolescence.2009.12.005

Antalyalı, Ö. L., ve Özkul, A. S. (2016). Örgüt ve yönetim araştırmaları için yakın ilişkilerde yaşantılar evanterinin kısa formunun (YİYE-II-K) psikometrik açıdan değerlendirilmesi. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, ss. 640-655.

Selçuk, E., Günaydın, G., Sümer, N., ve Uysal, A. (2005). Yetişkin bağlanma boyutları için yeni bir ölçüm: Yakın ilişkilerde yaşantılar envanteri-II’nin Türk örnekleminde psikometrik açıdan değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 8(16), 1-11.

Kırımer, F., Sümer, N. ve Akça, E. (2014). Orta çocuklukta anneye kaygılı ve kaçınan bağlanma: Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II–Orta Çocukluk Dönemi Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Türk Psikoloji Yazıları, 17(33), 45-57.

Savcı, M. ve Aysan, F. (2016). Yakın İlişkilerde Yaşantılar Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. VIII. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s.837-846). Çanakkale.

Uluç, S. ve, Kahya, Y. (2020). Güvenli yer senaryolarının değerlendirilmesinde oyuncak öykü tamamlama testi’nin yetişkinlere uyarlanması: güvenirlik ve geçerliğe ilişkin bir ön-çalışma. Nesne Dergisi, 8(17), 233 – 253. https://doi.org/10.7816/nesne-08-17-06