Uygulama Grupları: Üniversite Öğrencileri

Ağyar Bakır, B. ve Uzun, B. (2018). Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları.Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 5, 507‒525. http://dx.doi.org/10.15805/addicta.2018.5.3.0046

Tutgun-Ünal A. & Deniz, L. (2015). Development of the Social Media Addiction Scale. Online Academic Journal of Information Technology, 6(21), 51-70. doi: 10.5824/1309‐1581.2015.4.004.x

Ökten, M. S. (2023). Sosyal Medya Kullanım Amaçları Ölçeği: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Validasyon Çalışması. Mavi Atlas, 11(2), 238-254. https://doi.org/10.18795/gumusmaviatlas.1325896

Çekici, F. (2009). Problem çözme terapisine dayalı beceri geliştirme grubunun üniversite öğrencilerinin sosyal problem çözme becerileri, öfkeyle ilgili davranış ve düşünceler ile sürekli kaygı düzeylerine etkisi. (Doktora tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Uçar, M. E. (2016). Sosyal Sermaye Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-23.

Duyan, V. ve Gelbal, S. (2008). Sosyal Sorun Çözme Envanteri’nin türkçeye uyarlama çalışması. Toplum ve Sosyal Hizmet, 19(1), 7-28.

Yavuz Eroğlu, S., Eroğlu, E. (2020), Career Planning Scale of Students studied in sports Ssciences (CPS): Validity and reliability Study, International Journal of Progressive Education. 16 (3), 123-131.

Uçar, M.E. (2010). Üniversite öğrencileri ve üniversiteden mezun olan bireylerin sosyal sermaye düzeylerinin benlik biçimleri ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Boysan, M. (2012). Validity of the Coping Inventory for Stressful Situations-Short Form (CISS-21) in a non-clinical Turkish sample. J Psychiatry Neurol Sci, 25, 101-107.

Şahin, N. H. ve Durak, A. (1995). Stresle başa çıkma tarzları ölçeği: Üniversite öğrencileri için uyarlanması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), 56-73.

Boysan, M. (2012). Stresli Durumlarla Başa Çıkma Envanteri Kısa Formu’nun (SDBÇE-21) Klinik dışı Türk örnekleminde geçerliliği. Düsünen Adam: The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 25(2), 101–107.

Sarıçam, H. ve Akın, A. (2015). Tekrarlayan Olumsuz Öz-Derin Düşünce Ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(1), 70-80.

Tekindal, M., Tekindal, M. A. (2021). Validity and Reliability of Basic Depression Scale For Turkey. Batı Karadeniz Tıp Dergisi , 5 (3), 452-463. DOI: 10.29058/mjwbs.906629

İnözü, M. ve Eremsoy, C. E. (2013). Tiksinme Ölçeği ile Bulaşma/Kirlenme Bilişleri Ölçeği’nin Türkçe versiyonlarının psikometrik özellikleri. Türk Psikoloji Yazıları, 16(31), 1-10.

Arıcı, F. (2011). Üniversite öğrencilerinde toplumsal cinsiyet rollerine ilişkin algılar ve psikolojik iyi oluş. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Horzum, M. B. (2011). Transaksiyonel uzaklık algısı ölçeğinin geliştirilmesi ve karma öğrenme öğrencilerinin transaksiyonel uzaklık algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(3), 1571-1587.

Yılmaz, V., Aktaş, C., & Celik, H. E. (2007). Development of a scale for measuring consumer behavior in store choice. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.(7)1, 171- 184.

Kamer, S. T. ve Şimşek, A. S. (2016). Türk Eğitim Tarihi Dersine yönelik öğretmen adaylarının tutumlarının ölçülmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(2), 663-678.

Kayhan, R. F., Bardakçı, S. ve Caz, Ç. (2020). Türk Futbolunda Video Yardımcı Hakem (VAR) Uygulamasına Yönelik Tutum Ölçeği geliştirilmesi. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(27), 571-596. https://doi.org/10.26466/opus.673635

Bahar, H. H., Uludağ, E. ve Yılmaz, O. (2010). Türkçe I Yazılı Anlatım Dersine Yönelik Tutum Ölçeğinin (TÜYATÖ) geliştirilmesi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 108-126

Doğan, T., Çötok, N. A. ve Tekin, E. G. (2011). Reliability and validity of the Turkish version of the UCLA Loneliness Scale (ULS-8) among university students. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 15, 2058-2062. doi:10.1016/j.sbspro.2011.04.053

Aktaş, İ., ve Kan, A. (2018). Uluslararası Spor Organizasyonlarına Yönelik Tutum Ölçeği geliştirme çalışması. Journal of Human Sciences, 15(4), 1817-1827.

Tok, H.,ve Karakuş, M. (2013). Cross-cultural reliability and validity of the Attitude towards College Instructor Authority (ACIA) Survey. Anthropologist, 16 (1-2), 285-291.

Şenocak, E. (2006). Üniversite Öğrencileri Bilişsel Gelişim Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 6(2), 523-551.

Tatar, A., Çavuşoğlu, F., Özüdoğru, M.T., Uyğur, G., Toklu, N., Haşlak, F.D., vd. (2017). Üniversite Öğrencileri İçin A Öğrenci Memnuniyet Ölçeği’nin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. The Journal of Academic Social Science, 5(56), 214-230.