Uygulama Grupları: Ergenler

Eryılmaz, A. (2010). Ergenler İçin Öznel İyi Oluşu Arttırma Stratejileri Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(33), 81-88.

Kalkan, M. (2008). Ergenler İçin Romantik İlişkilerde Sorun Çözme Ölçeği'nin (Erisçö) geliştirilmesi, geçerlik ve güvenilirliği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 15(3), 131-8.

Kaya, B. (2018). Ergenler için Sağlıklı Yaşam Biçimi İnançları Ölçeğinin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Tagay, O., Uzun, K. ve Cırcır, O. (2024). Ergenler için sosyal medya fenomenlerinden etkilenme algısı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 128-147. https://doi.org/10.17860/mersinefd.1281155

Çolakkadıoğlu, O. (2003). Ergenlerde Karar Verme Ölçeği`nin uyarlama çalışması(Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Orbatu,D.,Eliaçık,K.,Alagayut,D.,Hortu,H.,Demirçelik,Y.,Bolat,N.,Elmalı,F. ve Helvacı,M. (2020).Ergenlerde Sosyal Medya Bağımlılık Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması.Anadolu Psikiyatri Dergisi,21 (1), 56-61. doi: 10.5455/apd.77273

Baştuğ, M. ve Keskin, H. K. (2013). Ergenlik Dönemi Okuma Tutumu Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. Electronic Turkish Studies, 8(4), 295-311.

Oral, G. (2004). Ergenlikte Mizah Ölçeği. Eğitim ve Bilim, 29(133), 20-27.

Dokuzoğlu, G., Çevik, A., Özmaden, M., Yıldız, Y., & Tezcan, E. (2022). Gençlere Yönelik Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği (GYEB): Bir ölçek uyarlama çalışması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(2), 644-653. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1096398

Tuğrul, C. (1994). Gençlik Dönemindeki Aile Sorunlarını Değerlendirme Ölçeği: Faktör yapısı, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 11(36), 25-43.

Artiran, M., DiGiuseppe, R. A Turkish Translation of a Measure of Irrational and Rational Beliefs: Reliability, Validity Studies and Confirmation of the Four Cognitive Processes Model. Journal of Rational-Emotive Cognitive-Behavior Therapy. 38, 369–398 (2020). https://doi.org/10.1007/s10942-020-00340-9

Öngören, B., Durdu, Z., Dongaz, Ö. İ., Bayar, B., ve Bayar, K. (2021). Görünümle İlişkili Sosyal Medya Bilinç Ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Karya Journal of Health Science, 2(2), 33-38. https://doi.org/10.52831/kjhs.901294

Güvenir, T., Özbek, A., Baykara, B., Arkar, H., Şentürk, B. ve İncekaş, S. (2008). Güçler ve Güçlükler Anketi'nin (GGA) Türkçe uyarlamasının psikometrik özellikleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 15(2), 65-74.

Çalışkan, H. ve Sağlam, H. İ. (2012). Hoşgörü eğilim ölçeğinin geliştirilmesi ve ilköğretim öğrencilerinin hoşgörü eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1431-1446.

Öngen, D. (2003). Denetim Odağı Ölçeği'nin geçerlik güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 35, 436-447.

Akyazı, K.G. (2023). Ergenler için İnternette Yabancılarla Etkileşim Ölçeği geliştirme çalışması (Tez No. 824860) [Yüksek lisans tezi, Ordu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.      

Bacanlı, F. (2006). Kariyer Araştırma Yetkinlik Beklentisi Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 6(2), 301-330.

Karamenderes, A. ve Siyez, D. M. (2022). Kariyere İlişkin Ebeveyn Destek Algısı Ölçeği (KİEDAÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 23(1), 35–49. https://doi.org/10.12984/egeefd.902340

Ültanır, E. ve Ültanır, G. (2003). Keller Eğilim Yapı Testinin adaptasyon çalışmaları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 8-19.

Bildik, T., Somer, O., Kabukçu Başay, B., Başay, Ö. ve Özbaran, B. (2013). Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 234(1), 49-57.

Coskun, H. (2004). Kimlik Ölçeğinin bir Türk örnekleminde geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 7(14), 49-60.

Tosun, C. (2013). Kimya Motivasyon Ölçeği-II’nin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 173-202.

Şahin, N. H., Batıgün, A. D. ve Uğurtaş, S. (2002). Kısa Semptom Envanteri (KSE): Ergenler için kullanımının geçerlik, güvenilirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi, 13(2), 125-135.

Atılgan, H., Saçkes, M., Yurdugül, H., ve Çırak, Y. (2007). Korku Yaşantıları Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 79-94.

Murat, R. ve Zengin, M. (2024). Modern Din Algısı Ölçeğinin (MODÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Anadolu Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 177-197. https://doi.org/10.47525/ulasbid.1423848