Ülkeler: Türkiye

Karadavut, Y. (2005). lköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel stres kaynakları, stres belirtileri ve stresle başa çıkma yolları (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ünüvar, T. G. (2006). An integrative model of job characteristics, job satisfaction, organizational commitment and organizational citizenship behavior(Doctoral dissertation). The Graduate School of Social Sciences of Middle East Technical University, Ankara.

Uçar, M.E. (2010). Üniversite öğrencileri ve üniversiteden mezun olan bireylerin sosyal sermaye düzeylerinin benlik biçimleri ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kolburan- Geçer, A. (2002). Öğretmen yakınlığının öğrencilerin başarıları, tutumları ve güdülenme düzeyleri üzerindeki etkisi. (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

İzci, E. (1999). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğretmenlik meslek bilgisi (pedagojik formasyon) yeterliliklerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi (Doktora tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Demircan, A. N. (2012). Ortaöğretim okullarında aile katılımı: Ölçek uyarlaması (Yüksek Lisans Tezi). Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.

Demircan, A. N. (2012). Ortaöğretim okullarında aile katılımı: Ölçek uyarlaması (Yüksek lisans tezi). Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.

Demircan, A. N. (2012). Ortaöğretim okullarında aile katılımı: Ölçek uyarlaması (Yüksek lisans tezi). Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.

Demircan, A. N. (2012). Ortaöğretim okullarında aile katılımı: Ölçek uyarlaması (Yüksek lisans tezi). Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.

Çiçek-Şentürk, Ö. (2020). Argümantasyon destekli eğitici çizgi romanların öğrencilerin çevreye yönelik ilgi, motivasyon ve akademik başarılarına etkisi ile öğrenci deneyimleri [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Çiçek-Şentürk, Ö. (2020). Argümantasyon destekli eğitici çizgi romanların öğrencilerin çevreye yönelik ilgi, motivasyon ve akademik başarılarına etkisi ile öğrenci deneyimleri [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Taşkın, C. (2018). Ortaokul beden eğitimi ve spor dersi öğretim programı hakkında öğrenci ve öğretmen görüşleri (Yayınlanmamış doktora tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.

Topdağı, M. (2019). Ortaokul öğrencilerinin bilişim teknolojileri kullanımının hayat boyu öğrenme tutumlarına etkisi (Tez No. 552795) [Yüksek lisans tezi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kaynak, S., & Uslu, O. (2024). Ortaokul Öğrencileri İçin Okula Uyum Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 28(1), 173-190. https://doi.org/10.20296/tsadergisi.1340077

Çelik, M. E. (2021). Ortaokul öğrencilerinin fen kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi ve uygulanması. (Yüksek Lisans Tezi, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.

Yıldırım, Y. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Sosyal Bilgiler Dersine Yönelik Kaygıları: Bir ölçek geliştirme çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.

Yılmaz, O., Avcı, D. ve Yıldırım, İ. (2017). Ortaokul Okul Uyumu Ölçeğinin geliştirilmesi. IV. International Eurasian Educational Research Congress içinde (s.1483-1485). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.

Arusoğlu, G. (2006). Sağlıklı beslenme takıntısı (ortoreksiya) belirtilerinin incelenmesi, Orto-15 Ölçeğinin uyarlanması. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Erbil, Z. E. (2019). Örtük Liderlik Ölçeği'nin Türkçe uyarlaması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Bilgi Üniversitesi, İstanbul.

Dertlioğlu, K. (2008). Fen ve teknoloji içerikli örütbağ sitelerinin değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Aydın, S. (2015). Osteoporotik Kırıktan Korunma Ölçeği'nin geliştirilmesi (Tıpta Uzmanlık). Bülent Ecevit Üniversitesi, Zonguldak.

Kılıç, D. (2003). Premenopozal dönemdeki kadınlara verilen eğitimin osteoporoza ilişkin sağlık inançları ve bilgi düzeylerine etkisi (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Ocak Aktürk, S. (2019). Osteoporoz Farkındalık Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek Lisans tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.

Kayacan, H. (2011). Birinci basamak sağlık kuruluşlarında tanıda kullanılabilecek Osteoporoz Ölçeği (Tıpta uzmanlık). Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Isparta.

Kayacan, H. (2011). Birinci basamak sağlık kuruluşlarında tanıda kullanılabilecek Osteoporoz Ölçeği (Tıpta uzmanlık tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Isparta.