Ülkeler: TÜRKİYE

Kösem- Şen, F. (2002). Adolesan Ayrılma-Birleşme Testi geçerlik güvenirlik çalışması (Tıpta uzmanlık). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Aydın, M. Ş. (2015). Adolesan/Yetişkin Duyu Profili Anketi Türkçe uyarlamasının geçerlilik güvenilirlik çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz, A. G. (2021). Adölesanlar için Beslenme Alışkanlıkları Ölçeği geçerlik güvenirliği. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Özdoğan, Y. (2013). Adolesanların yeme davranışı ve beslenme bilgilerini saptamaya yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özdoğan, Y. (2013). Adolesanların yeme davranışı ve beslenme bilgilerini saptamaya yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış dktora tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özkarar-Gradwohl, F. G., Panksepp, J., İçöz, F. J., Çetinkaya, H., Köksal, F., Davis, K. L., & Scherler, N. (2014). The influence of culture on basic affective systems: the comparison of Turkish and American norms on the affective neuroscience personality scales. Culture and Brain, 2(2), 173-192.

Demir-Celayir, G., Yağcı-Akgündüz, E., Parlak, S., & Ekşi, H. (2024). Adaptation of the Decision to Forgive Scale to Turkish culture: Validity and reliability study. International Journal of Psychology and Educational Studies, 11(4), 331-341. https://dx.doi.org/10.52380/ijpes.2024.11.4.1371

Ertaş, T. (2011). Türkçeye uyarlanmış Ağır Bozukluk Bataryası'nın demanslı bireylerde geçerlik güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Sertel- Berk, Ö. (2006). Kronik ağrı yaşantısı ve ağrı inançları: Ağrı İnançları Ölçeği'nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Üstkan, H. (1999). Ağrı yönetimi ile ilgili hemşirelerin bilgi ve inançlarının değerlendirilmesi (Doktora tezi).İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Öztürk, N. (2011). 61-72 aylık çocuklar için Ahlaki Değer Yapısını Belirleme Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması (Ankara örneklemi) (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kürüm, B. (2021). Kimlik kavramına ahlaki bir bakış: Ahlaki Kimlik Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Şengün, M. (2008). Lise öğrencilerinin ahlaki olgunluk düzeylerinin bazı kişisel değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Dilmaç, B. (1999). İlköğretim öğrencilerine insani değerler eğitimi verilmesi ve ahlaki olgunluk ölçeği ile eğitimin sınanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çelik İ., & Sarıçam, H. (2018, Mart). Ahlaki Üstbiliş Ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. İKSAD 1. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, Mardin, Türkiye. DOI: 10.13140/RG.2.2.19068.85126

Sözer-Çapan, A. (2005). 3-11 yaş çocuklarının ahlak gelişimlerinin Piaget`in ahlaki gelişim kuramına göre incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Uğur, Ö. (2006). Onkoloji hastasına evde bakım verenlerin bakım yükünün incelenmesi. (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Beydemir, F. (2008). The Impact on Famıly Scale'ın (Aile Etki Ölçeği) Türkçe'ye uyarlanması, geçerlilik ve güvenilirliği (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Akay O. (2023) Özel Gereksinimli Çocuklarda Anne-Baba Stres Düzeyi ile Aile Güçlendirme İlişkisinin Güçlendirme Yaklaşımı Çerçevesinde İncelenmesi (Tez No. 815991) [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi

Çiler- Kılıç, B. (1999). Aile içi kadına yönelik şiddetin belirlenmesi ve hemşirenin rolü (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Demirbağ-Bolat, S. (2010). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin şiddete yönelik tutum ve zorba-kurban olma durumlarının aile içi şiddet açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.

Sağlam, Z. (2020). Palyatif hastalarına bakım veren aile üyelerinin bakım ve tedavi sürecine ilişkin gereksinimleri [Yayınlanmamış doktora tezi]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.

Demirtaş, S. (2011). Çocuklar için Aile İlişkileri Ölçeği'nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Cenkseven, F. (2000). Kekeme ve kekeme olmayan çocukların anne-çocuk ilişkisini reddedici algılama düzeylerinin öz-kavramlarına etkisinin karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Morsünbül, Ü. (2011). Ergenlikte özerkliğin ve kimlik biçimlenmesinin öznel iyi oluş üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.