Şehirler: İstanbul

Çınar- Dede, N. (1999). 0-6 Yaş çocuklarda annenin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocuktaki kazaları önlemede annelere verilen eğitimin etkisi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Güner, O. (2013). 10-16 yaş çocuk ve ergenler için erken dönem uyumsuz ölçekler takımı (ÇEŞÖT)'nın geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması (Doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Kaplan, A. (2008). Raven’ın İlerleyen Matrisler Plus Testi’nin 12-13 yaş çocukları üzerinde geçerlik,güvenirlik ve ön norm çalışmalarına göre üstün zekalı olan ve olmayan öğrencilerin mantıksal düşünme yeteneklerinin karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Uzunhasanoğlu, A. (2008). Bilişsel Değerlendirme Sistemi(CAS)’nin 14 yaş grubu için ön norm çalışması ve akademik başarının bilişsel işlemlerle ilişkisi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Konuk, E. (1996). The Development of the Turkish form test-retest reliability and validity studies of the sixteen personality factor questionnaire (16 PF) (Master thesis). Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Yıldırım, A. (2018). 6 Yaş Okul Öncesi Çocuklarına Yönelik Cesaret Temelli Değerler Eğitimi Uygulamalarının Etkililiği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.

Balcık, G. (2011). 5 Yaş Çocuklar İçin Kendini Yönetme Davranışı Ölçeği’nin geliştirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Unutkan, Ö. P. (1998). 5-6 yaş grubu aile katılımlı sosyalleşme programı (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Evrim, K. (2008). Raven SPM Plus Testi 5,5-6,5 yaş geçerlik,güvenirlik,ön-norm çalışmalarına göre üstün zekalı olan ve olmayan öğrencilerin erken matematik yeteneklerinin karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Akgün-Kostak, M. (2003). 6-12 yaş Juvenil Romatoid Artritli Çocuklar için Ökul Yaşam Kalitesi Ölçeğinin geliştirilmesi(Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Özkan, B. (2015). 60-72 aylık çocuklar için bilimsel süreç becerileri ölçeğinin geliştirilmesi ve beyin temelli öğrenmeye dayanan fen programının bilimsel süreç becerilerine etkisi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ensitüsü, İstanbul.

Yalçın, F. (2018). Acil durumlarda çalışanların öz yeterliliği: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yalçın,F. (2018). Acil durumlarda çalışanların öz yeterliliği: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.

Kutlu, L. (2003). Açık Agresyon Ölçeği'nin (The Overt Aggression Scale) Türk psikiyatrik hasta grubunda geçerlik-güvenirlik çalışması(Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yıldız, S. (2011). Addenbrooke Kognitif Değerlendirme Bataryası'nın Türk populasyonu için adaptasyonu (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yılmaz, A. G. (2021). Adölesanlar için Beslenme Alışkanlıkları Ölçeği geçerlik güvenirliği. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Özkarar-Gradwohl, F. G., Panksepp, J., İçöz, F. J., Çetinkaya, H., Köksal, F., Davis, K. L., & Scherler, N. (2014). The influence of culture on basic affective systems: the comparison of Turkish and American norms on the affective neuroscience personality scales. Culture and Brain, 2(2), 173-192.

Demir-Celayir, G., Yağcı-Akgündüz, E., Parlak, S., & Ekşi, H. (2024). Adaptation of the Decision to Forgive Scale to Turkish culture: Validity and reliability study. International Journal of Psychology and Educational Studies, 11(4), 331-341. https://dx.doi.org/10.52380/ijpes.2024.11.4.1371

Sertel- Berk, Ö. (2006). Kronik ağrı yaşantısı ve ağrı inançları: Ağrı İnançları Ölçeği'nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Üstkan, H. (1999). Ağrı yönetimi ile ilgili hemşirelerin bilgi ve inançlarının değerlendirilmesi (Doktora tezi).İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kürüm, B. (2021). Kimlik kavramına ahlaki bir bakış: Ahlaki Kimlik Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dilmaç, B. (1999). İlköğretim öğrencilerine insani değerler eğitimi verilmesi ve ahlaki olgunluk ölçeği ile eğitimin sınanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Sözer-Çapan, A. (2005). 3-11 yaş çocuklarının ahlak gelişimlerinin Piaget`in ahlaki gelişim kuramına göre incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akay O. (2023) Özel Gereksinimli Çocuklarda Anne-Baba Stres Düzeyi ile Aile Güçlendirme İlişkisinin Güçlendirme Yaklaşımı Çerçevesinde İncelenmesi (Tez No. 815991) [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi

Çiler- Kılıç, B. (1999). Aile içi kadına yönelik şiddetin belirlenmesi ve hemşirenin rolü (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.