Orijinal Ölçek Yıl Yıllar: 2007

Gür Erdoğan, D., ve Arsal, Z. (2015). The adaptation of Academic Major Satisfaction Scale to Turkish: The validity and reliability study. International Journal of Human Sciences, 12(1), 966-974.

Işık, M. (2007). Anasınıfına Devam Eden Beş-Altı Yaş Çocuklarına Sosyal Uyum Ve Beceri Ölçeğinin uyarlanması ve uygulanması (Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Karataş, H., Öztürk, C. (2011). Anne-Baba İzleme Ölçeğinin psikometrik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi(12), 151-157.

Ergüney, F. E. (2012). Yeme bozukluğu hastalarında tedavi motivasyonu, beden imgesi ve depresyonun değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Uzun, B.N., Aygar Bakır, B., Sezgin, M. & Topuz Gül, A. (2019). Beliren Yetişkinlik ölçeği'nin cinsiyete ve yaş gruplarına göre ölçme değişmezliğinin incelenmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2), 683-694. DOI: 10.17240/aibuefd.2019.19.46660-426985.

Sarıçam, H., Erguvan, F. M., Akın, A. & Akça, M. Ş. (2014). Belirsizliğe Tahammülsüzlük Ölçeği (BTÖ-12) Türkçe Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Route Educational and Social Science Journal, 1(3), 148-157.

İnözü, M. ve Eremsoy, C. E. Tiksinme Ölçeği ile Bulaşma/Kirlenme Bilişleri Ölçeği’nin Türkçe versiyonlarının psikometrik özellikleri. Türk Psikoloji Yazıları, 16(31), 1-10.

Ergüney, F. E. (2012). Yeme bozukluğu hastalarında tedavi motivasyonu, beden imgesi ve depresyonun değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Aydın, U. ve Bulgan, G. (2017). Çocuklarda Sınav Kaygısı Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması. İlköğretim Online, 16(2), 860-899. doi: 10.17051/ilkonline.2017.304742

Duy , B., & Yıldız , M. A. (2014). Ergenler İçin Duygu Düzenleme Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (41), 23-35.

Gündüz, Ş. (2017). The relationship between spiritual leadership and organizational cynicism: The moderating effect of emotional intelligence. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 18 (2), 117-132.

Kadıoğlu, N.K. (2009). Oyun Alanı Gözlem Kontrol Listesi'nin dilsel eşdeğerlik,geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Arda-Sürücü, H., Baksi, A., & Samancioglu, S. (2017). Validity and reliability of the turkish version of Insulin Treatment Appraisal Scale for type 2 diabetes patients. International Journal of Caring Sciences 10(3), 1187-1200.

Taşdemir Afsar, S.,& Burcu, E. (2014). The adaptation and validation of Quality of Work Life Scale to Turkish culture. Applied Research Quality Life, 9, 897–910. DOI 10.1007/s11482-013-9276-0.

Aksekili, M. A. E., Aktekin, L., Korkmazer, S., Akyol, M., Kılıçarslan, K., & Tosun, N. (2016). The Japanese Orthopedic Association Back Pain Evaluation Questionnaire: A Turkish validation study. Journal of Orthopaedic Science, 21(6), 718-722. http://dx.doi.org/10.1016/j.jos.2016.06.013

Sütsünbüloğlu, E. (2021) Kolorektal kanserli hastalarda perioperatif hemşire danışmanlığının hasta sonuçlarına etkisi (Tez No. 733093) [Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Töremen, F., Demir, H.,ve Korkut, A. (2015). Karizmatik Liderlik İletişim Ölçeğini Türk kültürüne uyarlama çalışması. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3 (2), 27-40.

İlhan, M., ve Çetin, B. (2014). Kültürel Zekâ Ölçeği'nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 94-114.

Çaliskan, Ö. (2019). Örgütsel değişime hazır olma ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Readiness for organizational change scale: Validity and reliability study]. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25(4), 663-692 doi: 10.14527/kuey.2019.016

Akgündüz, Y. (2012). Konaklama işletmelerinde otantik liderlik ve öz yeterlilik arasındaki ilişkinin analizi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Akçay, V.H. (2011). Pozitif psikolojik sermayenin kişisel değerler bakımından iş tatminine etkisi ve bir araştırma (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Genç, A., Barut, Y., Aydın, C. ve Başol, G. (2015). Validity and reliability for the Turkish adaptation of the Dream Reflective Awareness Questionnaire (DRAQ). Nöropsikiyatri Arşivi. Retrieved from http://www.noropsikiyatriarsivi.com/sayilar/427/buyuk/2-Validity2.pdf

Kangal, A. (2009). Üniversite Yaşam Kalitesi Ölçeğinin psikometrik özelliklerinin incelenmesi ve Türk üniversite öğrencilerine uyarlanması.(Yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.

Savcı, M. ve Aysan, F. (2016). Yakın İlişkilerde Yaşantılar Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. VIII. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s.837-846). Çanakkale.

Akın, A. ve Yalnız, A. (2015). Yaşam Memnuniyeti Ölçeği (YMÖ) Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(54), 95-102. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.68461