Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Kaya, B. (2010). Öğretim elemanlarının iş değerleri açısından örgütsel davranış modellerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Özkan, S. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılığı ve iş değerleri (Yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.

Geçdoğan-Yılmaz, R. (2020). Sınıf öğretmenlerinin iş güvencesi algıları ile mesleki benlik saygıları arasındaki ilişkide örgütsel muhalefetin aracılık etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

Çalışkan, A. & Köroğlu, Ö. (2022). Job performance, task performance, contextual performance: Development and validation of a new scale. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(2), 180-201. Doi: 10.29131/uiibd.1201880

Engur, M., Kiremitci, O., & Boz, B. (2019). Job demands and resources scale for physical education teachers: Is it valid in Turkish culture? Cypriot Journal of Educational Sciences, 14(1), 29-41.

Akar, H. ve Üstüner, M. (2017). İş Yaşam Kalitesi Ölçeğinin Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 159-176.

Akar, H. ve Üstüner, M. (2017). İş Yaşam Kalitesi Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması.İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 159-176. DOI: 10.17679/inuefd

Yavuz Eroğlu, S., Özel, B., Eroğlu, E., & Karakuş, S. (2023). Quality of Work Life Scale (Qwls): A Scale Development Study. International Journal of Holistic Health, Sports and Recreation, 2(2), 105–115. https://doi.org/10.5281/zenodo.10386123

Karabatak, S. ve Alaoğlu, M. (2020). İş Yerinde Siber Zorbalık Davranışları Envanteri: Eğitim örgütleri için uyarlama çalışması. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 11(22), 257-276.

Erkan, M., & Koçak, O. G. (2023). İş Yerlerinde Algılanan Örgütsel Boş Zaman Desteği Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Hakemli Beşerî Ve Akademik Bilimler Dergisi. 29(1), 1-18.

Ekinci, H. ve Sabancı, A. (2021). İş-yaşam Dengesi Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 151-163.

Baş, N. (2011). Hikaye temelli eğitim programının 60-72 aylık çocukların sorumluluk ve işbirliği becerilerinin gelişimine etkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Limon, İ. ve Durnalı, M. (2017). İşbirlikçi İklim Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 7 (2), 282-294.

Pan, V. L., ve Tanrıseven,I. (2016).Öğretmen adaylarının işbirlikli-düzenleme durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1), 377-390.

Kiper, A. (2016). The validity and reliability of the Turkish version of the Collabrative Learning Scale. International Journal of Educational Research Review, 1(2), 42-48.

Güngör, P., Kaya Uyanık, G. ve Yeşil, R. (2025). İşbirlikli Öğrenme Ölçeği: Türkçeye uyarlama çalışması. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 14(Eğitim Bilimleri Ek Sayısı), 31-49. https://doi.org/10.33206/mjss.1627888  

Kiper, A. (2016). Cooperative Learning Scale : Validity and reliability study. International Journal of Educational Research Review, 1(2), 42-48.

Haidari, S. M. & Uzun, N. B. (2019). Content validity and confirmatory factor analysis of Cooperative Learning Attitude Scale (CLAS) for the EFL students. International Journal of Social Sciences and Education Research, 5 (4), 418-433. https://doi.org/10.24289/ijsser.632336

Sünbül, A. M. (1995). İşbirliğine dayalı öğretim yönteminde kullanılan değerlendirme biçiminin öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Sünbül, A. M. (1995). İşbirliğine dayalı öğretim yönteminde kullanılan değerlendirme biçiminin öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Köse, A. (2015). İşe angaje olma ile örgütsel destek algısı ve örgüt iklimi arasındaki ilişki (Kahramanmaraş ili örneği) (Doktora tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş, Türkiye.

Elma, C. (2003). İlköğretim okulu öğretmenlerinin işe yabancılaşması (Ankara ili örneği) (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kargın, T. (19979. Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kargın, T. (19979. Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ceylan, F. ve Ceylan, B. (2019). İşitme Engellilere Yönelik Ritim Ölçeğinin Geliştirilmesi.Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 8(2), 13-20.