Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Sucuoğlu, B., & Demir, Ş. (2017). Bağlamsal Değerlendirme Envanteri: Otizmli bireylerin problem davranışlarının bağlamsal değişkenleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(2), 209- 224. DOI: 10.21565/ozelegitimdergisi.316356

Kulaksız, T. (2020). Fen bilgisi öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisini etkileyen bağlamsal faktörlere yönelik bir model önerisi (Tez No. 651360) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. Kulaksız, T., & Karaca, F. (2023). A path model of contextual factors influencing science teachers’ technological pedagogical content knowledge. Education and Information Technologies, 28, 3001–3026. https://doi.org/10.1007/s10639-022-11301-3

Urfalı Dadandı, P. (2023). Adapting the Contextualized Reading Strategies Scale into Turkish Culture and Identifying its Psychometric Features. Research on Education and Psychology, 7(2), 252-275. https://doi.org/10.54535/rep.1338918

Türk, N., & Batmaz, H. (2024). Psychometric properties of Turkish versions of the Non-Attachment Scale Short Form. Journal of Social Sciences and Education, 7(2), 279-294. https://doi.org/10.53047/josse.1552442

Kaya, A. , Gözüm, S. , Kol, E. , Arıkan, F. , Yıldırım, N. , Akgöz, A. & Nelson, J. (2023). Bakım Faktörü Ölçeği’nin Öz Bakım ve Yöneticinin Bakımı Sürümlerinin Türkçe Uyarlaması, Geçerlik ve Güvenirliği. Akdeniz Tıp Dergisi, 9(1) , 60-68 .

Kılbaş, M. , Deniz, L. ve  Açıksöz, M. A. (2019). Güzel Sanatlar Lisesi Müzik Bölümü öğrencilerinin Bando Astsubay Meslek Yüksekokuluna yönelik algıları ile üniversite eğilimlerinin incelenmesi. Sahne ve Müzik, (8), 55-88 . https://dergipark.org.tr/tr/pub/smead/issue/42722/515536

Urlu, E. (2020). Sınıf eğitimi ana bilim dalı öğrencileri için barış tutum ölçeği geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 49, 331-352. https://doi.org/10.9779/pauefd.593991

Özcan, Ö., Erol E., & İvrendi A. (2023). Behavioral self-regulation skills and the teacher-child relationship in early childhood. International Journal of Contemporary Educational Research, 10(2), 382-394. https://doi.org/10.52380/ijcer.2023.10.2.268

Çağatay, Ü. & Tok, T. N. (2022). Basamak Tipi Yönetici Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 10 (1) , 15-25 .

Filiz, O., & Karademir Coşkun, T. (2024). Başarı Duyguları Ölçeği kısa versiyonlarının Türk kültürüne uyarlanması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(3), 414-424. https://doi.org/10.17556/erziefd.1383348

Can, Y. ve Güven, M. (2024). Başarı Duyguları oÖlçeği kısa formunun (BDÖ-K) Türk kültürüne uyarlanması. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 14(2), 548-575. https://doi.org/10.18039/ajesi.1420676

Hacıömeroğlu, G., Bilgen, S. ve Tabuk, M. (2013). Başarı Duygusu Ölçeği-İlkokul’un Türkçe’ye uyarlama çalışması. Eğitim Bilimleri Dergisi, 38, 85-96. doi: 10.15285/EBD.2013385568

Sarıtepeci, M. (2018). Beklenti-değer teorisini temel alan Başarı Motivasyonu Ölçeğini uyarlama çalışması. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4, 28-40.

Aktan, T. (2006). Başarılı ve başarısız öğrencilerin iç ve dış gruplarına yönelik kalıp yargılarının sevecenlik ve yetkinlik algısı temelinde incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz, S., Börü, N. (2022). Başarılı Okul Liderliği Ölçeği (Başol): Bir Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Milli Eğitim Dergisi , 51 (235) , 2447-2464 . DOI: 10.37669/milliegitim.909081

Karakoç-Alatlı, B. (2012). Başarının değerlendirilmesinde Algılanan Halo Etkisi Ölçeği'nin geliştirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Şen, H. C. ve Eryılmaz, A. (2011). Bir başarı testi geliştirme çalışması: Basit Elektrik Devreleri Başarı Testi geçerlik ve güvenirlik araştırması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 1-39.

Taşlıdere, E. ve Eryılmaz, A. (2012). Basit Elektrik Devreleri Konusuna Yönelik Tutum Ölçeği geliştirilmesi ve öğrencilerin tutumlarının değerlendirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(1), 31-46.

Çelik, Z. (2011). Basketbol öğretiminde farklı öğretim yöntemlerinin öğrencilerin öğrenme alanları üzerine etkisi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Karakuş, M., & Çelenk, K. (2020). GSL müzik bölümleri müfredatındaki Türk ve Batı Müziği derslerine yönelik öğrenci tutum ölçeği geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 26(Müzik Özel Sayısı), 327-337. https://doi.org/10.35247/ataunigsed.701526

Yılmaz-Bursa, G. (2022). Duyu Temelli Eğitim Programının annelerin öz düzenlemeleri ve bebek bakım öz yeterlilikleri ile bebeklerinin gelişimine etkisi (Tez No. 710879) [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Keskin, E. (2019). Bebeklerde Komplike Olmayan Bez Dermatiti Şiddet Değerlendirme Ölçeği‘nin geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi (Tez no. 535990). [Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Çamursoy, İ. (2022). Bebeklerde ve Okul Öncesi Çocuklarda Salya Akıntısı Ölçeği: Türkçe’ye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması (739824) [Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yanık, M. ve Çamlıyer, H. (2013). Ortaöğretimde Beden Eğitimi Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeği geliştirilmesi. International Journal of Human Sciences, 10(2), 691-705.

Tok, M. ve Temel, H. (2014). Beden Dili Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(1), 103-122.