Ölçek Kategorileri: 20 Psikiyatri /Klinik Psikoloji

Yılmaz, S. (2006). Çocuklarda anksiyete duyarlılık ölçeği uyarlama ve geçerlik güvenirlik çalışması ve depremzedelerde anksiyete duyarlılığı. (Tıpta uzmanlık tezi). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.

Seçer, İ. ve Gülbahçe, A. (2013).Çocuklarda Anksiyete Duyarlılık Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması: Güvenirlik ve geçerlilik çalışması. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 3, 91-106.

Hesapçıoğlu S, Karahan S, Tural D, Emiralioğlu N (2021). Validity And Reliability Study Of Coronavirus-Related Psychiatric Symptom Scale İn Children – Parental Form. Turkish Archives Of Pediatrics (Online), 56(3), 200 – 206. http://doi.org/10.5152/TurkArchPediatr.2021.20256

Çelik, S., Kurt, A., Altıntaş, S., Uçar, Ö. (2023). Children’s Perioperative Multidimensional Anxiety Scale: Turkish cross-cultural adaptation. Pediatr Anaesth, 2023 (00), 1-7. Doi:10.1111/pan.14636

Coşkun, F. (2018). Çocuklarda Sınav Kaygısı Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Yüksek Lisans Tezi, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kaptan, D. (2024). Çocuklarda Tıbbi İhmal Ölçeği’nin geliştirilmesi (Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Çimen, F., & Seçer, İ., (2024, 17-19 October). Turkish validity and reliability study of Children’s Post-traumatic Cognitions Inventory–Short Form [Oral Presentation]. 6th International Istanbul Current Scientific Research Congress, Istanbul, Türkiye.

Yılmaz, R., Esmeray, H. ve Erkorkmaz, Ü. (2011). Çocuklarda Yeme Davranışı Anketinin Türkçe uyarlama çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12, 287-294.

Bozkurt, O., Kocaadam-Bozkurt, B., Köksal, E., & Özalp Ateş, F. S. (2023). Children’s eating attitudes test (ChEAT): validation and reliability in Turkish children. Journal of Eating Disorders, 11(93), 1-10. https://doi.org/1-10. 10.1186/s40337-023-00811-1

Demir, B. (2025). Çocukların Artrit Öz Yeterlilik Ölçeği ve Ebeveynlerin Artrit Öz Yeterlilik Ölçeği’nin Türkçe geçerlik güvenirlik çalışması (Tez No. 922506) [Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Atalan-Ergin, D., & Kapçı, E. G. (2013). Çocuk ve ergenlerde olumsuz bilişlerin değerlendirilmesi: Çocukların Otomatik Düşünceleri Ölçeği’nin uyarlanması. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2(2), 72-77.

Beşiroğlu, B. (2016). Çocukların Sosyal Anlayış Ölçeği-kısa formunun psikometrik özelliklerinin otizmli çocuklar üzerinden incelenmesi (Tez No. 448523) [Yüksek Lisans Tezi, Koç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ceyhan, E. N. (2023). Çocukluk Aşıları Hakkında Ebeveyn Tutumları Ölçeği ve Aşı Tereddüt Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi).

Tanrıverdi, M. & Karantay-Mutluay, F. (2017). Reliability and validity of the Turkish version of the Impact of Childhood Neurological Disability Scale in children with epilepsy. Epilepsi, 23(3), 97-102. doi: 10.14744/epilepsi.2017.81894

Şar, V., Öztürk, E., ve İkikardeş, E. (2012). Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeğinin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenirliği. Türkiye Klinikleri, 32(4), 1054-1063. doi: 10.5336/medsci.2011-26947

Göktepe, K. (2014). Çocukluk çağı travma sonrası duygusal stres ölçeği'nin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).

Oktay, D. (2016). Klinik dışı kadın örneklemde çocukluk çağı ruhsal travmaları ile dissosiyatif yaşantı düzeyleri ve Afektif Sinirbilim Kişilik Ölçeği sonuçlarının değerlendirilmesi (Tez No. 431834) [Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi].

Akın, A., Uysal, R. ve Çitemel, N. (2013). Çocukluk Deneyimleri Ölçeği' nin Türkçe' ye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(4), 1541-1550.

Salih-Zoroğlu, S. (1997). Çocukluk Çağı Disosiyasyon Soru Listesinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi). İstanbul Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İstanbul.

Bayar, Ö. & Doğan, T. (2023). Çocukluk Dönemi Koruyucu Yaşantılar Ölçeği (ÇD-KYÖ): Çocuk istismarı ve ihmalinde koruyucu faktörlerin ölçülmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 68, 128-155.  https://doi.org/10.21764/maeuefd.1292407

Kaya, S. (2014). Çocukluk dönemi Örselenme Yaşantıları Ölçeği kısa formunun Türkçe'ye uyarlanması (Yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Aslan, S. H., ve Alparslan, Z. N. (1999). Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeğinin bir üniversite öğrencisi örnekleminde geçerlik, güvenirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi, 10(4), 275-285.

İncekaş-Gassaloğlu, S., Baykara, B., Avcil, S. ve Demiral, Y. (2016). Çocukluk Otizmi Derecelendirme Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 27(4), 266-274.

Özdemir-Bişkin, S. (2023). Development of Child to Parent Violence Scale (CPV-S): Investigating psychometric properties in Turkish adolescents. Research on Education and Psychology (REP), 7(Special Issue 2), 478-493. https://doi.org/10.54535/rep.1362040