Ölçek Kategorileri: 101 Bilişsel Süreçler, Bellek ve Karar Verme

Rezzagil, M. & Akman, B. (2021). The Validity and reliability Study of the Working Memory Rating Scale in early childhood. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 7 (2), 158-179. https://doi.org/ 10.38089/ekuad.2021.63

Tekerci, H., & Haktanır, G. (2023). Erken Dönemde Bilimsel Düşünme Eğilimini Değerlendirme Ölçeği geçerlik güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 1815-1850.

Bilgiç, Ş., ve Kandır, A. (2019). Erken Düşünme Becerileri Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması.e- Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(3), 50-62. http://dx.doi.org/10.30900/kafkasegt.604250

Şad, S. N. & Gürbüztürk, O. (2015). Erken Yabancı Dil Öğretiminde Duygusal Hedefler: Bir ölçek geliştirme çalışması. International Journal of Academic Research in Education, 1(1), 1-15. https://doi.org/10.17985/ijare.15364

Ekşi, H. ve Kaplan, Z.H. (2023) .Erteleme Eğilimleri Ölçeği: Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. N. Akhmetov (Ed.), 4. Başkent International Conference On Multidisciplinary  Studies içinde (s.1598- 1607). Iksad Global.

Genç, A., ve Barut, Y. (2018, 25-27 Ekim). Erteleyici Bilişler Ölçeği: Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 20. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Samsun, Türkiye.

Çiftçi, İ. (1997). Normal çocukları bilgilendirmenin zihinsel engelli yaşıtlarına yönelik tutumlarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Ateş, N., Arcan, K., & Şimşek, Ö. F. (2023). Eudaimonik Öz Düzenleme Ölçeği’nin (EÖDÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(4), 1803-1839. http://dx.doi.org/10.16953/deusosbil.1282677

Rugancı, R. N. (1995). Private and public self-consciousness subscales of the Fenigstein, Scheier and Buss Self-consciousness Scale: A Turkish translation. Personality and Individual Differences, 18(2), 279-282.

Kiremitci, O. (2016). Psychometric Properties of Turkish Version of Metacognition Applied to Physical Activities Scale (Mapas-tr): A Study on Early Adolescents. International Online Journal of Educational Sciences, 8 (3), 55-62. DOI: http://dx.doi.org/10.15345/iojes.2016.03.006

Çörüş, G. (2001). Son ergenlikte öz-değeri etkileyen ailesel değişkenler: Bilişsel kuram açısından bir değerlendirme . (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.

Batmaz, S., Ozdel, K. (2016). Psychometric Properties of the Revised and Abbreviated form of the Turkish Version of the Dysfunctional Attitude Scale. Psychological Reports , 118 ,1. DOI: 10.1177/0033294116628349

Kaya, C., Chan, F., Brickham, D., Allen, M. Sarı, E., Şanal, M., & Topal, T. (2019). Investigating the measurement structure of the Turkish version of the Dysfunctional Attitudes Scale-9. Current Psychology. https://doi.org/10.1007/s12144-019-00252-7

Hisli-Şahin, N. ve Durak-Batıgün A. (2016). Fonksiyonel Olmayan Tutumlar Ölçeği Kısa Formu (FOTÖ-17) uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 19(38), 91-99.

Kağan,M. (2011). Frost Çok Boyutlu Mükemmelliyetçilik Ölçeğinin Türkçe formunun psikometrik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12(3), 192-197.

Ergüler, H. ve Durak Batıgün, A. (2018). Geleceğe Yönelik Öngörüler Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Klinik Psikiyatri Dergisi, 21(2), 168-176. doi: 10.5505/kpd.2017.76376

Bodur, G. ve Harmancı Seren, A. K. (2020). Geleceğe Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve Türk toplumunda geçerlilik ve güvenilirliğinin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 21(Ek sayı.1), 5-13. http://doi.org/10.5455/apd.69856

Avcı, S. ve Erden, M. (2009). Gelecek Zaman Algısı ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (37), 1 – 12.

Erden, B. ve Yıldız, S. (2023). Gelişim Odaklı Zihniyet İnançları Ölçeği geliştirme çalışması ve psikometrik özellikleri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 98-117. https://dx.doi.org/ 10.17240/aibuefd.2023..-1162857

Bozkurt, N. (1998). Lise öğrencilerinin okul başarısızlıklarının altında yatan, depresyonla ilişkili otomatik düşünme kalıpları (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Akpınar Özdemir, G. (2011). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi birinci sınıf öğrencilerinin madde bağımlılığı ile ilgili görüşleri (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ataç, Ö., Sadık, R. ve Tezcan Kardaş, N. (2018). Gençlik merkezleri faaliyetlerine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(C-IASOS Özel Sayısı), 92-97.

Şen, G. ve Dağ, İ. (2016). Genel Nedensellik Yönelimleri Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması, geçerlilik ve güvenilirliğinin üniversite öğrencilerinde sınanması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(Ek1), 100-107.

Saka, E., Mihci, E., Topcuoglu, M. A., & Balkan, S. (2006). Enhanced cued recall has a high utility as a screening test in the diagnosis of Alzheimer's disease and mild cognitive impairment in Turkish people. Archives of clinical neuropsychology, 21(7), 745-751. doi:10.1016/j.acn.2006.08.007

Demirtaş-Madran, H. A. (2016). Genişletilmiş Kişisel Yüklemeler Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(Ek1), 60-68.