Ölçek Kategorileri: 345 Özel Eğitim

Oya-Ramazan, M. (1997). WJ-R COG Görsel Eşleme, Çizip Çıkarma, Görsel Tamamlama ve Resim Tanıma Testlerinin güvenilirlik, geçerlilik ve ön norm çalışması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ergül, C., ve Demir, E. (2018). Hızlı İsimlendirme Testi: Geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması. 17. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu'na sunulan bildiri. Ankara, Türkiye.

Şakar, S. (2022). İki kere farklılık potansiyeli tarama listesinin geliştirilmesi [Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yaşar-Sağlık, Z. (2024). İlköğretim Öğretmenlerinin Özel Öğrenme Güçlüğü (ÖÖG) Olan Öğrencilere Yönelik Tutumları Ölçeğinin geliştirilmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 14(2), 721-734. https://doi.org/10.24315/tred.1379211

Bildiren, A., Kirişçi, N., Kavruk, S. Z., Yıldırım, Y., Bıkmaz-Bilgen, Ö., & Dildeğmez, B. (2024). İlkokul Dönemi Üstün Yetenekli Çocuklar İçin Aday Bildirim Ölçeği (İDABÖ) geliştirme çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 25(3), 297-311.https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.1359061

Girgin, İ. ve Ilgaz, G. (2021). İngilizce Öğretmenlerinin Üstün Yeteneklilerin Öğretimine İlişkin Özyeterliklerinin Belirlenmesi (Tez No. 684161) [Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kadıoğlu, N.K. (2009). Oyun Alanı Gözlem Kontrol Listesi'nin dilsel eşdeğerlik,geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kargın, T. (19979. Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kargın, T. (19979. Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ceylan, F. ve Ceylan, B. (2019). İşitme Engellilere Yönelik Ritim Ölçeğinin Geliştirilmesi.Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 8(2), 13-20.

Türk, Ç. (2021) İşitme kayıplı çocuklarda İAÜ işitme, denge, dil ve konuşma becerileri için ebeveyn farkındalık tarama ölçeği (İDKEFÖ)’nin geliştirilmesi: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması (Tez No. 700382) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kis, A. (2016). Adaptation of the sentiments, attitudes, and concerns about inclusive education revised (sacie-r) scale on a Turkish population. Academic Research International, 7(1), 123-134.

Sakız, H., Ergün, N. & Göksu, İ. (2023). Developing and Validating the Attitudes Towards Inclusive Education Scale (AIES) Around Contemporary Paradigms of Inclusion. Asia-Pacific Education Researcher. https://doi.org/10.1007/s40299-023-00772-8

Demirkol, M., & Kuşça, N. (2023). Teacher attitude scale towards inclusive education and teacher self-efficacy scale towards inclusive education: Scale adaptation study. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 24(3), 1865-1883. DOI:10.17679/inuefd.1378932

Cansız, N. ve Cansız, M. (2018). Kaynaştırma Eğitimi ile ilgili Düşünce, Tutum ve Endişe Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Education Journal, 26(2), 271-280. doi: :10.24106/ kefdergi.389872

Bayar, A., Özaşkın, A. G. ve Bardak, Ş. (2015). Kaynaştırma eğitimi ile ilgili duygular, tutumlar ve kaygılar ölçeğinin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 10(3), 175-186.

Laçin, E., Taşlıbeyaz, H. (2019). Kaynaştırma Eğitimi Tutum Ölçeği (KETÖÇ) - öğretmen formu: Bir ölçek geliştirme çalışması. Uluslararası Karamanoğlu Mehmetbey Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 120-132. https://doi.org/10.47770/ukmead.757721

Uçal Canakay, E. (2020). Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Müzik Öğretmeni Özyeterliği Ölçeği geçerlik-güvenirlik çalışması . Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi , 11 (1) , 195-209 .

Gürboğa, C. (2003). Kaynaştırma ortamında işitme engelli öğrencilerin yaşadıkları güçlüklerin incelenmesi(Yüksek lisans). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Sarıçam, H., ve Kırbaş, F.(Nisan 2018). Kaynaştırma Uygulamaları Öğretmen Yeterlilik Ölçeği Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. 17. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu'nda sunulan bildiri, Ankara.

Arslan, E. (2010). Kaynaştırma uygulamalarına katılan özel gereksinimli öğrencilerin sosyal kabul düzeylerinin belirlenmesine yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.

Bayar, A. (2015) Kaynaştırma Uygulamalarında Öğretmen Yeterliği Ölçeği’nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması.Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) ,16(3), 71-85.

Ahmetoğlu, E., Ünal, A. M. ve Ergin, D. Y. (2016). Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 167-175.

Er Sabuncuoğlu, D. M., Çırak, Y., Mutlu, İ. (2021).Kaynaştırma/Bütünleştirme Eğitimi Hakkındaki Düşüncelerim Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 8(2), 174-204.

Kara, C. (2015). Kaynaştırmaya ilişkin eğitimci görüşleri aracı: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.