Ölçek Kategorileri: 340 Erken Çocukluk Eğitimi

Çınar- Dede, N. (1999). 0-6 Yaş çocuklarda annenin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocuktaki kazaları önlemede annelere verilen eğitimin etkisi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Erol, A. ve İvrendi, A . (2018). 4-6 Yaş Çocuklarına Yönelik Öz-Düzenleme Becerileri Ölçeğinin Geliştirilmesi (Anne Formu). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 178-195.

İvrendi, A. ve Erol, A. (2018). 4-6 Yaş Çocuklarına Yönelik Öz-Düzenleme Becerileri Ölçeğinin geliştirilmesi (Öğretmen Formu). 1. Uluslararası Temel Eğitim Kongresinde sunulan sözlü bildiri, Uludağ Üniversitesi, Bursa.

Gökçeli, F. K. ve Kandır, A. (2016). “48-66 Aylık Çocuklar için Çevresel Farkındalığı Değerlendirme Ölçeği”nin geçerlik-güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniveristesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 3 (3), 16-45.

Arnas, Y. A. ve Sığırtmaç, Ö. G. E. (2003). 48-86 Ay Çocuklar İçin Sayı ve İşlem Kavramları Testinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(12), 147-157.

Arnas, A., Y., Gül, D., E. ve Sığırtmaç, A. (2003). 48 86 Ay Çocuklar İçin Sayı ve İşlem Kavramları Testi ‘nin Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(12), 147-157.

Önder, A., & Gülay, H. (2010). Reliability and validity of the Teacher Rating Scale of School Adjustment for 5-6 years of children. International Online Journal of Educational Sciences, 2(1), 204-224.

İvrendi, A., Erol, A., ve Atan, A. (2018). 5-6 yaş çocuklarına yönelik geometri ve uzaysal algı testinin geliştirilmesi. Kastamonu Education Journal, 26(6), 1823-1833. doi: 10.24106/kefdergi.2097.

Arslan, A. (2012). 6 Yaş Grubu Çocuklarda Genel Problem Çözme Becerilerinin Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışmaları (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özkan, B. (2015). 60-72 aylık çocuklar için bilimsel süreç becerileri ölçeğinin geliştirilmesi ve beyin temelli öğrenmeye dayanan fen programının bilimsel süreç becerilerine etkisi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ensitüsü, İstanbul.

Özaydın, L., Karaçul, F. E., Kayhan, N., Büyüköztürk, Ş., Karahan, S., & Simeonsson, R. J. (2021). Assessing needs of parents with children with disabilities in Turkey. Psycho-Educational Research Reviews, 10(3), 255-267. https://doi.org/10.52963/PERR_Biruni_V10.N3.16

Ahmetoğlu, E., Acar, İ. H., Sezer, T., ve Akşin-Yavuz, E. (2018). Aile Katılımı Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 1-20.

Atabey, D. ve Tezel-Şahin, F. (2011). Aile Öğretmen İletişim ve İşbirliği Ölçeği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 793-804.

Cevher, Fatma N. ve Buluş, M. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş çocuklarında akademik benlik saygısı. DEÜ Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 28-39.

Uyanık, Ö. ve Alisinanoğlu, F. (2016). Akademik ve Dil Becerileri Eğitim Programının 61-66 aylık çocukların bilişsel yetenekleri ile erken akademik ve dil becerilerine etkisi. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, 6(2), 459-481.

Yıldırım Hacıibrahimoğlu, B. (2022). Preschool children’s behavioural intentions towards and perceptions of peers with disabilities in a preschool classroom. Early Child Development and Care. https://doi.org/10.1080/03004430.2021.2023516

Baş, F. (2006). Kırşehir ilinde ana sınıflarında çalışan kadrosuz usta öğreticilerin kendi yeterliliklerine ait görüşlerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kotaman, H. (2009). Ana-Babaların Hikaye Kitabı Okumaya İlişkin Özyeterlilik Ölçeği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(4), 767-780.

Ersan, D. T., Ata, S., & Kaya, S. (2017). Examining the psychometric properties of Acceptance Scale for Kindergarten-Revised (ASK-R) in Turkish. Journal of Education and Training Studies, 5(5), 58-63. doi:10.11114/jets.v5i5.2129

Özbey, S. (2009). Anaokulu ve Anasınıfı Davranış Ölçeğinin (PKBS-2) geçerlik güvenirlik çalışması ve destekleyici eğitim programının etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Işık, M. (2007). Anasınıfına Devam Eden Beş-Altı Yaş Çocuklarına Sosyal Uyum Ve Beceri Ölçeğinin uyarlanması ve uygulanması (Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Atli, A., Şad, S. N., & Özer, N. (2022). A mixed methods approach to developing A Scale on Parents’ Practices to Reward and Punish Their Children. Research in Pedagogy, 12(2), 339-357. Doi: 10.5937/IstrPed2202339A

Dönmez, Ö. (2019). Babasavar Annelik Ölçeği’nin geliştirilmesi ve okul öncesi çağda çocuğu olan anne-babaların etkileşim davranışlarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ercan, Z. G., ve Aral, N. (2011). Beery-Buktenica Gelişimsel Görsel-Motor Koordinasyon Testinin altı yaş (60-72 Ay) Türk çocuklarına uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41,136-145.

Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Aydoğan, Y.,& Özyürek, A. (2010). Beş Yedi Yaş Grubu Çocuklar İçin Problem Çözme Ölçeği geliştirme süreci. II. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s.859-868). Antalya: WOW Kremlin Palace Hotel.