Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Yılmaz, E. B., Akşit, S., & Arslan, Y. (2022). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenleri için Özel Gereksinimli Öğrencilerle İlgili Mesleki Yeterlik Ölçeği geliştirme çalışması. Spormetre: Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(3), 38-54.

Aktaş, İ. (2021). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin fair play öğretim öz-yeterliklerinin incelenmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Başkonuş, T. & Soyer, F. (2020). Developing the Measurement and Evaluation Attitude Scale for Physical Education and Sports Teachers. International Journal of Psychology and Educational Studies, 7 (4), 96-113. https://dergipark.org.tr/tr/pub/pes/issue/57050/804084

Şahin, E. (2022). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Özel Gereksinimli Çocuklara Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeği Türkçe uyarlaması ve geçerlik-güvenirlik çalışması. [Yüksek Lisans Tezi]. Hitit Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Çorum.

Doğru, Z. ve Kamuk, Y.U.(2019). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği mesleğine yönelik inanç ölçeğinin türkçe’ ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması . Küresel Spor ve Eğitim Araştırmaları Dergisi , 2(2), 37-52 . https://dergipark.org adresinden alınmıştır

NAMLI, S., & SUVEREN, S. (2017). Beden eğitimi ve spor programlarında okuyan engelli öğrencilerin bölümlerine uyumlarını tespit etmek amacıyla ölçek geliştirme çalışması., 11(3), 340-353.

Deliceoğlu,G. (2018). Orta öğretim birinci sınıf öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spora İlişkin Tutum Ölçeği. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(1), 208-215.

Şenel, E., Yıldız, M., Ulaş, M., & Tamer, K. (2019). The validity and reliability study of the Turkish Form of Physical Education Marginalization and Isolation Scale (PE-MAIS). Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 24(3), 155-166.

Haslofça, F.(2012). Beden Eğitiminde Görev Ve Ego Yönelimleri Ölçeğinin ortaokul öğrencileri için geçerlik ve güvenirlilik çalışması. Spor Hekimliği Dergisi , 47,105-112.

Sakallı, D. & Kerkez, F. İ. (2021). Beden eğitiminde ihtiyaç destekleyici öğretim stili ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 655-673. doi: 10.21666/muefd.858465

Ektirici, A., Çelik, V. O., & Yılmaz, İ. (2016). Beden Eğitimi Öğretmeni Etkililiği Öz-değerlendirme Formu: Ölçek uyarlama çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 31-41.

Ercan, Z. G., ve Aral, N. (2011). Beery-Buktenica Gelişimsel Görsel-Motor Koordinasyon Testinin altı yaş (60-72 Ay) Türk çocuklarına uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41,136-145.

Bayram, A. (1998). İlköğretim ikinci kademe vatandaşlık ve insan hakları eğitimi dersinin hedefleri konusundaki öğrenci, öğretmen ve velilerin beklentileri (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Bayram, A. (1998). İlköğretim ikinci kademe vatandaşlık ve insan hakları eğitimi dersinin hedefleri konusundaki öğrenci, öğretmen ve velilerin beklentileri (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Bayram, A. (1998). İlköğretim ikinci kademe vatandaşlık ve insan hakları eğitimi dersinin hedefleri konusundaki öğrenci, öğretmen ve velilerin beklentileri (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Alan, Ş. ve Aksoy, V. (2023). Özel Eğitim Okullarında Geliştirilen Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (BEP) Kalitesinin İncelenmesi . Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42 (1), 161-194. https://doi.org/10.7822/omuefd.1216755

Bütün, A., Aslan, S., Şanlı, M.E., Dinç, M., İnci, R. (2024). Bergen Vardiyalı Çalışanlarda Uyku Ölçeği’nin Türkçe Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, (21), 791-805. doi:10.38079/igusabder.1336836

Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Aydoğan, Y.,& Özyürek, A. (2010). Beş Yedi Yaş Grubu Çocuklar İçin Problem Çözme Ölçeği geliştirme süreci. II. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi içinde (s.859-868). Antalya: WOW Kremlin Palace Hotel.

Filiz, S. (1998). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 4-6 yaş çocuklarının beslenme kavramlarının geliştirilmesinde öğrenme evresi yönteminin etkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Arslan, D., Mertoğlu, H. (2022). Üniversite öğrencilerinin beslenme okuryazarlık düzeyleri ile medya okuryazarlık düzeyleri arasındaki ilişki. Journal of Sustainable Educational Studies, (Ö1), 271-280.

Meral, B. F., & Fidan, A. (2014). Psychometric properties of the Screening Tool of Feeding Problems (STEP) in Turkish children with ASD. Research in developmental disabilities, 35(4), 908-916. DOI: 10.1016/j.ridd.2014.01.008

Tarhan, B. (2009). Yabancı dil olarak İngilizce öğreticilerinin beyin uyumlu öğrenme ilkeleri hakkındaki bilgilerinin ve tutumlarının ölçülmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Şimşek, N. (2002). BİG 16 Öğrenme Biçemleri Envanteri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1(1), 33-47. http://www.ebuline.com/pdfs/1Sayi/1-3.pdf

Kargın, T. (1997). Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Keser, H. ve Güldüren, C. (2015). Bilgi Güvenliği Farkındalık Ölçeği (BGFÖ) geliştirme çalışması. K. Ü.Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3), 1167-1184.