Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Kaya, C., Umucu, E., Rumrill, P., Chan, F., Muller, V., Bezyak, J. & Iwanaga, K. (2018). Psychometric validation of a Turkish version of the Inventory of Common Problems: A tool for Turkish college counselors. International Journal for the Advancement of Counselling https://doi.org/10.1007/s10447-018-9360-0

Ocak, G., Ocak, İ. & Akyol, N.(2016). A Scale development study to determine The Self-efficacy Perception Of Students On Written Exams. Participatory Educational Research (PER), 3, 53-67.

Deniz, H., & Demir, S. (2024). Yazma Öz Düzenleme Yetkinliği Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 22(1), 536-560. https://doi.org/10.37217/tebd.1370391

Demir, T. (2014). Yazma Öz Yeterlik Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması .  e – Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi , 1 (2) , 28-35 .

Deniz, H., & Demir, S. (2025). Yazma özerkliği algısı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 73, 606–634.

Kaplan Alptekin, T. (2022). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlere Yönelik Yazma Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 11 (1), 302-314.

Hamurcu, P., Şahin, İ. N., & Çelik, A. (2023). Yeme Arzusu Kabullenme ve Davranış Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, (19), 19-32. https://doi.org/10.38079/igusabder.1109847

Traş, Z., & Gökçen, G. (2021). Yeme Arzusu Ölçeği Kısa Formunun Türk Kültürüne Uyarlanması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 200-215.

Akkurt, Ş. (2017). Yeme Arzusu Ölçeği geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tez No. 485506) [Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Baktıroğlu, G. (2019). Yeme Bozukluğu Değerlendirme Ölçeği’nin yetişkinler üzerinde geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması.(Tez no. 587801) (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).

Düşgör, B. & Karaer, D. (2023). Examination of psychometric properties of the Turkish version of The Eating Disorders Diagnostic Scale-DSM5 (EDDS) . Ayna Klinik Psikoloji Dergisi , 10 (1) , 83-100 . https://doi.org/10.31682/ayna.1108509

Şahin, İ.N. (2022) Besin Bilgisi ve Yeme Tutumuna Yönelik Ölçek geliştirme: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tez No.752830) [Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Özdoğan, Y. (2013). Adolesanların yeme davranışı ve beslenme bilgilerini saptamaya yönelik ölçek geliştirme çalışması (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Bozkurt, O., Kocaadam-Bozkurt, B., Mengi Çelik, Ö., & Köksal, E. (2024). Validation and Reliability of the Turkish Version of the Mindful Eating Inventory in Adults. Mindfulness, 15(1), 242-252.

Köse, G., Tayfur, M., Birincioğlu, İ. & Dönmez, A. (2016). Adaptation study of the Mindful Eating Questionnaire (MEQ) into Turkish. Journal of Cognitive-Behavioral Psychotherapy and Research, 5(3), 125-134. doi: 10.5455/JCBPR.250644.

Karaağaç, R. M. ve Andaç Öztürk, S. (2022). Yeme Motivasyonu Anketi Kısa Formunun Türkçe Uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, (16), 33-47. https://doi.org/10.38079/igusabder.1017269

Sapmaz Yurtsever, S. & Tekinsav Sütcü, S. (2022). Yemeden Beklentiler Ölçeği ile Zayıflıktan ve Yemeyi Kısıtlamaktan Beklentiler Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Psikoloji Çalışmaları, 42(1), 133-164. doi:10.26650/SP2022-884579

Fettahlıoğlu, Ö. O., & Alkış-Dedeoğlu, A. (2021). Yengeç sepeti sendromu ve ölçek geliştirme çalışması. Journal of International Social Research, 14(77), 1224-1235.

Akın, A., Turan, M.E., Altundağ, Y.,ve Akın, U. (2014). The validity and reliability of the Turkish Version of the New Computer Game Attitude Scale for adolescents. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 152: 70 – 73.

Yapıcı, A. (2006). Yeni Bir Dindarlık Ölçeği ve Üniversiteli Gençlerin Dinin Etkisini Hissetme Düzeyi: Çukurova Üniversitesi örneği. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD), 6(1), 66-116.

Kaya, M. ve Aydın, C. (2013). Yeni çağ inanışları ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 35, 5-19.

Atalay, C. (2016). Yeni Çevresel Paradigma Ölçeği ile organik gıda tüketicilerinin çevreye yönelik tutumlarının değerlendirilmesi: Ankara ili örneği (Tez No. 434729) [Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Hithit, M. (2021). Lise Öğrencilerinin Çevreye Dönük Tutumlarının Yeni Çevresel Paradigma Ölçeği ile İncelenmesi. Muhakeme Dergisi, 4 (1) , 46-58. https://doi.org/10.33817/muhakeme. 894779

Sule Cekic & Meltem Arslan (2022). Validity and reliability study for the Turkish adaptation of the Parent Satisfaction Questionnaire with Neonatal Hearing Screening Programs. Hearing, Balance and Communication, 20 (3), 166-171.

Teyfur, E. (2016). Yeni ekolojik paradigma ölçeğine göre koruma alanlarında yaşayan lise öğrencilerinin çevreye yönelik tutumları (Datça Örneği). Turkish Journal of Education Studies, 3(2), 67-82.