Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Büyükarıkan, U. (2018). Avcı ölçeği ile Türkiye’de avcı profilinin analizi. Türkiye Ormancılık Dergisi, 1(1), 163-169. https://doi.org/10.18182/tjf.386961

Altunay, E. ve Tonbul, Y. (2013) Avrupa Birliği Kimliği Ölçeğinin eşdeğerlik uyarlaması. Akademik Bakış Dergisi, 36, 1-20.

Abacıgil, F., Harlak, H. ve Okyay, P. (2016). Avrupa Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği Türkçe uyarlaması. Okyay, P. ve Abacıgil, F. (Ed.) Türkiye Sağlık Okuryazarlığı Ölçekleri güvenilirlik ve geçerlilik çalışması içinde (s. 21-41). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Yayın No : 1025.

Terzi, H., Akca, A., Ayaz‐Alkaya, S. (2024). Adaptation of the health literacy survey19‐Europe‐Q12 intoTurkish culture: a psychometric study. Journal of Evaluation in Clinical Practice;1‐9. doi:10.1111/jep.14161

Gözütok, A. S., Akçıl, S., & Ulus, İ. Ç. (2024). Turkish Adaptation and Validation of the European Cyberbullying Intervention Project Questionnaire (ECIPQ). Journal of Learning and Teaching in Digital Age, 9(1), 80-87. https://doi.org/10.53850/joltida.1300228

Tekeş, B., ve Bıçaksız, P. (2021). Aydınlık Üçlü (Light Triad) Ölçeğinin psikometrik özelliklerinin değerlendirilmesi. AYNA Klinik Psikoloji Dergisi, 8(3), 535-556. http://dx.doi.org/10.31682/ayna.871395

Pektaş, S. & Durmuş, G. (2022). Adaptation of the Light Triad Scale to Turkish: A Validity and Reliability Study . Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi , 5 (3) , 664-674 . https://doi.org/10.38021asbid.1167809

Yılmaz, T., Bekaroğlu, E. (2020). Ayrık Duygular Ölçeği’nin Türkçeye uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışması. Turkish Studies – Social Sciences , 15 (4), 2233 – 2244. https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.40502

Ceyhan, A. A. (2000). Ayrılık Kaygısı Belirtileri Ölçeği geliştirme çalışmaları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 63-75.

Teze, S., Arslan, E. (2016). Ayrılık Kaygısı Değerlendirme Ölçeği Çocuk/Ebeveyn Formu geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Social Science, 48 (81), 333-344. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS3481

Sunal, A. B., Doğan, Ö. A. ve Özen, A. (2013). Ayrılık Nedenleri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 16(32), 50-60.

Balcı Çelik, S. & Bayraktar, M. (2023). Ayrılık Sonrası Yas Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Analizi . Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 25 (1) , 23-34.

Aslan, S. (2008). Bağlanma ve uyum arasındaki ilişkide ayrışma bireyleşmenin aracılığı (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kardaş, F., Eşkisu, M., Çam, Z., & Taytaş, M. (2022). Development and Validation of the Grit Scale: Test of Measurement invariance across university and high school students. International Journal of Psychology and Educational Studies, 9(3), 571-588. https://doi.org/10.52380/ijpes.2022.9.3.626

Ekşi, H. ve Başol, T. (2023). Azimli umut ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Palandöken Bilimsel Çalışmalar Kongresi, Erzurum, Türkiye.

Güleç, D. (2010). Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği'nin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Çiçek Özdemir S. , Kan A.(2022). Baba adayları için doğuma katılmaya yönelik tutum ölçeği geliştirme: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Nursology, 25(3), 146-152 . https://doi.org/ 10.5152/JANHS.2022.936036

Yılmaz Olcay, F.E. & Kalı Soyer, M. (2022). Baba bakım verme ve bağlanma stilleri ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Turkish Studies – Social Sciences. 17(6), 1309-1324. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.62108

Turan, T., Erdoğan, Ç., & Ceylan, S. S. (2019). The validity and reliability study of Turkish version of the Fathers’ Support Scale: Neonatal intensive care unit. Intensive and Critical Care Nursing, 50, 125-130. https://doi.org/10.1016/j.iccn.2018.08.007

Ünlü, Ş. (2010). Being fathered and being a father: Examination of the general pattern of Turkish fathers' and their own fathers' involvement level for children between the ages of 0-8 (Yüksek lisans tezi). Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Sımsıkı, H. ve Şendil, G. (2014). Baba Katılım Ölçeği' nin geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49), 104-123. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.23977

Çelik, H., & Bulut, O. (2019). Examining Turkish adults’ recalled experiences of their father’s presence. Journal of Family Issues, 40(9), 1224-1251.

Güleç, D. (2010). Baba- Bebek Bağlanma Ölçeği’nin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Güleç, D. ve Kavlak, O. (2013). Baba- Bebek Bağlanma Ölçeğinin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 10( 2 ), 170-181.

Demir, E. ve Aksoy, A.B. (2016). Baba- Çocuk Duygulanım, Yanıt Verme ve Meşguliyet Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies. 3 (45), 381-392.