Alt Boyutlar: Problem Çözme

Yandı, A. ve Köse, İ. A. (2013). Akademik ve Genel Benlik Algısı Envanteri’nin psikometrik özelliklerinin İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,13(2), 289-309.

Arslantas, H., Adana, F., Dereboy, F., Altinyazar, V., İnal, S., Ildirli, G. S. ve Kırcı, Ç. (2011). Algılanan Aile Yükü Ölçeği'nin Türkçe sürümünün geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Nöropsikiyatri Arşivi, 48(1), 53-58. doi: 10.4274/npa.y5617

Eryılmaz, A. & Başal, A. (2021). Student and teacher perspectives: Developing the Scale of Coping Strategies for pessimism and subjective well-being model based on coping strategies for COVID-19 and goal striving. International Online Journal of Education and Teaching (IOJET), 8 (1), 546-563.

Hazar, E. (2018). Bilgi, Medya ve Teknoloji Becerileri Yeterlilik Ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences. 15(2), 1306-1316.

Aşkar, P. ve Mazman, S. G. (2013). Çevrimiçi Bilgi Arama Stratejileri Envanteri’nin Türkçe'ye Uyarlama Çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(168), 168-182.

Okur, A. ve Azizoğlu, N. İ. (2016). Dinleme Üstbiliş Stratejileri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (40), 113-124.

Kahraman, S., (2016). Ebeveynin üstün yetenekli çocuğuyla iletişimini geliştirmeye yönelik psikoeğitim programının etkisinin incelenmesi (Doktora Tezi). Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Şener, N., Taş, E. (2016). Öğrencilerin fen bilimlerine ilişkin tutumlarını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 278-300.

Çelik-Durmuş, S., & Yıldırım, A. (2016). Adaptation to Turkish of Nurse –Nurse Collaboration Scale. Journal of Human Sciences, 13(2), 3521-3528. doi: 10.14687/jhs.v13i2.3990

Merve, K. A. R. A., & YALÇINKAYA, İ. (2017) İLKÖĞRETİM MATEMATİK ÖĞRETMEN ADAYLARININ TÜREV KONUSUNA YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ VE FARKLI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, (10), 169-188.

Dede B, Eser, E, Dündar, P. Özcan, C. (2017). Kronik hastalık bakım/hizmet değerlendirme ölçeği hasta anketinin (Patient assessment of chronic ıllnessCare- PACIC) Türkçe sürümünün çeşitli süregen hastalıklardaki yapı geçerliliği. Sağlık ve Toplum, 27(3), 56 – 63.

Çilingirtürk, A. M., Uyar, M., Aktaş, A., Arıcı, F. ve Yalçınay, M. (2014). Kurumsal Amaçlı Psikososyal Risk Yönetimi Ölçeği. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 36(1), 1-13.

Ersoy, E. ve Başer, N. (2013). Matematiksel Düşünme Ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(4), 1471-1486.

Erdoğmuş, C., Çoban, E., Korkmaz, Ö., & Özden, M. (2021). Technological Formation Scale for Teachers (TFS): Development and Validation. Participatory Educational Research, 8(2), 260-279. http://dx.doi.org/10.17275/per.21.39.8.2

Özdemir, A. (2006). Öğretmenlerin okullarını örgüt sağlığı açısından değerlendirmeleri(İzmir ili Bornova ilçesi örneği) (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Evirgen, N. (2010). Aile içi örüntülerin çocukların algıları açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Sümer, H. C., Sümer, N., Çifci, S. ve Demirutku, K. (2000). Subay kişilik özelliklerinin ölçülmesi ve yapı geçerliği çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45), 15-40.

Hotaman, D. (2008). Yeni ilköğretim programının öğrencilere kazandırmayı öngördüğü temel becerileri öğretmen, veli ve öğrenci algıları doğrultusunda değerlendirilmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Bolat, Y. & Balaman, F. (2017). Yaşam Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnsan ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(4), 22-39.

Kapci, E. G., Kucuker, S., & Uslu, R. I. (2010). How applicable are ages and stages questionnaires for use with Turkish children?. Topics in Early Childhood Special Education, 30(3), 176-188.

İra, N. ve Şahin, S. (2010). Yönetsel Etkililik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 28.:16-29.

Şahin, F. (2009). Yönetsel güçlülük: Etkili yönetim ve liderlik bileşeni olarak kavramsallaştırılması ve ölçülebilmesine ilişkin bir araştırma (Doktora tezi). Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.