Uygulama Grupları: Üniversite Öğrencileri

Deveci Topal, A., Toker Gökçe, A., Dilek Eren, C., Kolburan Geçer, A. (2025). Artificial intelligence literacy scale: A study of reliability and validity in Turkish university students. Journal of Learning and Teaching in Digital Age, 10(1), 58-67. https://doi.org/10.53850/joltida.1440845

Boduroglu, E., & Yigiter, M. S. (2025). Artificial intelligence scoring attitudes: Scale development and validation. Education and Information Technologies. Advance online publication.  https://doi.org/10.1007/s10639-025-13836-7

Yıldız Durak, H., & Balıkçı, H. C. (2025). Yapay Zekâ Sohbet Botu Bağımlılık Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. In All Sciences Academy (Ed.), Proceeding book of 3rd International Conference on Trends in Advanced Research ICTAR 2025 (pp. 1–6). All Sciences Academy. https://as-proceeding.com/index.php/ictar/home

Arkün, S., ve Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarını Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 32-43.

Sezer, S., & Kezer, F. (2013). The reliability and validity of Self Stigma of Seeking Help Scale (SSOSH) in a Turkish sample. Düşünen Adam, 26(2), 148-156.

Koç, C. ( 2016). Yardım İsteme Ölçeği (YİÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(1), 1-17.

Gür-Erdoğan, D. ve Arsal, Z. (2016). Yaşam Boyu Öğrenme Eğilim Ölçeği (YBÖEÖ)’nin geliştirilmesi. Sakarya University Journal of Education, 6(1), 114-122. http://dx.doi.org/10.19126/suje.32361

Diker-Coşkun, Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Diker-Coşkun, Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Arslan, Ş. F., Sarıkaya, Ö. ve Vatansever, K. (2016). Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimi Ölçeğinin tıp eğitimi alanı için geçerlik ve güvenirlik çalışması. TIP EĞİTİMİ DÜNYASI, 15(47), 38-46

İşgör, İ.Y., Kaygusuz, C., & Özpolat, A.R. (2012). Life positions scale language equivalence, reliability and validity analysis. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 47, 284 – 291.

Köse, M.F., Çobanoğlu, G., ve Mercan Sarı, R. (2022). Yaşam memnuniyeti ölçeği’nin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. https://doi.org/10.9779/pauefd.1020012

Akyol, M. E. ve Balcı Çelik, S. (2024). Yaşam planı refleksivite ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 123-138. https://doi.org/10.33711/yyuefd.1324466

Demirdag, S. ve Kalafat, S. (2015). Yaşamın Anlamı Ölçeği (YAÖ): Türkçe'ye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 83-95. DOI: 10.17679/iuefd.16250801

Duyan, V. ve Gelbal, S. (2013) Yaşlılara Yönelik Tutum Ölçeği’nin bir grup üniversite öğrencisi üzerinde Türkçeye uyarlama çalışması. Turkish Journal of Geriatrics, 16 (2), 202 – 209.

Çiftçi, E. ve Kurtuldu, M. K. (2010). Yaylı Çalgılar Performans Değerlendirme Ölçeği geçerlik ve güvenirlik analizi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 177-190.

Kesici, Ş. (2008). Yeni Psikolojik İhtiyaç Değerlendirme Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması: Doğrulayıcı Faktör Analizi sonuçları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 493-500.

Pekin, Z., & Deniz, M. E. (2023). Yetersizlikten Kaçınma Çabası Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlama çalışması. Yaşadıkça Eğitim, 37 (2), 428-440. https://doi.org/10.33308/26674874.2023372569

Turgut, T. & Erden-Çınar, S. (2022). The adaptation of adult interpersonal acceptance-rejection scale into Turkish and the examination of its psychometric properties. International Journal of Psychology and Educational Studies, 9(3), 677-690. https://dx.doi.org/10.52380/ijpes.2022.9.3.730

Gürgan, U. (2006). Yılmazlık Ölçeği (YÖ): Ölçek geliştirme, güvenirlik ve geçerlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(2), 45-74.

Soygüt, G., Çakır, Z. ve Karaosmanoğlu, A. (2008). Ebeveynlik biçimlerinin değerlendirilmesi: Young Ebeveynlik Ölçeğinin psikometrik özelliklerine ilişkin bir değerlendirme. Türk Psikoloji Yazıları, 11(22), 17-30.

Kutlu, M., Savcı M., Demir, Y. ve Aysan, F. (2016). Young İnternet Bağımlılığı Testi Kısa Formunun Türkçe uyarlaması: Üniversite öğrencileri ve ergenlerde geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(Ek1), 69-76.

Erol, M. ve Yıldırım, İ. (2016). Yükseköğrenim yaşam doyumu ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12(1), 221-243.

Altındağ, M., ve Senemoğlu, N. (2013). Yürütücü Biliş Becerileri Ölçeği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1),15-26.

Öztürk, A. (2014). Yüz Kızarması Eğilimi Ölçeği'nin geçerlik güvenirlik çalışması. E-Journal of New World Sciences Academy, 9(4), 403-418. doi: http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2014.9.4.1C0627