Uygulama Grupları: Üniversite Öğrencileri

Tuzgöl-Dost, M. (2005). Öznel İyi Oluş Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 103-111.

Akın, A. ve Satıcı, S. A. (2011). Öznel Mutluluk Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 65-77.

Yorulmaz, O., Karancı, N., Dirik, G., Baştuğ, B., Kısa, C., Göka, E. ve Burns, G. L. (2007). Padua Envanteri-Washington Eyalet Üniversitesi Revizyonu: Türkçe versiyonunun psikometrik özellikleri. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 10(20), 75-85.

Arslan, M. (2010). Paranormal İnanç Ölçeğinin Türkçe versiyonunun geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1(2), 23-40.

Topal, K., Güngör, R., Çoban, H., Şahintürk, S., Kırmızıkaya, E., ve Şendil, T. G. (2021). Üniversite Öğrencilerinde Partner Sosyotelizmi, Bağlanma ve Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 58, 462–475. doi: 10.7816/ulakbilge-09-58-09

Tufan, E. ve Güdek, B. (2008). Piyano Dersi Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 75-90.

Kardeş, B., Onuray-Eğilmez, H. (2017). Piyano Eğitimine Yönelik Bilişsel Başarı Testi geliştirme çalışması. International Journal of Human Sciences, 14 (4), 4671-4677.

Demirutku, K. ve Sümer, N. (2010). Temel Değerlerin Ölçümü: Portre Değerler Anketi’nin Türkçe Uyarlaması. Türk Psikoloji Yazıları, 13(25), 17-25.

Kılıç, S. (2018). Üniversite öğrencilerinde pozitif şemaların iyi oluş ve psikolojik belirtileri yordaması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gençöz, T. (2000). Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-26.

Eren, E., Yustseven-Avcı, Z. ve Seçkin-Kapucu, M. (2014). Pratik İçerik Geliştirme Teknolojilerini Kullanma Yeterlilikleri ve Gereklilik Algıları Ölçeklerinin geçerlik güvenirlik çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(5), 1177-1189.

Ersay, E. ve Yazçayır, N. (2014). Yeni Geliştirilen Problem Tarama Envanteri (Mesleki Eğitim Fakültesi Örneği). İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 65-88.

Gürpinar, E., Alimoglu, M. K., & Guzeller, C. (2016). Developing a scale for both students and facilitators to evaluate problem based learning efficiency. Journal of Clinical and Analytical Medicine, 7(5), 595-600. doi: 10.4328/JCAM.3141

Akın, A., Turan, M., E. ve Akın, Ü. (2015). Problemli Çevrimiçi Oyun Kullanımı Ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (10), 65-77.

Ceyhan, E., Ceyhan, A. A. ve Gürcan, A. (2007). Problemli Internet Kullanımı Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 387-416.

Lüleci, B., Soylu, Y. ve Canbulat, N . (2016). Psikolojik Danışma Yardımına İlişkin Beklentiler Ölçeği’nin geliştirilmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(3), 313-326.

Akın, A. (2008). Psikolojik İyi Olma Ölçekleri: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8(3), 721-750.

Telef, B. B. (2013). Psikolojik İyi Oluş Ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 374-384.

Atila, F. (2019). Üniversite öğrencilerinin psikolojik sermaye, sınıf bağlılığı ve okula yabancılaşma algıları arasındaki ilişkinin analizi. [Doktora tezi]. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.

Denizli, S., Meydan, B. ve Pamukçu, B. (Mayıs, 2018). Psikolojik Zihinlilik Ölçeği Türkçe Formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması (s. 1166-1168). Vth International Eurasian Educational Research Congress, Antalya, Türkiye.

Arslan, E. ve Arı, R. (2008). Erikson'un Psikososyal Gelişim Dönemleri Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, güvenirlik ve geçerlilik çalışması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (19), 53-60.

Voltan, N. (1980). Rathus Atılganlık Envanteri geçerlik ve güvenirlik çalışması. Psikoloji Dergisi,3(10), 23-25

Yılmaz, R. ve Olpak, Y. Z. (2016). Revize Edilmiş İşlemsel Uzaklık Ölçeğinin uyarlama çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(3), 718-731.

Doğruyol S. ve Uzun, N.B. (2019). Romantik İlişkide Kendini Açma Düzeyi Ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Atlas 3. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi Tam Metin Kitabı, (s.26-31). Sivas, Türkiye.

Atlam, D., Akyel-Göven, B., & Yüncü, Z. (2023). Addiction in Romantic Relationships Scale development: Validity and reliability study. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 10 (1), 52-58. Doi: 10.5152/ADDICTA.2023.23027