Ülkeler: Türkiye

Özbay, A. (2008). Yabancı dilde bilgilendirici yazma alanında öz düzenleme becerilerinin kullanımı ve başarı arasındaki ilişki (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Yeşilkaya, B. (2018). Tip 2 diyabetlilerde yeme davranış modeli ölçeğinin geçerlik ve güvenilirliği ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). İstanbul Okan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Şahin, İ.N. (2022) Besin Bilgisi ve Yeme Tutumuna Yönelik Ölçek geliştirme: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tez No.752830) [Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ünlü, H. (2011). Okul öncesi dönem çocuklar için Yeme Davranışı Değerlendirme Ölçeğinin Türk çocuklarına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Özdoğan, Y. (2013). Adolesanların yeme davranışı ve beslenme bilgilerini saptamaya yönelik ölçek geliştirme çalışması (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yıldız, D. (2003). Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği sağlam bebek ünitesinde hemşirenin planlı hemşirelik eğitimi ve danışmanlık hizmetlerinin değerlendirilmesi (Doktora tezi). Gülhane Askeri Tıp Akademisi (GATA) Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Rençber, İ. (2008). Yeni ilköğretim programının uygulanmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin müfettiş, yönetici ve öğretmen görüşleri (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya

Arslan, M. (2009). Yeni ilköğretim programının uygulanmasında ilköğretim okulu yöneticilerinin öğretimsel liderlik rollerine ilişkin öğretmen görüşleri.(Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Coskun, A. B., & Çiğdem, Z. (2022). Yenidoğan Cilt Değerlendirme Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Buna Yönelik Hemşirelere Verilen Teknoloji Destekli Eğitimin Değerlendirilmesi (Tez No. 766891) [Doktora tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Sarı, Ç. (2014). Yenidoğan cilt risk değerlendirme ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Ercan, B. (2022). Ölçek geliştirme çalışması: Yenidoğan Deri Bütünlüğü Risk Değerlendirme Ölçeği. [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ercan, B. (2022). Ölçek geliştirme çalışması: Yenidoğan Deri Bütünlüğü Risk Değerlendirme Ölçeği. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Erbay, E. A. (2020). Yenidoğan Taramaları Hakkında Anne Bilgi ve Tutumları Ölçeği Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ankara.

Özsoy, S. (2019). Yenidoğan yoğun bakımda ebeveynlerin güçlendirilmesi: Empathic-n Ölçeği'nin Türkçe uyarlaması. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.

İnce, P. (2006). Antrenör davranışları ve sporcu doyumu: ölçek geliştirme ve uyarlama çalışması. (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

Meriç, S. (2017). Turizm işletmelerinde yenilikçiliğin görünmeyen yüzü, değişime direnç ve örgütsel sessizlik: TRA1 ve TRB2 bölgesi analizi, (Yayınlanmamış doktora tezi), Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Erzurum.

Öselmiş, M. (2020). Yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamaları: Literatür taraması ve bir ölçek uyarlama çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.

Gökçeoğlu, E. (2014). Annelerin emzirme özyeterlilikleri ile sütün yeterlilik arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yüksek lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

Diriöz, M. (2010). Ayrılma anksiyetesi için yapılandırılmış Klinik Görüşme, Çocukluk ve Yetişkinlik Ayrılma Anksiyetesi Ölçekleri'nin geçerlik ve güvenirliği (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Tez: Nabiyeva, N. (2022). COVID-19 pandemisi sürecinde psikiyatri hastalarının telepsikiyatrihizmetlerini kullanma sıklığı ve dijital okuryazarlık düzeyinintelepsikiyatrik uygulamaların kullanımı üzerindeki etkisi [Tıpta Uzmanlık Tezi, Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. Tam metin Bildiri: Nabiyeva, N., Yapar, D., Yardımcı, A., & Metin, Ö. (2022). COVID-19 Pandemi Sürecinde Telepsikiyatri Hizmetleri Kullanımı ve Dijital Okuryazarlık İlişkisi. 6. Uluslararası 24. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, 1-4 Aralık 2022, Antalya.

Yılmaz, M. B. (2020, 16-19 Eylül). Yetişkin Eğitiminde Katılım Ölçeği Geliştirmeye Yönelik Bir Araştırma [Bildiri sunumu]. Uluslarlarası Pegem Eğitim Kongresi, Diyarbakır, Türkiye.

Türkoğlu N. ve Kılıç D. (2016,, May). Reliability and validity study of the Turkish form of Health Literacy Scale. ISPOG Congress'inde poster bildiri olarak sunulmuştur. Malaga,İspanya

Sezer, A. (2012). Sağlık okuryazarlığının sağlıklı yaşam biçimi davranışları ile ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Gülebağlan, C. (2003). Öğretmenlerin işleri son ana erteleme eğilimlerinin, mesleki yeterlilik algıları, mesleki deneyimleri ve branşları bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akgül, H. (2019, 24-27 Ekim). Yetişkinler İçin Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği’nin (Selsa-S) Türk kültürüne uyarlaması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 21.Uluslararası Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Kongresi, Antalya, Türkiye.