Şehirler: İstanbul

Akay, D. (2023). Okul öncesi beyin baskınlık aracı’nın geliştirilmesi. (Tez No. 788533) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Neng, B., (2021). Okul Öncesi Çocukların Annelerinin Otizm Farkındalığı Ölçeği’nin oluşturulması. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kanıkılıçer, P. (2005). Okul öncesi davranış sorunları tarama ölçeği:Geçerlilik güvenilirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yılmaz, H. (2020). Okul Öncesi Duygu Düzenleme Ölçeği’nin geliştirilmesi ve annelerin duygu düzenleme güçlüklerinin çocukların duygu düzenleme becerilerini yordayıcılığı. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

K, Klodya Tovim. (1996). Okul Öncesi Eğitim Merkezi Değerlendirme Ölçeği'nin Türkçe adaptasyonu ( Yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Fetihi, L. (1998). Okul öncesi eğitimde yönetici-öğretmen ilişkisi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kıhrı, G. (2013). Okul Öncesi Öğretmenleri Mesleğe Yabancılaşma Ölçeği'nin geliştirilmesi ve bir örnek uygulama (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Günşen, G. (2020). Pedagojik içerik bilgisine dayalı sorgulayıcı-araştırma temelli fen eğitim programı’nın okul öncesi öğretmenleri ve 60-72 aylık çocuklar üzerindeki etkilerinin incelenmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Kaplan,Z. (2018). Okul öncesi öğretmenleri sınıf yönetimi becerileri ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmenlerin sınıf yönetimi becerilerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Karakuş, A. (2008). Okul Öncesi Sosyal Davranış Ölçeği öğretmen formunun güvenirlik ve geçerlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Gavuz, Ş. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin liderlik tarzları ile yetki devretme düzeyleri arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kara, M. (2018). Okul yöneticilerinin insan kaynağını geliştirme rolleri (İstanbul ili Kağıthane ilçesi örneği) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.

Dalgıç, G. (2011). Okul yöneticilerinin yansıtıcı düşünme beceri ve uygulamalarının incelenmesi: İstanbul ve Kopenhag örneği (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Taffe, İ. (1992). Reliability and validity of Formative Evaluation and Teaching Aids for Preschool Objectives (Master's thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

İnan, D. D. (2005). İlköğretim I. kademe öğrencilerinin okuma alışkanlıklarının incelenmesi. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28-30 Eylül 2005 Denizli, Bildiri Kitabı. Cilt, 2.

Öztunç, S. (1994). Okuma kavramları testinin Türk çocuklarına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Okur, B. (2017). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin okuma motivasyonu ve okur öz algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Baycan, C. (2019). Olay Sonrası İşleme Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.

Ertufan, H. (2000). Bir grup tıp öğrencisi üzerinde ölüm kaygısı ve korkusu ölçeklerinin geçerlik güvenilirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Hazneci, Y. (2012). Oluşturmacı Öğretmen İletişim Beceri Ölçeği'nin geliştirilmesi ve ilköğretim öğretmenlerinin sınıf içi iletişim becerilerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kantek, F. (2005). Hemşirelik yüksekokulları için örgüt kültürü ölçeğinin geliştirilmesi ve uygulanması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Mörek, U. (2013). Örgüt Kültüründe İş Güvenliği Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirliği, Tuzla tersaneler bölgesi örneği (Yüksek lisans tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul).

Canlı, E. (2001). Örgütlerde kişilerarası çatışmalar (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Uysal, B. (2018).Örgütsel adalet üzerinde yansızlık ilkesinin etkisini belirlemeye yönelik özel hastanelerde yapılan bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Pektaş C. (2002). Toplam kalite uygulamaları ve demografik değişkenlerin iş tatmini boyutları ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi farklılaştırması. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.