Şehirler: Ankara

Yaman Baydar, I. ve Kandır, A. (2020, Mart). 48-72 Aylık Çocuklar İçin Temel Kavram Kazanımını Değerlendirme Ölçeğinin geçerlik güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. IKSAD, Ankara, Türkiye.

Yılmaz, Ç. (2016). 5 - 10 yaş grubu çocuklarına yönelik çalışma belleği ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Mercan, Z. (2019). Erken STEAM geleceğe hazırlık programının çocukların görsel uzamsal akıl yürütme becerilerine etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Arslan, A. (2012). 6 Yaş Grubu Çocuklarda Genel Problem Çözme Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışmaları (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Öztürk, G. (2008). 7-18 Yaş Çocuk Kanser Hastaları İçin Yaşam Kalitesi Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Karacaoğlu, Ö. C.(2008).Avrupa Birliği uyum sürecinde öğretmen yeterlilikleri (Doktora Tezi).Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.

Karacaoğlu, Ö. C.(2008).Avrupa Birliği uyum sürecinde öğretmen yeterlilikleri (Doktora Tezi).Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.

Sarmusak, D. (2011). İlköğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ve algıladıkları öğretmen tutumlarının öğrencilerin ahlakî değer yargılarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Üzbe Atalay, N. (2019). LGBT bireylerde kendini toparlama gücü, cesaret, algılanan stres ve sosyal destek (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aydın, M. Ş. (2015). Adolesan/Yetişkin Duyu Profili Anketi Türkçe uyarlamasının geçerlilik güvenilirlik çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özdoğan, Y. (2013). Adolesanların yeme davranışı ve beslenme bilgilerini saptamaya yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özdoğan, Y. (2013). Adolesanların yeme davranışı ve beslenme bilgilerini saptamaya yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış dktora tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Öztürk, N. (2011). 61-72 aylık çocuklar için Ahlaki Değer Yapısını Belirleme Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması (Ankara örneklemi) (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demirtaş, S. (2011). Çocuklar için Aile İlişkileri Ölçeği'nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Morsünbül, Ü. (2011). Ergenlikte özerkliğin ve kimlik biçimlenmesinin öznel iyi oluş üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kara, A. (2018). Aile merkezli bakım eğitiminin çocuk hemşirelerinin tutumlarına etkisi (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Örsal, Ö. (2006). Ankara belediye sınırları içinde yaşayan bireylerin aile planlamasına yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Mançe, Ö. (2006). İlk yıl üniversite öğrencilerini patalojik yeme tutumlarına yatkın yapan faktörler. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Işıkcı, G. (2018). Pre-service Early Childhood Educators’ Working with Families Self-Efficacy in Relation to Taking a Parent Education Course (Tez No. 511370) [Yükseklisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.    

Kandemir, M. (2010). Akademik erteleme davranışını açıklayacı bir model (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik erteleme davranışının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yıldız, G. (2011). Akademik İyimserlik Ölçeğinin Türkçeye uyarlanabilirliğinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Alkan, V. (2015). Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeğinin geliştirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri enstitüsü, Ankara.

Korkmaz- Baylav, H. (2002). Fen eğitiminde proje tabanlı öğrenmenin yaratıcı düşünme, problem çözme ve akademik risk alma düzeylerine etkisi. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Işıklı, S. (1998). Toplumdaki bireylerin akıl hastalarına karşı tutumlarını ölçen bir psikometrik aracın geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.