Ölçek Yıllar: 2010

Kızılkaya, G. ve Aşkar, P. (2010). Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerisi Ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(154), 82-92.

Kalkan, E. ve Akman, B. (2010). The Turkish adaptation of the program administration scale. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 2060–2063. doi:10.1016/j.sbspro.2010.03.281

Şimşek İ.E., Şener G. ve Yakut Y. (2010). Unilateral Alt Ekstremite Amputelerinde Protez Memnuniyeti Anketi’nin Türkçe Güvenirliği ve Geçerliği: Pilot Çalışma. Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 21(2), 81-86.

Sayıl, M. ve Kındap, Y. (2010). Ergenin Anne-Babadan Algıladığı Psikolojik Kontrol: Psikolojik Kontrol Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirliği. Türk Psikoloji Yazıları, 1325, 62-75.

Karapolat, H., Eyigör, S., Akkoç, Y., Yeşil, H., Sağduyu, A. (2010). Quality of Life in Multiple Sclerosis Patients With Urinary Disorders: Reliability and Validity of the Turkish Version of Qualiveen. Journal of Neurological Sciences (Turkish), 27(1), 43-49.

Köşker-Demir, E. (2010). Rekreasyonel spor hizmeti veren işletmelerde kalite ölçeği; geçerlik güvenirlik çalışması (Türkçe uyarlaması) (Yüksek Lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Topcu, Ç., & Erdur-Baker, Ö. (2010). The revised cyber bullying inventory (RCBI): Validity and reliability studies. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 660-664. doi:10.1016/j.sbspro.2010.07.161

Akgöl, A. (2010). Risk-Kriz modeli ve kriz dönemlerinde yöneticilerin liderlik davranışları: İlaç sektöründe bir uygulama (Yüksek lisans tezi). Muğla Üniversitesi Sosyyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.

Gençtanırım-Kuru, D., (2010). Ergenlerde riskli davranışların yordanması(Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Ankara.

Karatepe, H. T. (2010). Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeğinin Türkçe uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi). Sağlık Bakanlığı, İstanbul Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Has. Eğt. ve Arş. Hastanesi, İstanbul.

Neziroğlu, G. (2010). Ruminasyon, yaşantısal kaçınma ve problem çözme becerileri ile depresif belirtiler arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Erdur-Baker, Ö. ve Bugay, A. (2010). The short version of ruminative response scale: reliability, validity and its relation to psychological symptoms. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 2178–2181. doi:10.1016/j.sbspro.2010.07.433

Ayaydın, A. ve Kurtuldu, A. K. (2010). Sanat Eğitimine Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 201-209.

Alikışioğlu, M. (2010). Satış liderinin durumsal yaklaşım temelinde kendini değerlendirme ölçeği. Öneri, 9(33), 117-126.

Akkoyunlu, B., Soylu, M. Y., ve Çağlar, M. (2010). Üniversite öğrencileri için “Sayısal Yetkinlik Ölçeği” geliştirme çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 10-19.

Akbulut, Y., Şahin, Y.L. ve Erişti, B. (2010). Development of a scale to investigate cybervictimization among online social utility members. Contemporary Educational Technology, 1(1), 46-59.

Demirbağ-Bolat, S. (2010). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin şiddete yönelik tutum ve zorba-kurban olma durumlarının aile içi şiddet açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.

Özer, S., Demir, B., Yazıcı, M.K. (2010). Şizotipal Kişilik Çizelgesi: Türkçe formunun güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(4), 313-320.

Şentürk, E. (2010). İlköğretim okullarında sınıf içinde gözlenen istenmeyen öğrenci davranışlarına yönelik öğretmen tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.

Demir, M. (2010). Sınıf rehber öğretmenlerinin rehberlik anlayışları ve rehberliğe yönelik tutumları (Yüksek Lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Eskişehir.

Karal, H. ve Kokoç, M. (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyal ağ siteleri kullanım amaçlarını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), 1(3), 251-263.

Karal, H. ve Kokoç, M. (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyal ağ siteleri kullanım amaçlarını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(3), 251-263.

Demir, A. G. S. B. ve Akengin, Y. D. D. H. (2010). Sosyal Bilgiler Dersine Yönelik Bir Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması . e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi , 1 (1) , 26-40 .

Arslan, A. & Şahiner, S. (2014). Sosyal bilgiler öğretim programında (4. – 5. Sınıflar) önerilen tutum ve öz değerlendirme ölçme araçlarının geçerliği ve güvenirliği üzerine bir çalışma/A study towards to valıdıtıy and relıabılıty of attıtude and self assesment scale proposed ın socıal s . Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 7 (14) , 195-208 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/mkusbed/issue/19556/208647

Seven, S. (2010). Sosyal Davranış Öğretmen Değerlendirmesi Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 193-200.