Ölçek Kategorileri: 480 İktisadi ve İdari Bilimler

Battal, F., &Durmuş, İ. (2017). Modern ahilik ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Akademik Bakış Dergisi, 63, 71-84.

Özdemir, M. & Hayta, M. (2020). Mükelleflerin mali müşavir algısı: GİRESUN ölçeğinde bir araştırma . Journal of Accounting and Taxation Studies , 13(3) , 829-849 . DOI: 10.29067/muvu.690871

Babaşov, O. (2019).Tüketicilerin banka tercihini etkileyen faktörlerin tüketici sadakatine etkisinin incelenmesi: Azerbaycan örneği [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Kastamonu Üniversitesi, Kastamonu.

Dursun, S. ve Başol, O. (2020). Müşterilerle İlgili Sosyal Stresörler Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), 139-154.

Polat, M. (2023). Mutluluk ekonomisi üzerine ölçek geliştirme ve uygulama. İktisadi İdari ve Siyasal Araştırmalar Dergisi, 8(Özel Sayı), 117-136. https://doi.org/10.25204/iktisad.1347644

Ozatalay, K. C., & Chanzanagh, H. E. (2013). Examining the validity of MWEP Scale in Turkish culture. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 82, 220-225.

Yenilmez, B. (2000). Pazar yönelimi kavramı: Türkiye'de sigorta ve bankacılık sektöründe pazar yönelimi ölçeklerini karşılaştıran bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.

Bahçe, H. & Tolon, M., (2023). Ödül bazlı kitlesel fonlama ölçeği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 58(1), 783-798.

Fettahlıoğlu, Ö.O. ve Birin, C. (2017). Ölüm katılığı (rigor mortis)’na yönelik ölçek geliştirme ve pembe gözlük paradoksunun literatüre yeni bir kavram olarak kazandırılması çalışması.The Journal of Academic Social Science Studies, 3 (55), 313-328.

Gökkaya, D., & Karaman, M. (2023). Ölüm Sonrasına Yönelik Organ Bağışı Tutum Ölçeğinin Türkçe geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 14 (39), 831-846. Doi: 10.21076/vizyoner.1258235

Bayrakdaroğlu, F., Taşçıoğlu, M., & Özkoç, H. (2017). Online Karar Verme Tarzları Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 159 – 169.

Görmen, M. & Korkmaz, G. (2019). Organizasyonlarda stratejik planlamanın uygulama başarısı: Bir ölçek uyarlama çalışması . İzmir İktisat Dergisi , 34(3) , 321-329 . DOI: 10.24988/ije.2019343759

Erbaşı, A., & Durmuş, Ş. (2023). Study of scale development of discipline management practices in organizations. Journal of Economics Business and Political Researches, 8(21), 358-376. https://doi.org/10.25204/iktisad.1181672

Eren-Bana P. and Bekaroglu S.B. (2017). Örgütlerde Sosyal İklim Ölçeği geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Research Journal of Business and Management, 4 (2),

Uysal, B. & Ateş, M. (2018). A Study on the Relationship between Organizational Justice and Impartiality in Private Hospitals. Hacettepe Journal of Health Administration, 21(4), 767-787.

Uysal, B. (2018).Örgütsel adalet üzerinde yansızlık ilkesinin etkisini belirlemeye yönelik özel hastanelerde yapılan bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ozpehlıvan, M. (2022). Development and valıdatıon of organızatıonal parochıalısm scale. Research Journal of Business and Management , 9 (3) , 184-196 .

Tolay, E., Dalkılıç, O. S., & Sezgin, O. B. (2017). Örgütsel değişim sinizmi: ölçek geliştirme, güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 31(1), 101-117.

Çalışkan, A. (2022). Örgütsel değişime açıklık: Bir ölçek geliştirme çalışması. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 191-202 . doi: 10.52791/aksarayiibd.1069524

Bektaş, M., Erkal, P., ve Çetin, D. T. (2019). Kırık camlar teorisinin işletmelere uyarlanması: Ölçek geliştirme çalışması. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3), 596-617.

Coşar, B. (2018). Aile şirketlerinde örgütsel sembolizmin örgütsel bağlılık ve firma performansı üzerindeki etkisi: Bir ölçek geliştirme çalışması (Doktora tezi). Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Karacaoğlu, K., & İnce, F. (2012). Reliability and validity of the Turkish version of Brandes, Dharwadkar, and Dean’s (1999) Organizational Cynicism Scale: the case of organized industrial zone, Kayseri. Business and Economics Research Journal, 3(3), 1-77.

Berber, A. ,ve Rofcanin, Y. (2012). Örtük liderlik üzerine ölçek geliştirme ve geçerlilik analizi: MBA öğrencileri ile yapılan bir çalışma. İşletme Fakültesi Dergisi, 13(1), 15-44.

Sezen, B. (2008). Örgütlerde kadın çalışanların karşılaştıkları cam tavan engeli: orta ve büyük ölçekli otel işletmelerinde bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.

Yüksekbilgili, Z. (2019). AUTOFLEX: Otomotiv Sektöründe Pazarlama Esnekliği Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Güvenirlik ve geçerlilik çalışması. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(3), 2819-2833. DOİ:https://doi.org/10.33206/mjss.509444