Ölçek Kategorileri: 40 Sosyal ve Beşeri Bilimler

Doğan, O., Bulut, Z. A., & Çımrın, F. K. (2015). Bireylerin sürdürülebilir tüketim davranışlarının ölçülmesine yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(4),659-678.

Şen, G. (2022) Toplumda suç korkusu ve sosyal sermaye dinamikleri açısından afet direnci: Burdur-Antalya kent merkezi örneği (Tez No. 708679) (Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Küçükosmanoğlu, H. O., Babacan, E., Babacan, M. D. ve Yüksel, G. (2016). Müzik eğitiminde bireysel çalgı çalışma alışkanlıkları ölçek geliştirme çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, İpek Yolu Özel Sayısı, 2350-2367.

Girgin, D. (2015). Bireysel Çalgı Dersi Tükenmişlik Ölçeği geliştirme çalışması: Geçerlik ve güvenirlik analizi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 115-126. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.2015111019

Çoban, S. ve Çalışkan, T. (2019). Bireysel Çalgı Eğitimi Dersi Güdülenme Ölçeği (ÇDGÖ) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 100-112.

Gerçek, M. ve Yılmaz Börekçi, D. (2017). Birey düzeyinde ilişkisel ve operasyonel rezilyans (yine/yenilenme) kapasitesi: Bir ölçek geliştirme çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 9(3), 149-176. doi: 10.20491/isarder.2017.293

Kaya, F. (2008). Kredi kartları ve bireysel müşterilerin kredi kartı tercihine etki eden faktörlerin belirlenmesi üzerine bir araştırma (Doktora tezi). Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Günay, A., ve Çelik, R. (2020). Bireysel Rekabetçilik Ölçeği: Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 11(Eksayı), 42-49. https://doi.org/10.21076/vizyoner.772132

Ekici, T. (2012). Bireysel Ses Eğitimi Dersine Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 557-569.

Asar, İ. (2017). Lisansüstü öğrencilerinin kişilik yapılarıyla bireysel sosyal sorumluluk bilinçleri arasındaki ilişkiler (Yüksek lisans tezi). Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karabük.

Günaltay, M. M. (2018). Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi personelinin hastane bilgi sistemleri konusundaki görüşlerinin değerlendirilmesi (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Filiz, B. ve Demirhan, G. (2015). Bireysel ve Sosyal Sorumluluk Ölçeği’nin (BSS-Ö) Türk diline uyarlanma çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 26 (2), 51–64.

Yıldız, N. O. , Kaçay, Z. ve Soyer, F. (2022). Bireysel yaratıcılık ölçeği türk kültürüne uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education , 12(3), 712-729. https://doi.org/10.19126/suje.1064436  

Tunç, B. (2015). Birinci basamak sağlık hizmetlerinde kurum düzeyinde kişiye yönelik hizmet kapsayıcılığının değerlendirme ölçeği (Tıpta uzmanlık tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Manisa). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Balcı, V., Özbek, O., Koçak, F., & Çeyiz, S. (2017). Bisiklet Engelleri Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 14(3), 2352-2363.

Güner, M. (2021). Blokzincir Teknolojisinin Muhasebede Kullanımıyla İlgili Algıların Belirlenmesine Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Muhasebe ve Finansman Dergisi , Ağustos 2021 (Özel Sayı) , 459-472. https://doi.org/10.25095/mufad.947815

Yıkın, M. M., (2019), Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Yönetişim: Yönetişim Bağlamında DAKA'nın TRB2 Bölgesi'nin Kalkınmasındaki Rolü (Yüksek lisans tezi). Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ağrı.

Şimşek, K. Y., & Çevik, H. (2020). Development of the leisure activity participation scale (LAPS). Society and Leisure, 43(1), 98-115.

Sürücü, L. ve Ertan, Ş. S. (2022). Boş Zaman Becerikliliği Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 79-92. https://dx.doi.org/10.17336/igusbd.717930

Gürbüz, B., & Karaküçük, S. (2007).Boş Zaman Engelleri Ölçeği: Ölçek geliştirme geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(1), 3-10.

Şimşek, K. Y., & Çevik, H. (2023). The development and validation of the Leisure Internet Usage Scale (LIUS). Leisure Studies, 42 (1), 1-13. https://doi.org/10.1080/02614367.2023.2191978

Kırova, S. ve Yılmaz, B.C. (2022). Boş Zaman Motivasyon Ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Turistik tercihler üzerinden bir değerlendirme. GSI Journals Serie A: Advancements in Tourism, Recreation and Sports Sciences (ATRSS), 5(2): 107-123.

Vapur, M. ve Sevin, H. D. (2021). Boş Zaman Tatmin Ölçeğinin Türkçe formunun güvenirlik ve geçerlilik çalışması. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9(1), 409-425.

Akgül, B. M. (2011). Farklı kültürlerdeki bireylerin boş zaman aktivitelerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi: Ankara-Londra örneği (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akgül, B. M. ve Gürbüz, B. (2011). Boş Zaman Tutum Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi , 16 (1) , 37-43.